Μπορεί να ακούγεται ως υπερβολική εκτίμηση, αλλά στην εξ' επαφής της με την οδύνη της πραγματικότητας, δεν επιτρέπει αμφιβολία ότι αναθέσαμε την "τύχη" μας ως κοινωνία και έθνος σ' αυτούς που είναι σαν τα...παπούτσια!
Οσο πιο φτηνά είναι, τόσο πιο πολύ θόρυβο κάνουν. Και στην πρώτη βροχή, τα πόδια μας "τσαλαβουτάνε" στη λάσπη της βροχής. Αναθέσαμε την πορεία της χώρας στους ίδιους πολιτικούς, οι οποίοι με άνεση "επαγγελματία" δημοπρατούν τις ελπίδες μας και δραπετεύουν σε διάφορες περιοχές εξαγορασμένης πολιτικής επιβίωσης.
Εμπιστεύτηκαμε επί της ουσίας τη "σωτηρία" μας στους ίδιους ,που η όλη τους πολιτική δράση θυμίζει τη δραστηριότητα του κώνωπος επί κέρατος βοός, που το ενδιαφέρον τους εξαντλείται στην εξυπηρέτηση προσωπικών επιθυμιών και πρόσκαιρων κομματικών συμφερόντων.
Το αποτέλεσμα είναι πασίδηλο, αλλά αρνούμαστε να το δούμε. Μια ολόκληρη κοινωνία, ήδη εξαθλιωμένη και καταπονημένη από τις διαλυτικές και ανερμάτιστες πολιτικές που βαφτίζονται "μεταρρυθμίσεις". Με κατακερματισμένα όλα τα χαρακτηριστικά της εθνικής μας αξιοπρέπειας, υπό
τη δαμόκλειο σπάθη των απειλών για αποπομπή από θεσμικούς φορείς της ΕΕ ή για την επιβολή νέων μέτρων συρρίκνωσης του εισοδήματος και περαιτέρω αύξησης της εφιαλτικής ή ανεργίας, "καλπάζουμε" προς την κόλαση, ακολουθώντας τον καλπασμό των πολιτικών επιβητόρων της εξουσίας.
Όλων αυτών που έχουν αποδεχθεί δουλείες διαφόρων μορφών και που απαρέγκλιτα υπηρετούν διάφορες μορφές αλλοτρίωσης...
Το κάλεσμα της ιστορίας δεν τους αφορά. Αλλωστε, αυτό το "κάλεσμα" έχει δυο όψεις: Τη θετική, που συνδέεται με την ενόραση του μέλλοντος και την αρνητική, που απαιτεί το ξερίζωμα των νεκρών υπολειμμάτων του παρελθόντος. Χωρίς τη δεύτερη προσπάθεια, η πρώτη , το συνηθέστερον, ναυαγεί.
Και βέβαια όλοι αυτοί οι πολιτικοί καιροσκόποι αγνοούν ότι η ιστορία είναι μια "ιδιότροπη μάγισσα", που τιμωρεί σκληρά εκείνους που δεν ακούνε εγκαίρως το κάλεσμά της.