Γράφει η ΙΩΑΝΝΑ ΗΛΙΑΔΗ
Φταίει για όλα η Τουρκία; Αυτό είναι ένα σοβαρό ερώτημα που προκύπτει μετά τη σημερινή ενημέρωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, σε μερίδα του Τύπου, σχετικά με το τι συμβαίνει ή μη στις Βρυξέλλες
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το ΝΑΤΟ λειτουργεί με συναίνεση - ομοφωνία. Δηλαδή το IMS (International Military Staff) - βοηθητικό όργανο της στρατιωτικής επιτροπής, μετά την πολιτική απόφαση των υπουργών άμυνας για αποστολή της SNMG2 στο Αιγαίο, προετοίμασε ως συνήθως το σχέδιο που στάλθηκε σε όλα τα κράτη με τη υπόδειξη ότι εάν δεν έχουν απαντήσει μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία και ώρα, θεωρείται ότι το σχέδιο εγκρίνεται.
Η τακτική αυτή ακολουθείται σε όλες τις αποφάσεις που λαμβάνει το ΝΑΤΟ.
Η Τουρκία έσπασε αυτή την "σιωπηρή διαδικασία" και σύμφωνα με πληροφορίες του Onalert υποστήριξε ότι επειδή υπάρχουν ελληνο-τουρκικές διαφορές, η Συμμαχία δεν θα έπρεπε να εμπλακεί σε αυτές.
Η τουρκική αντι-πρόταση σύμφωνα με πληροφορίες ήταν το ΝΑΤΟ να μείνει εκτός χωρικών υδάτων Ελλάδας και Τουρκίας και να επιχειρεί μόνο στα διεθνή ύδατα.
Η εικόνα που παρουσίασε ο υπουργός Άμυνας στους δημοσιογράφους την Τρίτη το πρωί, ήταν ελαφρώς διαφορετική. Σίγουρα ως πολιτικό πρόσωπο, έχει πιο σφαιρική εικόνα.
Κατ΄αρχήν προβάλλοντας ένα περιστατικό σύμφωνα με το οποίο ο Τούρκος εκπρόσωπος στην στρατιωτική επιτροπή, έδειξε την απαξία του στις πολιτικές αποφάσεις, επιχειρήθηκε να δοθεί η εικόνα ότι η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας βρίσκονται σε μεγάλη απόκλιση.
Συνήθως πάντως αυτό είναι ψευδές, καθώς η Τουρκία έχει σταθερή πολιτική σε αυτά τα θέματα και χρησιμοποιεί όπως πολύ καλά γνωρίζουμε την στρατιωτική διπλωματία σε πλήρη αρμονία με τις πολιτικές που ακολουθεί, για να κερδίσει τις επιδιώξεις της.
Και η Ελλάδα έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να αρνηθεί να συμφωνήσει εάν θίγονται τα εθνικά της θέματα.
Η παρέμβαση της Γερμανίας, όπως παρουσιάστηκε, ως πρόταση δηλαδή να γυρίζουν πίσω στην Τουρκία όσους πρόσφυγες πιάνονται στα χωρικα ύδατα της Τουρκίας και στα διεθνή ύδατα, και να πηγαίνουν στην Ελλάδα όσους πιάνονται στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας, έχει μάλλον κάποια κενά. Εάν ισχύει έτσι, τότε από μόνη της σημαίνει ότι η Γερμανία επιχειρεί να περάσει τις τουρκικές θέσεις, αναθέτοντας την ευθύνη της έρευνας και διάσωσης από διεθνή ύδατα στην Τουρκία, Είναι όμως έτσι;
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτεμπεργκ, ξεκαθάρισε ότι ο ρόλος των ΝΑΤΟϊκών πλοίων ότι δεν συνίσταται στην αναχαίτιση πλοίων και στη σύλληψη ανθρώπων, αλλά στην υποβοήθηση του έργου των ακτοφυλακών της Ελλάδας, της Τουρκίας και της FRONTEX.
Ένα βασικό ερώτημα αφορά στο πού τελικά θα επιχειρούν τα πλοία του ΝΑΤΟ. Είναι γνωστό ότι οι πρόσφυγες περνούν από περιοχές που οι αποστάσεις είναι μικρες. Μικρά είναι και τα βάθη σε αυτές τις περιοχές. Είναι απορίας άξιον εάν σε αυτά τα νερά, μπορούν να επιχειρούν οι φρεγάτες.
Επίσης, απορίας άξιον είναι εάν οι όγκοι των νησιών επιτρέπουν στα ΝΑΤΟϊκά πλοία να έχουν την εποπτεία που απαιτείται για να εντοπίζουν τις βάρκες με τους πρόσφυγες.
Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι τα ιτπάμενα μέσα του ΝΑΤΟ θα πάνε στη Συρία, μάλλον ο λόγος της παρουσίας των πλοίων στο Αιγαίο είναι πολιτικός και όχι πρακτικός.
Κάποιοι μάλιστα εκτιμούν ότι είναι και για να καθησυχάσει το εσωτερικό της Γερμανίας όπου ο πολίτης της χώρας θα ακούει ότι στέλνουν το ΝΑΤΟ και θα σταματήσει τις προσφυγικές ροές και νιώθει ασφαλής με την Καγκελάριο Μέρκελ.
Προφανώς η είδηση πως αριθμός περίπου 5000 προσφύγων Σύρων και από την υποσαχάρια Αφρική περισυλλέχθηκε κοντά στις ιταλικές ακτές, είναι μια είδηση που δεν συνδέθηκε με τις προσφυγικές ροές του Αιγαίου.
Τις αμέσως επόμενες ημέρες πάντως η διαδικασία στην στρατιωτική επιτροπή του ΝΑΤΟ θα έχει ξεκαθαρίσει και θα πρέπει να χαραχθεί το επιχειρησιακό σκέλος.