Η Αθήνα που ξέραμε δεν υπάρχει πια. Είναι μια πόλη κατεστραμμένη, βρώμικη, χωρίς κανόνες, μια κοινωνική ζούγκλα, μια πόλη όπου κανένας μέσα της δεν μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος.
Αστυνομία δεν υπάρχει, υπηρεσίες δεν υπάρχουν, οι μεταφορές είναι άθλιες, φτώχια και σκουπίδια παντού, κτίρια γδαρμένα, άνθρωποι σχεδόν κουρελιασμένοι, ολόκληρες συνοικίες είναι απαγορευτικές για τις γυναίκες, υπάρχει κανονικό άβατο για όλους από το απόγευμα και μετά, σε συνοικίες όχι μακρινά προάστια, αλλά κεντρικές, σε δρόμους κοντά στην Ομόνοια. Μετά την Μπενάκη η Αθήνα είναι μια ξένη χώρα. Μια χώρα στην οποία κυριαρχεί ο φόβος.
Μέρα μεσημέρι, στο κέντρο. Ανάμεσα στους περαστικούς έμποροι πουλάνε φανερά ηρωϊνη. Άλλοι στα παγκάκια κάνουν ενέσεις, δίπλα στη Νομική Σχολή ή δίπλα στο Μετσόβιο. Τρίκυκλα γεμάτα σίδερα κλείνουν ανάποδα το δρόμο, παράνομο εμπόριο παντού, μπροστά στην Εμπορική, μέσα στην Ακαδημίας και την Αθηνάς. Και γύρω όλα τα μικρομάγαζα, τα εμπορικά, όλα κλειστά και έρημα.
Το θέαμα, με τις γυναίκες από την Αφρική και την Ασία που εκδίδονται στο κέντρο της Αθήνας, είναι πραγματικά φρικιαστικό. Κανένας έλεγχος, καμιά προστασία, όλα στον αέρα. Δήμος δεν υπάρχει. Κράτος δεν υπάρχει. Τα άτομα είναι μόνα τους, δηλαδή δεν είναι πλέον πολίτες, διότι το να είσαι πολίτης προϋποθέτει πολιτεία. Τέτοιο πράγμα όμως, στην σημερινή Αθήνα, στη σημερινή Ελλάδα, δεν υφίσταται.
Φεύγουμε από την Ευρώπη;
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο οι μεταναστευτικές ροές που δεν ελέγχονται οδηγούν τη χώρα εκτός Ευρώπης. Η κυβέρνηση απλώς παρατηρεί και καταγράφει τις εισόδους- αν τις καταγράφει- δηλώνοντας το πρωτοφανές πως δεν είναι σε θέση να προστατέψει τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα. Η χώρα δηλαδή έχει γονατίσει, χωρίς πολιτική εξουσία, χωρίς σχέδιο, χωρίς τίποτα.
Η ΕΕ μας δίνει μερικούς μήνες μέχρι να μας πετάξει έξω και έτσι να γλυτώσει και από τη μαζική μετανάστευση, ακολουθώντας το παράδειγμα της Αυστραλίας, η οποία έστειλε όλους τους μετανάστες σε νησιά άλλων χωρών.
Φεύγουμε από το ευρώ;
Ο Σόϊμπλε χθες δήλωσε και πάλι πως το καλύτερο θα ήταν να φύγουμε από την ευρωζώνη. Και μέσα σ' αυτό το κλίμα, όπου η κυβέρνηση προφανώς δεν είναι σε θέση να ελέγξει τα πράγματα, μια γενική απεργία αποκλείει κάθε δυνατότητα πολιτικής λύσης. Οι ευρωπαίοι θέλουν συνειδητά να μας διώξουν, διότι η Ελλάδα πλήττει τα συμφέροντά τους στο προσφυγικό ζήτημα, ενώ ταυτόχρονα οι κοινωνικές ομάδες, αγνοώντας ίσως το πρόβλημα, απαιτούν ελαφρύνσεις και προστασία των επαγγελμάτων.
Είμαστε στο σημείο μηδέν. Ακόμη και σε τέτοιες περιπτώσεις όμως μπορεί βεβαίως να βρεθεί κάποια λύση. Αλλά μετά την πλήρη καταστροφή.
Πρώτα δηλαδή θα ολοκληρωθεί η καταστροφή, πρώτα θα δούμε την Αθήνα νεκρή και την Ελλάδα διαλυμένη και μετά θα δούμε ποιες δυνάμεις θα μείνουν όρθιες για να ζωντανέψουν τη χώρα και το λαό της.
tvxs.gr