ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ
Η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι που ήθελαν πραγματική λύση του Κυπριακού τα χρόνια αμέσως μετά το 1974 ήταν οι Ελληνοκύπριοι. Αν μετρήσει κάποιος διπλωματικές διαμεσολαβήσεις για επίλυση από το 1974 έως και το 2002, οπότε και προέκυψε το σχέδιο Ανάν, είναι κάποιες δεκάδες. Διαδοχικά αδιέξοδα με έναν κύριο υπεύθυνο , τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς.
Ειδικά στα χρόνια μέχρι το 1980 υπήρχε διάχυτη η αντίληψη στους Ε/Κ ότι κάπως θα συμφωνηθεί μία λύση. Και αυτή η προσδοκία παρότι δεν είχε στεγνώσει ακόμα το αίμα της μπότας του Αττίλα και παρόλα τα εγκλήματα πολέμου των Τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο. Υπάρχει βιβλίο διακεκριμένου Έλληνα διπλωμάτη που περιγράφει εκτενώς τις μεθοδεύσεις Ντεκτάς προς τορπιλισμό κάθε προσέγγισης. Κακώς ο Ντεκτάς έγινε πολιτικός και όχι κυβερνήτης υποβρυχίου, θα άφηνε εποχή.
Και ξαφνικά μετά από αυτήν την διαχρονικά παρελκυστική τακτική των Τ/Κ και αφού έχουν παραβιάσει κάθε είδους διάταξη διεθνούς δικαίου, εμφανίζονται ικανοποιημένοι πρώτα με το σχέδιο Ανάν και τώρα με το υπάρχον. Μήπως πρέπει απλώς να απορούμε γιατί τώρα είναι «ζεστοί» για επίλυση;
Δυστυχώς υπάρχουν δεδομένα που δεν μπορούν να αγνοηθούν. Οι Αττίλες αλλοίωσαν πληθυσμιακά την Κατεχόμενη Κύπρο με καραβιές από Τουρκία δεκάδων χιλιάδων παράνομων εποίκων οι οποίοι κατέλαβαν τις περιουσίες των προσφύγων Ελληνοκυπρίων και χρησιμοποιήθηκαν ως μακρύ χέρι της Άγκυρας στην Μεγαλόνησο.
Ρήμαξαν την πολιτιστική κληρονομιά, καταστρέφοντας πάνω από πεντακόσιες ορθόδοξες εκκλησίες ,μετέτρεψαν σε τζαμιά δεκάδες εκκλησίες ενώ πολλές άλλες χρησιμοποιούνται σήμερα ως αχυρώνες. Εγκαινίασαν μία μαύρη αγορά αρχαιοτήτων με περίπου 60000 αρχαία αντικείμενα να έχουν πωληθεί στο εξωτερικό.
Ένα χαρακτηριστικό της «πολιτισμικής» αντίληψης του καθεστώτος είναι η καταστροφή νεολιθικού οικισμού στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο για να… θεμελιωθούν δύο ιστοί για την Τουρκική και «Τ/Κ» σημαία. Με αυτούς θα κάνουν «ειρήνη» οι Ελληνοκύπριοι;
Για να κάνεις ειρήνη πρέπει να μελετάς και με ποιον την κάνεις. Διότι την ειρήνη στην Κύπρο δεν την κάνεις με τους Τουρκοκύπριους αλλά με την Τουρκία. Από την συμφωνία των Οθωμανών του Σουλεϊμάν (του γνωστού σήριαλ) με τους Ιωαννίτες Ιππότες στην Ρόδο (τέλη 1522-αρχές 1523) που προέβλεπε ότι μετά την αποχώρηση του Τάγματος δεν θα υπήρχαν αντίποινα στον διαμένοντα Χριστιανικό πληθυσμό που φυσικά κατεσφάγη…
…Από τα απομνημονεύματα των αγωνιστών της επαναστάσεως του 1821 οι οποίοι έγραφαν ότι οι Τούρκοι υπέγραφαν συμφωνίες και δεν τις τηρούσαν, μέχρι και τον «σεβασμό» των Τούρκων στην συνθήκη της Λωζάνης με τον διωγμό των Σεπτεμβριανών του 1955 ή στον αφελληνισμό της Ίμβρου και της Τενέδου, έως την «ανακωχή» του Αυγούστου 1974 που δεν σεβάστηκαν ποτέ οι Τούρκοι και εξετέλεσαν τον Αττίλα Δύο, έχουμε απτά δείγματα «σεβασμού» των συμφωνηθέντων.
Για να μην αρχίσουμε να ομιλούμε για τις πρακτικές του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής. Αν οι Τούρκοι συμπεριφέρονται έτσι χρησιμοποιώντας μία μουσουλμανική μειονότητα εντός Ελλάδος, τι θα κάνουν όταν γίνουν νόμιμη και κυρίαρχη κατάσταση εντός της ενωμένης Κύπρου; Η απάντηση είναι ότι θα προκύψει σύντομα νέα σύγκρουση μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ.
Θα δικαστούν οι Γκρίζοι Λύκοι που δολοφόνησαν τον Τάσο Ισαάκ και ο «υπουργός» του ψευδοκράτους Κενάν Ακίν που δολοφόνησε τον Σολωμό Σολωμού; Ποιος προστατεύει σήμερα τον επικηρυγμένο με σήμα της Ιντερπόλ, Ακίν; Υπάρχει κάποιος που νομίζει ότι είναι κάπου ασφαλής πλην εντός Τουρκίας; Δεν πρόκειται λοιπόν να δικαστούν γιατί οι εντολοδότες τους είναι ανάμεσα στους επίδοξους «ειρηνοποιούς».
Κάποτε ο Μπουλέντ Ετσεβίτ είπε ότι «το Κυπριακό λύθηκε την 20η Ιουλίου 1974». Από την πλευρά του είχε το νόημα της θριαμβολογίας. Με την πάροδο των ετών η δήλωση αυτή έχει και άλλη ανάγνωση. Η εισβολή και κατοχή του Αττίλα καταδίκασε τους Τ/Κ σε ένα διαχρονικό διεθνές καθεστώς ανυποληψίας και παρανομίας η οποία δεν είναι δυνατόν να αρθεί με μία «ειρήνευση» στα μέτρα των ισχυρών.
Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να… μην γίνει απολύτως τίποτε από την Ε/Κ πλευρά και να περιμένουμε κι εμείς με την σειρά μας μέχρι να υπάρξουν ειδικές συνθήκες για να συναινέσουμε στην διπλωματική λύση όταν θα συμφέρει εμάς.
Μερικές φορές κερδίζεις από τη στασιμότητα και διαιώνιση μίας κατάστασης. Για τα μετα-Ανανικά παπαγαλάκια που θα βγουν και πάλι να μιλήσουν υπέρ της συμφωνίας, προβάλλοντας προπαγανδιστικά τις διάφορες «εγγυήσεις» των μεγάλων δυνάμεων, υπάρχει ένα αρχαίο ρητό προς μελέτη, που λέει ότι «Οι εγγυήσεις για τους άθλιους στο τέλος και αυτές αποδεικνύονται άθλιες».