Του Στρατή Μαζίδη
Ένα απέραντο hotspot έχει γίνει όλη η Ελλάδα. Η πλατεία Βικτωρίας θυμίζει κάτι από Κάιρο ενώ ο Πειραιάς από Πορτ Σάιντ. Την ίδια στιγμή νέες καραβιές προσφύγων αλλά και λαθρομεταναστών ξεφορτώνονται στα ακριτικά νησιά, που θεωρητικά θα έπρεπε να προστατεύει η αρμάδα του ΝΑΤΟ αλλά για την ώρα ρίχνει συρτή να βγάλει καμιά σφυρίδα στο Αιγαίο.
Ταυτόχρονα ο έλληνας υπουργός άμυνας παρακαλά το ΝΑΤΟ να φυλάξει τα νησιά του. Οι Αφγανοί πρόσφυγες (γιατί πρόσφυγες;) βαδίζουν προς Αθήνα με τα πόδια αφού τα λεωφορεία τους έμπλεξαν με τα μπλόκα των αγροτών. Πού βαδίζουν; Πώς βαδίζουν; Άλλοι χάθηκαν μέσα στη Λαμία.
Χάος, κανένας έλεγχος.
Η κύβερνηση πάλι συμφωνεί προφορικά και διαψεύδεται από τις εξελίξεις πρακτικά.
Οι Σκοπιανοί μας κλείνουν τα σύνορα κι από τη σκοπιά τους έχουν δίκιο, η Βουλγαρία μας αποκαλεί κράτος που δε λειτουργεί. Άδικο έχει;
Ταυτόχρονα οι αγρότες είναι στους δρόμους. Κλείνουν τους δρόμους αλλά αφήνουν τον Μπερμπάτοφ να περάσει.
Η κοινωνία δεν έχει λεφτά να πληρώσει το παραμικρό αλλά εξακολουθεί να θέλει το ευρώ και ας μην το έχει.
Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι έτοιμα να εκραγούν.
Οι Ελληνες συνεχίζουν να μεταναστεύουν.
Οι άνεργοι μεγαλώνουν.
Οι συντάξεις κόβονται επί δικαίους και αδίκους αφού ακόμη έχουμε 40ρηδες συνταξιούχους.
Η απελπισία φουντώνει.
Ωστόσο ο κόσμος βγαίνει στο δρόμο μόνο στο λαϊκό προσκύνημα του Παντελίδη ενώ αρκετά ΜΜΕ ασχολούνται με κάποια Παπαγγέλη της οποίας βγάζουν φώτο με 10 νούμερα μικρότερο παντελόνι, η οποία λέει στα 15 απέρριψε τον Μαρξ. Ως ραντεβού;
Κυριολεκτικά χανόμαστε. Εξαφανιζόμαστε από το χάρτη.
Κανείς δεν ασχολείται. Η κυβέρνηση κοιτάζει μόνο τις άδειες των καναλιών και πως θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο για να παγιδεύσει την αξιωματική αντιπολίτευση η οποία πάλι δε βιάζεται ενώ όλα διαλύονται, για να φάει όλη τη λέζα ο Τσίπρας.
Τουλάχιστον λύθηκε η απορία μας σε ποια Ελλάδα θα ζήσουν τα παιδιά μας.
Σε καμία! Δε θα υπάρχει!