Όσο η κοινωνία απαξιώνει το πολιτικό σύστημα τόσο τα ΜΜΕ θα αποκτούν εξουσία και δύναμη. Όσο η πίτα μικραίνει τόσο ο πόλεμος μεταξύ των «εθνικών» εργολάβων σκληραίνει.
Όταν το πολιτικό σύστημα και η κάθε κυβέρνηση που το υπηρετεί μιλάει για διαπλοκή στα ΜΜΕ ξέρει ότι χωρίς αυτά ή με αυτά απέναντι τα ψωμιά της είναι λίγα κι επιδιώκει να ελέγξει κι αυτή ως πολιτικός μεγαλοεργολάβος την πληροφόρηση. – βλέπε παραπληροφόρηση.
Όσο η σημερινή ενημέρωση /πληροφόρηση έχει σχέση με την πραγματική ενημέρωση τόσο έχει σχέση κι η αλήθεια με τον φάντη και το ρετσινόλαδο.
Ο πόλεμος που μαίνεται μεταξύ κυβέρνησης και μεγαλοκαναλαρχών δεν έχει σχέση ούτε με τις άδειες, ούτε με τη διαφημιστική πίτα, πολύ περισσότερο με τις συχνότητες και τα συναφή τεχνικά ζητήματα για αρχάριους.
Η κυβέρνηση επιδιώκει να ελέγξει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο και ενδεχομένως το διαδίκτυο αργότερα προκειμένου να εξυπηρετήσει τους πολιτικούς της σχεδιασμούς. Οι μεγαλοκαναλάρχες απαιτούν ανταλλάγματα. Όλο και περισσότερα. Με δεδομένο και τον πόλεμο που διεξάγεται στο πλαίσιο της κρίσης και των μεταξύ τους ανταγωνισμών θα συνασπιστούν απέναντι στην κυβέρνηση και στο τέλος αυτοί θα είναι που θα ελέγξουν τις εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα, ενώ η τελευταία θα αναμασάει τα τετριμμένα περί πολέμου με τη διαπλοκή αντίστοιχα με τον πόλεμο που διαπρύσια είχε κηρύξει στα μνημόνια και βρέθηκε να τα υπηρετεί με τον καλύτερο μέχρι στιγμής τρόπο. Κι από τα «αριστερά».
Εν κατακλείδι κυβέρνηση και μεγαλοκαναλάρχες έχουν ένα κοινό στόχο και είναι δεδομένος ο συνασπισμός τους μπροστά στον πραγματικό κίνδυνο. Την ανατροπή από τα κάτω των κοινών σχεδιασμών τους με την εμφάνιση του λαού στο προσκήνιο, εάν ο τελευταίος καταφέρει να απαλλαγεί από τη κηδεμονία, το φόβο και την ανασφάλεια που ομοούσια και αδιαίρετα καλλιεργεί η ανίερη συμμαχία των από τα πάνω.