Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος
Βλέπει η ΕΕ ότι όλο δίνει στην Τουρκία, στα πλαίσια συμφωνιών για το προσφυγικό, ενώ εκείνη δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της, γεγονός που έχει αρχίσει να προβληματίζει για τις πραγματικές προθέσεις της. Έχουμε με σειρά άρθρων μας προσδιορίσει στο παρελθόν, την κακή επιλογή συνεργασίας με την Τουρκία, όχι αυθαίρετα, αλλά με βάση την ήδη προβληματική συμπεριφορά της, που δεν φαίνεται φυσικά να έχει αλλάξει στο πέρασμα του χρόνου.
Έτσι ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Καζνέβ, μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά τη συνάντηση που είχε στην Άγκυρα με τον Τούρκο ομόλογο του, Εφκάν Αλά, ανέφερε ότι, ‘’ η Τουρκία και η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψαν στα τέλη Νοεμβρίου ένα σχέδιο δράσης, που προβλέπει την παροχή οικονομικής βοήθειας ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ στις τουρκικές αρχές με αντάλλαγμα τη δέσμευση τους ότι θα ελέγχουν καλύτερα τα σύνορα της χώρας και θα καταπολεμήσουν τα δίκτυα διακινητών. Όμως οι Βρυξέλλες θεωρούν ότι η συμφωνία αυτή καθυστερεί να φέρει αποτελέσματα’’ ενώ έκρινε απαραίτητο να «ενισχυθεί γρήγορα» η συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών.
Ο Εφκάν Αλά από την πλευρά του υπενθύμισε ότι η Τουρκία έχει υποδεχτεί 2,7 εκατομμύρια Σύρους και ότι, αν συμπεριληφθούν και οι εκτοπισμένοι από άλλες χώρες, όπως το Ιράκ, ο συνολικός αριθμός των προσφύγων ξεπερνά τα 3 εκατομμύρια. Εξέφρασε επίσης τη δυσαρέσκεια του επειδή η διεθνής κοινότητα δεν έδωσε προσοχή (…) μολονότι η Τουρκία μέχρι σήμερα έχει δαπανήσει 9 δισεκατομμύρια δολάρια για τους πρόσφυγες. Δηλαδή όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα το παίζουν και αδικημένοι …
Βέβαια επειδή οι Τούρκοι μόνο αφελής δεν είναι και ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, αντιλαμβάνονται αυτή την δυσφορία της ΕΕ και έτσι έχουν επιστρατεύσει ακαδημαϊκούς και αρθρογράφους στον αγώνα για ανατροπή των αρνητικών εντυπώσεων αλλά και κατάδειξης της ανάγκης για συνεργασία με την Τουρκία σχεδόν ως μονόδρομο. Δεν είναι τυχαίο το άρθρο του Behlül Özkan, που δημοσιεύθηκε σήμερα στη zaman και μιλάει για την ανάγκη συνεργασίας της Ευρώπης με την Τουρκία διαφορετικά η ΕΕ θα καταρρεύσει … και μάλιστα όσο και αν θεωρείται ότι ο Ερντογάν εφαρμόζει ακραίες αντιδημοκρατικές πολιτικές δεν υπάρχει η πολυτέλεια για την Ευρώπη να περιμένει κάποιον άλλο για να διαπραγματευτεί … ενώ θεωρεί ότι οποιαδήποτε ποινικοποίηση ή απομόνωση του Ερντογάν από την Ευρώπη θα τον ηρωοποιήσει και θα τον ισχυροποιήσει.
Θεωρούμε ότι η σχέση ΕΕ με την Τουρκία βρίσκεται σε κομβικό σημείο και ότι το προσφυγικό δεν αποτελεί ένα πρόβλημα από μόνο του αλλά παράγωγο πολιτικών κυρίως εκ μέρους της Τουρκίας που προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί για δικό της κέρδος. Η όποια συνεργασία σε αυτό το επίπεδο δεν οδηγεί πουθενά και θα πρέπει να αναζητηθούν άλλες λύσεις που δεν θα περιλαμβάνουν την Τουρκική απάτη.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο