Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε σαν αντιπερισπασμό την τροπολογία για τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών, καταγγέλλει σύσσωμη η αντιπολίτευση! Έλα ρε, σοβαρά; Φυσικά και αυτό κάνει, το ερώτημα είναι για ποιο λόγο η αντιπολίτευση όχι μόνο συμμετέχει σε αυτόν τον αντιπερισπασμό, αλλά τον ενισχύει κιόλας.
Μήπως ο αντιπερισπασμός βολεύει αντιπολίτευση και κυβέρνηση; Μήπως όλα τα τριτομνημονιακά μέτρα πρέπει να περάσουν με τις δυνατόν μικρότερες αντιδράσεις από τους πολίτες – τηλεθεατές; Η αντιπολίτευση χτες ηρωοποίησε την κυβέρνηση με τις ολομέτωπες επιθέσεις εναντίον της από τα έδρανα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Αξεπέραστος, βέβαια, ο Λοβέρδος. Τα έδωσε όλα γι’ ακόμη μια φορά και πλέον μετατρέπεται σε σύμβολο πολιτικού κρετινισμού.
Από σήμερα, όποια κριτική κι αν κάνεις στους κυβερνητικούς βουλευτές θα σου απαντούν μ’ ένα «Εμείς είμαστε φιλελεύθεροι; Εμείς που χτυπήσαμε τη διαπλοκή με τα κανάλια;». Αυτό ήταν το μεγάλο δώρο της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση. Και θα απαντάνε με το νεοαποκτηθέν θράσος τους οι κυβερνητικοί, άσχετα αν δημιουργηθεί μια νέα διαπλοκή. Η τροπολογία δεν αλλάζει ουσιαστικά τίποτα από μόνη της.
Θα απαγορευτεί άραγε στους νέους ιδιοκτήτες των καναλιών να έχουν οποιαδήποτε σχέση με το Δημόσιο μέσω των άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους; Διότι αν ο νέος καναλάρχης θα είναι ένας άλλος μεγαλοεργολάβος δημοσίων έργων, δεν θα αλλάξει κάτι.
Θα κληθούν οι μέχρι σήμερα τζαμπατζήδες καναλάρχες να πληρώσουν τα χρωστούμενα στο Δημόσιο; Διότι αν διαγραφούν τα χρέη τους, τότε μάλλον χάρη τους κάνει η κυβέρνηση και όχι ζημιά.
Ένα κάρο ανάλογα ερωτήματα ζουν μέσα στην καχυποψία των πολιτών. Μια καχυποψία εντελώς δικαιολογημένη καθώς χτίστηκε από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν. Διότι δεν έχει καμιά λογική να θάβεται κάτω από τις τηλεοπτικές άδειες ο ερχομός του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσκληση, μάλιστα, της Ελλάδας. Διότι δεν έχει καμία λογική να βλέπεις δεξιούς και πασόκους που ψήφιζαν με χάρη «ναι σε όλα» τα μέτρα που ρήμαξαν κόσμο και κοσμάκη, να ουρλιάζουν ξαφνικά για τα συμφέροντα των Μπομπολαίων και των Αλαφούζων. Διότι δεν έχει καμιά λογική να κάνεις show μια συνεδρίαση στη Βουλή για να κρύψεις κάτω από χουντικούς Δένδιες τις νέες εκτιμήσεις για καινούρια ύφεση, λουκέτα και απολύσεις που έρχονται. Είναι ένας τραγικός παραλογισμός όλο αυτό που ζούμε.
Όλοι αυτοί που τώρα υποκρίνονται τους προστάτες των εργαζομένων στα ΜΜΕ οι οποίοι «θα βρεθούν στο δρόμο», είναι εμετικοί. Είναι παπάρες και ρεζίληδες επειδή δεν στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων στα ΜΜΕ ούτε σε αυτή τη δύσκολη στιγμή τους, ούτε σε αυτή, ούτε σε πολλές άλλες που αφορούσαν εργαζόμενους και στα ΜΜΕ και παντού. Όταν χρησιμοποιείς τους εργαζόμενους για να υπερασπιστείς συμφέροντα αφεντικών είσαι γελοίος και τσάτσος. Απλά τα πράγματα.
Από την άλλη, το θέμα της αντικειμενικότητας των τηλεοπτικών σταθμών δεν είναι θέμα της κυβέρνησης. Αυτή η θέση είναι επικίνδυνη και φασιστική. Αντικειμενικοί δεν θα είναι ποτέ οι τηλεοπτικοί σταθμοί, επειδή αντικειμενικοί δεν είναι οι τηλεθεατές. Όλοι κάποιον και κάτι υποστηρίζουν. Αν θέλουν να απολαμβάνουν πλασματικές πραγματικότητες τρώγοντας ψευδαισθήσεις από τηλεοπτικούς σταθμούς, είναι δικαίωμά τους. Άλλωστε είδαμε πόσο αντικειμενική είναι η νέα ΕΡΤ. Θλιβερά κυβερνητική και κομματικά τυφλωμένη. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να δημιουργηθούν άλλες τέσσερις ιδιωτικές ΕΡΤ.
Και για να δούμε τι σκατά είναι αυτή η αντικειμενικότητα των ΜΜΕ. Εγώ γουστάρω πολύ αυτήν την αντικειμενικότητα του CNN που κράζει ανελέητα το ίνδαλμα του Άδωνη Γεωργιάδη και του Πλεύρη junior, αυτό το σίχαμα τον Ντόναλντ Τραμπ.
Επειδή όμως το γουστάρω εγώ, σημαίνει ότι είναι αντικειμενικό; Καμία κυβέρνηση δεν έχει το ελάχιστο δικαίωμα να ελέγχει την «αντικειμενικότητα» στην ενημέρωση. Τις στημένες δημοσκοπήσεις, τις ψεύτικες ειδήσεις, την πρόκληση πανικού έχει υποχρέωση να τις κυνηγά η Δικαιοσύνη. Μια Δικαιοσύνη όμως που δεν θα χρειάζεται και αυτή μια «άδεια λειτουργίας» από την κυβέρνηση για να κινηθεί. Μια Δικαιοσύνη που δε θα κυνηγά τον φαναρτζή της Κρήτης για διασπορά ψευδών ειδήσεων, αλλά θα αφήνει ατιμώρητο τον κάθε λιγδιάρη του ΣΚΑΪ που τρομοκρατεί τους τηλεθεατές του.
Οι άδειες για τους τηλεοπτικούς σταθμούς, σαν ζήτημα έτσι σκέτο, από μόνο του, είναι μια τρύπα στο νερό που βέβαια με σωστή διαχείριση μπορεί να καταπιεί πολλά σημαντικά θέματα. Είναι άλλα πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν. Όμως για όσο καιρό κυβερνήσεις και πολίτες θα στρουθοκαμηλίζουμε απέναντι στα σπουδαία, τόσο η μεγάλη οθόνη της πραγματικότητας τζάμπα θα προβάλει τις ζωές μας να χάνονται άδικα κι απάλευτα.
Μήπως ο αντιπερισπασμός βολεύει αντιπολίτευση και κυβέρνηση; Μήπως όλα τα τριτομνημονιακά μέτρα πρέπει να περάσουν με τις δυνατόν μικρότερες αντιδράσεις από τους πολίτες – τηλεθεατές; Η αντιπολίτευση χτες ηρωοποίησε την κυβέρνηση με τις ολομέτωπες επιθέσεις εναντίον της από τα έδρανα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Αξεπέραστος, βέβαια, ο Λοβέρδος. Τα έδωσε όλα γι’ ακόμη μια φορά και πλέον μετατρέπεται σε σύμβολο πολιτικού κρετινισμού.
Από σήμερα, όποια κριτική κι αν κάνεις στους κυβερνητικούς βουλευτές θα σου απαντούν μ’ ένα «Εμείς είμαστε φιλελεύθεροι; Εμείς που χτυπήσαμε τη διαπλοκή με τα κανάλια;». Αυτό ήταν το μεγάλο δώρο της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση. Και θα απαντάνε με το νεοαποκτηθέν θράσος τους οι κυβερνητικοί, άσχετα αν δημιουργηθεί μια νέα διαπλοκή. Η τροπολογία δεν αλλάζει ουσιαστικά τίποτα από μόνη της.
Θα απαγορευτεί άραγε στους νέους ιδιοκτήτες των καναλιών να έχουν οποιαδήποτε σχέση με το Δημόσιο μέσω των άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους; Διότι αν ο νέος καναλάρχης θα είναι ένας άλλος μεγαλοεργολάβος δημοσίων έργων, δεν θα αλλάξει κάτι.
Θα κληθούν οι μέχρι σήμερα τζαμπατζήδες καναλάρχες να πληρώσουν τα χρωστούμενα στο Δημόσιο; Διότι αν διαγραφούν τα χρέη τους, τότε μάλλον χάρη τους κάνει η κυβέρνηση και όχι ζημιά.
