Ιστορικός - Βαλκανιολόγος
Διαβάζοντας για την αδυναμία των Ιρακινών αρχών να επιρρίψουν ευθύνες στους υπόπτους για πράξεις και παραλήψεις που οδήγησαν στην πτώση της πόλης Μοσούλη στο Ισλαμικό κράτος, επειδή σύμφωνα με τον αναπληρωτή πρόεδρο της επιτροπής έρευνας η πλειοψηφία των δικαστών των Ιρακινών δικαστηρίων διορίστηκαν από τον Μαλίκι, τον προηγούμενο πρωθυπουργό του Ιράκ και βασικό ύποπτο, έρχεται στο μυαλό η πραγματικότητα των τεχνητών κρατών της σημερινής Μέσης Ανατολής.
Όλα τα κράτη είναι δημιουργήματα των Μεγάλων δυνάμεων, βάση των ορίων των προτεκτοράτων που είχαν, χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν τα ιστορικά δεδομένα ούτε τις αριθμητικές πραγματικότητες.
Το Ιράκ δημιουργήθηκε την δεκαετία του 1920 με σύνορα που εξυπηρετούσαν τους Άγγλους. Κατέστειλαν δυο Κουρδικές επαναστάσεις μέχρι το 1922 από φόβο ότι η ίδρυση ενός Κουρδικού κράτους, που προβλεπόταν από την Συνθήκη των Σεβρών, θα έβαζε σε πειρασμό και τις αραβικές περιοχές της Βάσρας και της Βαγδάτης… και τι θα γινόταν το προτεκτοράτο;
Βασιλιά του Ιράκ όρισαν τον Χασεμίτη βασιλιά που το Συριακό εθνικό κογκρέσο είχε ορίσει βασιλιά του Aραβικού βασιλείου της Συρίας. Στο Συριακό εθνικό κογκρέσο συμμετείχαν και Άραβες από την Παλαιστίνη, που περιλαμβανόταν στα όρια του αραβικού βασιλείου που οι Αγγλογάλλοι είχαν υποσχεθεί στους Άραβες κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, αν τους βοηθούσαν εναντίον των Οθωμανών.
Το Ιράκ έγινε ανεξάρτητο βασίλειο το 1932 και το 1936 έγινε το πρώτο πραξικόπημα.
Τεχνητά εξαραβισμένα κράτη (γιατί η Μέση Ανατολή κατακτήθηκε από τους Άραβες, δεν ήταν αραβική), καθεστώτα διορισμένα από δυτικούς νταβατζήδες ή καθεστώτα που αποκτούσαν δύναμη εξαιτίας πράξεων και παραλείψεων των νταβατζήδων που καλλιεργούσαν θρησκευτικό και εθνικό μίσος για να κυριαρχήσουν ενώ καταπίεζαν στυγνά αντίπαλα θρησκευτικά δόγματα ή εθνότητες… είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε τι έγινε;
Φυσικά, το ισλαμικό κράτος έχει και ξένους μισθοφόρους όμως η βάση του είναι Ιρακινή και Συριακή και αυτό μπορείς να το δεις όταν χριστιανοί του Ιράκ μιλάνε για τους γείτονες τους που ήταν αυτοί που γύρισαν εναντίον τους και τους υποχρέωσαν να φύγουν αλλιώς τους σκότωναν, στους Γιεζίντι που δεν πρόλαβαν να φύγουν τον Αύγουστο του 2014 και εμπιστεύτηκαν τους Άραβες γείτονες και κατέληξαν οι άνδρες νεκροί και τα γυναικόπαιδα στα σκλαβοπάζαρα.
Λύσεις υπάρχουν.
Πρώτα από όλα πρέπει να ερωτηθούν οι άνθρωποι για το τι θέλουν, μετά να ξεκινήσει ο αποαραβισμός όσων δεν είναι Άραβες και δεν είναι λίγοι αυτοί, και τέλος η αποριζοσπαστικοποίηση του σουνητικού ισλάμ, που μπορεί να γίνει εύκολα, ταυτίζοντας τον ουαχαμπισμό το ακραίο σουνητικό δόγμα που ακολουθεί και η ISIS και η Σαουδική Αραβία με την πολιτική και όχι με την θρησκεία.
Η αυτόνομη περιοχή της Ροζάβα κατάργησε με νόμο την πολυγαμία που ίσχυε στην Συρία και όμως και οι Άραβες δεν αντέδρασαν και σταδιακά αρχίζουν να μαθαίνουν την άμεση δημοκρατία με τις αποφάσεις να λαμβάνονται από κάτω προς τα πάνω.
Η Μέση Ανατολή μπορεί να γίνει ειρηνική και κατά συνέπεια και ο κόσμος, αρκεί τα συμφέροντα και οι θρησκευτικές διαμάχες να αφήσουν. Μακάρι, για το καλό των κατοίκων που είναι όμηροι ντόπιων τεράτων και ξένων συμφερόντων αλλά και για όλους μας, γιατί ότι γίνεται στη Μέση Ανατολή δεν περιορίζεται εκεί.