Ανδρέας Μουντζουρούλιας
Οι αντιτρομοκρατικές προσπάθειες της Ρωσίας στη Συρία έχουν σε μεγάλο βαθμό χαρακτηρισθεί ως ένας θρίαμβος, με αποτέλεσμα κάποιοι στις ΗΠΑ να αναρωτιούνται ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της Μόσχας. Ο λόγιος με ειδικότητα στις Διεθνείς σχέσεις Henri J. Barkey προσέφερε πρόσφατα μια πειστική εξήγηση.
«Ένας φίλος που δουλεύει στην κυβέρνηση Ομπάμα πρόσφατα παραπονέθηκε ότι οι Ρώσοι είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από εμάς, όταν πρόκειται για τη Συρία και τη Μέση Ανατολή. Και εάν αναρωτιέστε για ποιον λόγο συμβαίνει κάτι τέτοιο, η απάντηση είναι απλή: η Μόσχα ξέρει ακριβώς τι θέλει στη Συρία, ενώ εμείς (ΗΠΑ) όχι.
Πράγματι, η Ρωσία υπήρξε συνεπής ακολουθώντας τον κύριο στόχος της – να συνδράμει τον Συριακό Αραβικό Στρατό (SAA) στον αγώνα της κατά ριζοσπαστικών ομάδων, οι οποίες προσπαθούν να ανατρέψουν τον Μπασάρ αλ-Άσαντ. Η Μόσχα ξεκίνησε τις επιχειρήσεις της μετά από επίσημο αίτημα της Δαμασκού.
Κατά τους πρώτους οκτώ μήνες του 2015, οι κυβερνητικές δυνάμεις έχασαν το 18% του εδάφους. Χάρη στη συμμετοχή της Ρωσίας, ο (SAA) Συριακός Αραβικός Στρατός σήμερα εξαπολύει επιθέσεις σε όλα τα μεγάλα μέτωπα, ενώ το Daesh και άλλες ομάδες υποχωρούν. Νωρίτερα αυτό το μήνα, για παράδειγμα, οι στρατιωκές δυνάμεις της Δαμασκού σημείωσαν σημαντικές νίκες στη Λατάκεια, ωθώντας τους εξτρεμιστές από τα φρουριά τους στην επαρχία.
Επιπλέον, η Ρωσία έχει προσδιορίσει να ξεκινήσει μια βιώσιμη ειρηνευτική διαδικασία για τη Συρία, στην οποία έχουν χαθεί πάνω από 250.000 ζωές στην αιματηρή σύγκρουση. Οι προσπάθειες αυτές έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο ψήφισμα Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με αριθμό 2254. Το έγγραφο παρέχει έναν οδικό χάρτη και ένα πλαίσιο με στόχο την επίλυση του πενταετούς μακροχρόνιου πόλεμου μέσω πολυμερών και χωρίς αποκλεισμούς συνομιλίες, με πανεθνική εκεχειρία και εκλογές.
«Αντιθέτως, η θέση των ΗΠΑ στο θέμα της Συρίας είναι διαφορετική όπως παρατηρεί ο Barkey. Η προσέγγιση της Ουάσιγκτον ήταν ότι ο Μπασάρ Αλ Ασαντ έπρεπε να παραιτηθεί, πριν από οποιαδήποτε ουσιαστική ειρηνευτική διαδικασία θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Τους τελευταίους μήνες, ο Λευκός Οίκος φαίνεται (προσωρινά;) να εγκατέλειψε την πολιτική αυτή.
Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι η καταπολέμηση Daesh είναι η βασική προτεραιότητα αυτή τη στιγμή. Η Ουάσιγκτον ξεκίνησε την εκστρατεία κατά του DAESH στο Ιράκ και τη Συρία το Σεπτέμβριο του 2014 αλλά δεν κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να τηρήσει την υπόσχεσή της να «υποβαθμίσει και τελικά να καταστρέψει» τη βάναυση ομάδα.
Σε γενικές γραμμές, η κυβέρνηση Ομπάμα «είχε περισσότερο τον ρόλο ενός θεατή» όπως σημείωσε ο εμπειρογνώμονας σε μια συνέντευξη που ανέβηκε στο ρωσικό site sputniknews.com
Δείτε σε αυτό το λινκ τις επιχειρήσεις της ρωσική πολεμικής μηχανής στη Συρία. http://sputniknews.com/infographics/20151130/1030993895/russia-syria-operation-interactive.html
Η εμπλοκή των Ρώσων στη Συρία έχει »στριμώξει» τις επιλογές των ΗΠΑ στη Συρία. Οι ΗΠΑ ανέστειλαν το ύψους 500 εκατ. δολαρίων πρόγραμμα εκπαίδευσης και εξοπλισμού των δυνάμεων της αντιπολίτευσης στη Συρία -των Νέων Συριακών Δυνάμεων (NSF).
Η Ουάσινγκτον βασιζόταν σε αυτό το υψηλού ρίσκου πρόγραμμα για να δημιουργήσει έναν στρατό »ανταρτών» που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει υποτίθεται το Ισλαμικό Κράτος, αλλά στην ουσία είχε σαν στόχο να πλήξει την Δαμασκό.
Μετά από ένα «δύσκολο» ξεκίνημα, καθώς οι πρώτες δυνάμεις του NSF δέχθηκαν επίθεση από το Jabhat al-Nusra, το πρόγραμμα δέχθηκε ένα ακόμα καταστροφικό πλήγμα, όταν ένας από τους διοικητές του παρέδωσε στο Jabhat al Nusra όπλα, οχήματα και εξοπλισμό που είχαν προμηθεύσει οι ΗΠΑ, ως αντάλλαγμα για ασφαλή δίοδο.
Με την εγκατάλειψη του προγράμματος αυτού, οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να χάσουν την ικανότητά τους να επηρεάσουν τα γεγονότα στο έδαφος της Συρίας.
Για την ώρα, οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να παρακολουθούν τις εξελίξεις ενόσω θα σχηματίζεται μια νέα, ευρεία στρατηγική για τη Συρία. Η Ρωσία οδηγεί τις εξελίξεις με τη στήριξη που παρέχει στον Άσαντ και η Ουάσινγκτον θα προσπαθεί να προσαρμοστεί στις ρωσικές κινήσεις.
Η αλλαγή του γεωπολιτικού status guo στη Μ. Ανατολή με την συνδρομή της Ρωσίας είναι πλέον γεγονός, με τις Τουρκία, ΗΠΑ και Σ. Αραβία να παρακολουθούν σαν απλοί θεατές την δυναμική παρουσία της ρώσικης ΄΄αρκούδας».