Ένα κάρο ανάλογα ερωτήματα ζουν μέσα στην καχυποψία των πολιτών. Μια καχυποψία εντελώς δικαιολογημένη καθώς χτίστηκε από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν. Διότι δεν έχει καμιά λογική να θάβεται κάτω από τις τηλεοπτικές άδειες ο ερχομός του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσκληση, μάλιστα, της Ελλάδας. Διότι δεν έχει καμία λογική να βλέπεις δεξιούς και πασόκους που ψήφιζαν με χάρη «ναι σε όλα» τα μέτρα που ρήμαξαν κόσμο και κοσμάκη, να ουρλιάζουν ξαφνικά για τα συμφέροντα των Μπομπολαίων και των Αλαφούζων. Διότι δεν έχει καμιά λογική να κάνεις show μια συνεδρίαση στη Βουλή για να κρύψεις κάτω από χουντικούς Δένδιες τις νέες εκτιμήσεις για καινούρια ύφεση, λουκέτα και απολύσεις που έρχονται. Είναι ένας τραγικός παραλογισμός όλο αυτό που ζούμε.
Όλοι αυτοί που τώρα υποκρίνονται τους προστάτες των εργαζομένων στα ΜΜΕ οι οποίοι «θα βρεθούν στο δρόμο», είναι εμετικοί. Είναι παπάρες και ρεζίληδες επειδή δεν στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων στα ΜΜΕ ούτε σε αυτή τη δύσκολη στιγμή τους, ούτε σε αυτή, ούτε σε πολλές άλλες που αφορούσαν εργαζόμενους και στα ΜΜΕ και παντού. Όταν χρησιμοποιείς τους εργαζόμενους για να υπερασπιστείς συμφέροντα αφεντικών είσαι γελοίος και τσάτσος. Απλά τα πράγματα.
Από την άλλη, το θέμα της αντικειμενικότητας των τηλεοπτικών σταθμών δεν είναι θέμα της κυβέρνησης. Αυτή η θέση είναι επικίνδυνη και φασιστική. Αντικειμενικοί δεν θα είναι ποτέ οι τηλεοπτικοί σταθμοί, επειδή αντικειμενικοί δεν είναι οι τηλεθεατές. Όλοι κάποιον και κάτι υποστηρίζουν. Αν θέλουν να απολαμβάνουν πλασματικές πραγματικότητες τρώγοντας ψευδαισθήσεις από τηλεοπτικούς σταθμούς, είναι δικαίωμά τους. Άλλωστε είδαμε πόσο αντικειμενική είναι η νέα ΕΡΤ. Θλιβερά κυβερνητική και κομματικά τυφλωμένη. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να δημιουργηθούν άλλες τέσσερις ιδιωτικές ΕΡΤ.
Και για να δούμε τι σκατά είναι αυτή η αντικειμενικότητα των ΜΜΕ. Εγώ γουστάρω πολύ αυτήν την αντικειμενικότητα του CNN που κράζει ανελέητα το ίνδαλμα του Άδωνη Γεωργιάδη και του Πλεύρη junior, αυτό το σίχαμα τον Ντόναλντ Τραμπ.
Επειδή όμως το γουστάρω εγώ, σημαίνει ότι είναι αντικειμενικό; Καμία κυβέρνηση δεν έχει το ελάχιστο δικαίωμα να ελέγχει την «αντικειμενικότητα» στην ενημέρωση. Τις στημένες δημοσκοπήσεις, τις ψεύτικες ειδήσεις, την πρόκληση πανικού έχει υποχρέωση να τις κυνηγά η Δικαιοσύνη. Μια Δικαιοσύνη όμως που δεν θα χρειάζεται και αυτή μια «άδεια λειτουργίας» από την κυβέρνηση για να κινηθεί. Μια Δικαιοσύνη που δε θα κυνηγά τον φαναρτζή της Κρήτης για διασπορά ψευδών ειδήσεων, αλλά θα αφήνει ατιμώρητο τον κάθε λιγδιάρη του ΣΚΑΪ που τρομοκρατεί τους τηλεθεατές του.
Οι άδειες για τους τηλεοπτικούς σταθμούς, σαν ζήτημα έτσι σκέτο, από μόνο του, είναι μια τρύπα στο νερό που βέβαια με σωστή διαχείριση μπορεί να καταπιεί πολλά σημαντικά θέματα. Είναι άλλα πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν. Όμως για όσο καιρό κυβερνήσεις και πολίτες θα στρουθοκαμηλίζουμε απέναντι στα σπουδαία, τόσο η μεγάλη οθόνη της πραγματικότητας τζάμπα θα προβάλει τις ζωές μας να χάνονται άδικα κι απάλευτα.