Πάρα πολλά από τα άρθρα που δημοσιεύονται τελευταία είναι άρθρα «κατάπληξης». Η βασική ερώτηση που τίθεται με διάφορες παραλλαγές είναι, πως είναι δυνατόν μια αριστερά κυβέρνηση να λειτουργεί τόσο αντι-δημοκρατικά, άδικα, ανήθικα και αντιλαϊκά. Η φρίκη μεγαλώνει ακόμα περισσότερο καθώς, ακόμα και οι ανεγκέφαλοι αντιλαμβάνονται τώρα ότι οι τωρινοί κυβερνώντες ουσιαστικά αποβλέπουν στο να μας κάτσουν στο σβέρκο μόνιμα σαν δικτάτορες.
Μα, όποιος ασχοληθεί λίγο και διαβάσει την ιστορία της αριστεράς ξέρει, ότι αυτό είναι η αριστερά. Μια ιδεολογία αντι-δημοκρατική, άδικη, ανήθικη και αντι-λαϊκή, που πάντα καταλήγει να λειτουργεί σαν δικτατορία.
Και από τη δεξιά δημιουργούνται δικτατορίες φυσικά, αλλά από τη δεξιά δημιουργούνται και δημοκρατίες. «Αριστερά» όμως και «Δημοκρατία» είναι πράγματα ασυμβίβαστα. Συνυπάρχουν μόνο στο μυαλό του ιστορικά αναλφάβητου και του αεροβατούντα ονειροπόλου.
Πως είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε κομμουνιστής/αριστερός να κάνει πως δεν ξέρει για τα εκατομμύρια πολίτες που σφάγιασε ο κομμουνισμός σε τόσες χώρες για να εδραιώσει τη δικτατορία του;
Η μήπως η λεγόμενη δικτατορία του προλεταριάτου είναι δικτατορία ηθικού πλεονεκτήματος;
Ρίξτε μια ματιά στην ιστορία. Δείτε πως οι ένοπλοι του Λένιν έριξαν στο ψαχνό στους Μουζίκους (αγρότες, βασικά), όταν ξεσηκώθηκαν να διαμαρτυρηθούν. Ηθικό πλεονέκτημα; Εδώ έχουμε να κάνουμε με στυγνούς φονιάδες.
Η Αριστερά πάντα χρησιμοποιεί τον όρο «Δημοκρατία» φυσικά, αλλά ευφημιστικά, ή καλύτερα, σαν εξωφρενική κοροϊδία. Όπως σε κάποια μέρη λένε τα ποντίκια «κουφά», ελπίζοντας ότι, έτσι, δεν θα ακούσουν, και δεν θα έρθουν. Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών ήταν η Σοβιετική Ένωση. Δημοκρατία αυτοαποκαλείται και η Βόρεια Κορέα.
Όλοι ίσοι, με το στανιό. Εκτός φυσικά από τους μπουλούκους και τις σκατόφατσες της ηγεσίας. Αυτοί, για τους εαυτούς τους και τους δικούς τους πάντα κανονίζουν να ζουν βασιλικά.
Αν ήταν όλοι ίσοι, όπως το αντιλαμβάνονται οι ανεγκέφαλοι που πιστεύουν στον κομμουνισμό, δεν θα χρειαζόταν να γίνει πουθενά καμία αξιολόγηση. Αλλά, η Δημοκρατία της ισότητας όπως την αντιλαμβάνεται η Αριστερά είναι μια κραυγαλέα ηλιθιότητα. Δεν δουλεύει στην πράξη. Αν δούλευε, δεν θα υπήρχε λόγος οι προοδευμένες κοινωνίες να ταλαιπωρούνται τόσο για να βάλουν τον κατάλληλο άνθρωπο στην κάθε δουλειά. Θα ψηφίζανε π.χ. από όσους γούσταραν να βάλουν υποψηφιότητα, γέρους, νέους, σαράβαλα, ακόμα και στραβούς για να φτιάξουν τις εθνικές ποδοσφαιρικές ομάδες τους. Γιατί όχι; Δημοκρατία δεν είναι κι αυτό;
Είναι δημοκρατία, αλλά ιδιάζοντος είδους: Αριστερή. Δηλαδή βλακεία.
Διότι, αληθινή Δημοκρατική ισότητα σημαίνει ισότητα απέναντι στο νόμο για όλους και τα ίδια πολιτικά δικαιώματα για όλους. Ως εκεί. Όπου επιχειρήθηκε να επιβληθεί ισότητα αλλού, όπως στην εμφάνιση, στις ικανότητες ή στο ταλέντο, η κατάσταση πάντα κατέρρευσε σε αυταρχισμούς, εξαναγκασμούς, και τελικά, βία.
Οι Δημοκρατίες που πραγματικά αξίζουν να λέγονται έτσι, λειτουργούν, διότι κάποιοι γνωστικοί και πατριώτες κάποτε φρόντισαν να στηθεί κάποιο σωστό βασικό σύστημα, που να δουλεύει δίκαια και ικανοποιητικά για τη χώρα και για τους πολίτες της. Επίσης φρόντισαν να μην είναι εύκολο για κανέναν μετέπειτα εκλεγμένο να το αλλάξει προς όφελος κάποιας ομάδας και σε βάρος άλλης. Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να απορροφήσει κάποιον ηλίθιο, που από διάφορες συγκυρίες βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν υπάρχει τέτοιο σύστημα. Κι αν υπήρχε κάτι που κάποτε δούλευε σωστά, το διέλυσαν τα κομματικά της μεταπολίτευσης. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό στην Ελλάδα να μην δίνουμε την ψήφο μας σε ψευταράδες και μπουμπούνες. Στο σημερινό πολιτικό σύστημα δεν υπάρχει καμία θεσμική προστασία για τον πολίτη και τη χώρα από τις ραδιουργίες και τις ηλιθιότητες των εκλεγμένων. Πέφτουν όλα τα πρόστιμα, οι συνέπειες και τα βάρη αμέσως στην πλάτη τη δική μας.
Οι ψευταράδες που κατάφεραν να ξεγελάσουν τον κόσμο και να πάρουν στα χέρια τους το τιμόνι της χώρας δεν πρέπει να αφήνονται να συνεχίζουν τη ζημιά. Πρέπει να διώκονται, όχι μόνο πολιτικά, αλλά και νομικά, χωρίς καθυστέρηση. Αυτό πρέπει να το καταλάβει ο κάθε ψηφοφόρος. Όπως πρέπει να καταλάβουν και όσοι ψηφίζουν κομμουνισμό/αριστερά, ότι ουσιαστικά, ψηφίζοντας έτσι, ανοίγουν το δρόμο διάπλατα στην χειρότερου είδους δικτατορία.
Και για να πάμε στα τωρινά, οι ψευταράδες που μας κοπανάνε τώρα καθημερινά, όχι μόνον πρέπει να φύγουν πριν μας φορέσουν τη γνωστή απερίγραπτη και οριστική ζημιά του ολοκληρωτισμού, αλλά πρέπει και να δικαστούν. Έτσι μόνο θα σταματήσουν να ξαναφυτρώνουν τέτοια καρκινώματα στο τόπο.