ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ
Με προσφυγή στις κάλπες απειλεί ο Πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες. Ποιους απειλεί;
Τις εκλογές «τρέμουν» οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών (προφανώς με την κατεύθυνση των πολιτικών τους προϊσταμένων) αλλά και οι -διορισμένοι από τον Πρόεδρο- βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζουν ότι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αν το κόμμα δεν κερδίσει την πρώτη θέση και το bonus των 50 εδρών.
Οι Βρυξελλιώτες πιστεύουν ότι δεν πρέπει να χαθεί αυτή η «χρυσή ευκαιρία» στην Ελλάδα.
Επιτέλους βρήκαν Κυβέρνηση προθύμων και αδαών, ανίκανη να σχεδιάσει και να μελετήσει τις λεπτομέρειες η οποία απλώς προσπαθεί να γαντζωθεί στην εξουσία και ενδιαφέρεται μόνο για την «δημόσια εικόνα της» για να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι είναι η μοναδική «επαναστατική, κοινωνική ανατρεπτική, πολιτική δύναμη στη χώρα».
Η ΠΦΑ Κυβέρνηση δεν έχει στελέχη με γνώσεις και διεθνή εμπειρία. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μιλούν ούτε μια ξένη γλώσσα.
Οι γραφειοκράτες, τους τυλίγουν εύκολα σε μια κόλλα χαρτί, σε κάθε συνεδρίαση κοινοτικών οργάνων.
Οι υπουργοί δεν ασχολούνται με «τεχνικές λεπτομέρειες». Ενδιαφέρονται μόνο για τις πολιτικές εντυπώσεις και την εξυπηρέτηση μικροκομματικών και προσωπικών συμφερόντων.
Γι’ αυτό, οι «υπηρεσιακοί παράγοντες» των Βρυξελλών θεωρούν ότι πρέπει «οπωσδήποτε να κλείσει η αξιολόγηση» με αυτή την κυβέρνηση ώστε να νομοθετηθούν και να κλειδώσουν από τώρα όλες «οι απαραίτητες εμπροσθοβαρείς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».
Αντιθέτως, τα στελέχη του ΔΝΤ δεν έχουν τέτοιες πολιτικές ευαισθησίες. Δεν τους ενδιαφέρει ποιος και πως κυβερνά αυτόν τον τόπο. Η εφαρμογή των υπεσχημένων και υπογεγραμμένων συμφωνιών τους απασχολεί μόνο, γιατί τα «γκρίζα κοστούμια» λογοδοτούν μόνο στις διοικητικές υπηρεσίες που βρίσκονται στο νούμερο 700 της 19ης οδού, Βορειοδυτικά της Ουάσιγκτον.
Γι’ αυτό και η πίεση από το ΔΝΤ προς την ΠΦΑ Κυβέρνηση είναι διαρκής και αφόρητη. «Αν θέλετε να ξεκινήσετε τη συζήτηση για την αναδιάρθρωση του Χρέους, πρέπει να υπογράψετε ένα δικό μας νέο Μνημόνιο (MEFP) που θα στηρίζεται στις δικές μας προτεραιότητες π.χ. εργασιακά, άνοιγμα αγορών και ιδιωτικοποιήσεις…»
Είναι σίγουρο, ότι οι απανωτές εκλογές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, καταστρέφουν ότι παραγωγικό έχει απομείνει σ’ αυτή τη δύσμοιρη χώρα.
Από την άλλη όμως πλευρά, οι εκλογές είναι ο μοναδικός τρόπος για να διορθωθούν τα λάθη μιας ολόκληρης διετίας όταν ο λαϊκισμός κυριάρχησε και η συγκυρία ανέδειξε σε θέσεις ευθύνης, ανθρώπους οι οποίοι ούτε την ικανότητα ούτε τις γνώσεις ούτε την αίσθηση του κινδύνου που ανέλαβαν, διαθέτουν.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν πλέον να επιστρέψουν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Εκεί μετατρέπονται σε αντικείμενα χλεύης και εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Είπαν ψέματα και τώρα μόνο με φθηνά ρουσφέτια προσπαθούν να κλείσουν τους ανοιχτούς λογαριασμούς τους με την κοινωνία.
Γι’ αυτό οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, δεν θέλουν εκλογές…