Το Σάββατο ζήσαμε το ψέμα όχι πιά σαν πολιτικό εργαλείο, που είναι σύνηθες στα μαρξιστικογενή κόμματα, αλλά σαν όπλο προπαγάνδας που θυμίζει καταστάσεις ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Αναφέρομαι σε δύο περιπτώσεις που η κυβέρνηση, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, συνειδητά, δηλαδή γνωρίζοντας πως αμέσως θα διαψευσθεί, είπε ψέματα για την δημιουργία εντυπώσεων. Πάρ΄όλες τις ακαριαίες διαψεύσεις, τα κυβερνητικά «παπαγαλάκια» συνεχίζουν την αναπαραγωγή των δύο ειδήσεων.
Αναφέρομαι, α) στην περίφημη πλέον λίστα Μπόργιανς και β) στο έγγραφο που προσκόμισε στην βουλή ο ίδιος ο Α. Τσίπρας, που εμφάνιζε τα έξοδα νοσηλείας των ανασφάλιστων να χρεώνονται στην μερίδα τους στην Εφορία.
Το πρώτο ψεύδος κατέπεσε δια χειλέων του ίδιου του Βάλτερ Μπόργιανς που δήλωσε πως η λίστα, στην συγκροτημένη της μορφή, περιήλθε στα χέρια του τον χειμώνα του 2015, δηλαδή επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Πιο μπροστά υπήρχε μόνον η πρόθεση για παροχή τεχνικής βοήθειας. Τα « παπαγαλάκια» με τον «αρχιπαπαγάλο», στοχοποίησαν αρχικά τους Κούρκουλα και Μπούρα που οδηγούσαν κατ΄ευθείαν βέβαια στον Βενιζέλο και στον Σαμαρά. Τι κι αν το ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2012 δεν ήταν στην κυβέρνηση; Φυσικός και ηθικός αυτουργός αυτής της συκοφαντικής εκστρατείας ο θητεύσας στις « σχολές» της Ανατολικής Γερμανίας, υπουργός των Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς. Ενώ εκτυλίσσονται δραματικά γεγονότα στην περιοχή μας, αυτός εξαφανισμένος από το προσκήνιο, βυσσοδομεί κατά των πολιτικών του αντιπάλων στο παρασκήνιο. Οι «σπουδές» του πιάνουν τόπο.
Φυσικά, η υπόθεση θα καταλήξει στα αστικά δικαστήρια αλλά μέχρι την εκδίκαση της το ψέμα θα αναπαράγεται και μάλιστα θα αφορά έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα για τον χειμαζόμενο πολίτη. Την διαφθορά των πολιτικών του «παλαιού καθεστώτος» και την φοροδιαφυγή των πλούσιων φίλων τους.
Το δεύτερο σαββατιάτικο ψέμα αφορούσε την περίθαλψη των ανασφάλιστων συνανθρώπων μας, που είναι εκατοντάδες χιλιάδες. Εδώ η σκηνοθεσία ήταν πολύ χοντροκομμένη, γιατί οι ενορχηστρωτές της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ, ξέχασαν να δώσουν στον πρωθυπουργό την δεύτερη σελίδα της εγκυκλίου που αναφερόταν στην «κάρτα του ανασφάλιστου πολίτη», που θεράπευε τις συνέπειες του γεγονότος πως ήταν ανασφάλιστοι. Μάλιστα ο αρμόδιος υφυπουργός επί συγκυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου δήλωσε, πως την συγκεκριμένη κάρτα είχαν προμηθευθεί 250.000 νοικοκυριά. Το ψέμα κατέπεσε μέσα σε δέκα λεπτά. Ποιος όμως άκουσε έναν υφυπουργό; Τις εντυπώσεις πάντα τις δημιουργούν οι λόγοι και τα επιχειρήματα των αρχηγών.
Παρατηρούμε λοιπόν, πως σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά η κυβέρνηση, οι μηχανισμοί της δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν την συκοφαντία, έχοντας πλήρη επίγνωση πως αμέσως θα διαψευσθεί. Δεν τους ενδιαφέρει. Ο κυνισμός της εξουσίας είναι ταυτόσημος με την παραγωγή ψευδούς συνείδησης στον μέσο πολίτη. Η αποκατάσταση της αλήθειας είναι μία μεταγενέστερη και πιο σύνθετη διαδικασία την οποία δεν παρακολουθούν όλοι όσοι ήταν δέκτες του ψέματος. Αυτό δημιουργεί την εντύπωση, που επικάθεται στην συνείδηση των πολιτών και την διαμορφώνει. Πολύ δε περισσότερο όταν το αντικείμενο της συκοφαντίας αγγίζει τα ευαίσθητα θέματα της διαφθοράς των πολιτικών και της κοινωνικής ασφάλισης των πολιτών.
Η διαρκής και παρατεταμένη χρήση του ψέματος – σε όλες του τις διαβαθμίσεις-η συγκροτημένη και μεθοδική παρουσίαση του από τους κυβερνητικούς μηχανισμούς, αποτελεί πλέον προπαγάνδα. Ξεφεύγει από τα όρια του «κατά συνθήκην πολιτικού ψεύδους» και αποβλέπει όχι μόνον στην ηθική εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων αλλά μέσω αυτής, στην ανάδειξη της δικής τους ηθικής υπεροχής, που βέβαια έχει δεχθεί αλλεπάλληλα πλήγματα. Όμως η προπαγάνδα γι΄ αυτό υπάρχει. Για την κατασκευή της « αλήθειας» των προπαγανδιστών.
liberal.gr