Σύντομα θα φανεί κατά πόσο θα αντισταθεί η κυβέρνηση στην πίεση των ΗΠΑ να ενταχθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ χωρίς να έχει επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας
Το χθεσινό σημείωμα της στήλης είχε τίτλο «Πραγματική ευαισθησία Καμμένου για το Σκοπιανό, ή έρχεται κυβίστηση;». Η υπαναχώρηση του κ. Καμμένου είναι πλέον γνωστή, και η κυβίστηση γεγονός. Τα ερωτηματικά όμως παραμένουν, αν τα γεγονότα είναι όπως τα γνωρίζουμε, ή υποκρύπτονται άλλα.
Να υπενθυμίσω, αλλά και για όσους δεν διάβασαν το χθεσινό σημείωμα, μια παράγραφο, που δείχνει τον τρόπο συμπεριφοράς του κ. Καμμένου: «Θα διακινδυνεύσει ο κ. Π. Καμμένος το πολιτικό του μέλλον; Η επιθυμία του να παραμείνει υπουργός είναι μικρότερη από την επιθυμία του κ. Α. Τσίπρα να παραμείνει πρωθυπουργός;
»Η όλη πορεία των τελευταίων ετών του υπουργού Εθνικής Άμυνας, δίνει την εντύπωση πως η παραμονή του στο υπουργείο αυτό είναι το μοναδικό που επιθυμεί, με τους βουλευτές και τους ψηφοφόρους να απορούν για την έλλειψη ενδιαφέροντός του προς το κόμμα τους. Γι’ αυτό και η δημιουργία όλου του θορύβου δημιουργεί απορίες, για τον τρόπο που εκδηλώνει την ευαισθησία του σε εθνικά θέματα ο κ. Π. Καμμένος.
Χάθηκε άραγε άσκοπα πολλή μελάνη, κατά το τελευταίο 24ωρο για να αναλύσουμε τα πιθανά κίνητρα της ενέργειας του κ. Καμένου, ή μας δίνεται η αφορμή για προβληματισμό ως προς την πορεία των εθνικών ζητημάτων; Πιστεύω το δεύτερο, επειδή θα αιωρείται για καιρό η υπόνοια μήπως η δήλωση Μουζάλα είτε έγινε σκόπιμα για να καλλιεργηθεί κλίμα υποχώρησης στο τεράστιο αυτό εθνικό ζήτημα, είτε δόθηκε η ευκαιρία στην κυβέρνηση -από τυχούσα λάθος έκφραση- να στείλει το μήνυμα μέσω των κυβερνητικών στελεχών, που όλα σχεδόν υποστηρίζουν ότι το δίκαιο είναι με το μέρος των Σκοπίων;
Και ακόμη περισσότερο, το πρόβλημα είναι πώς αποκαλεί ο κ. Μουζάλας και οι άλλοι μαρξιστές σύντροφοί του τα Σκόπια, ή τα εγκληματικά λάθη όλων των κυβερνήσεων, όχι μόνον από τότε που τα Σκόπια ίδρυσαν ανεξάρτητο κράτος, αλλά από το 1945, όταν η Ελλάδα επέτρεψε -μετά από πίεση των ΗΠΑ- να ονομαστεί περιοχή της Νοτιοσλαβίας ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»;
Ο συνεργαζόμενος με τους ΑΝΕΛ βουλευτής κ. Ζουράρις έκανε λόγο περί όνου σκιάς και σημείωσε πως το θέμα δεν είναι ο κ. Μπουζάλας, «αλλά η ελεεινή πολιτική της Ελλάδας επί 25 χρόνια, που δεν κατήγγειλε ποτέ την «Ενδιάμεση Συμφωνία» και δεν υποχρέωσε τους Ευρωπαίους να αποκαλούν τα Σκόπια με το προσωρινό επίσημο όνομα, δηλαδή «FYROM». Ο κ. Ζουράρις υπενθύμισε πως όποιος παραχωρεί όνομα, εκχωρεί έδαφος.
Εγώ πηγαίνω πιο πίσω, επειδή ανεχθήκαμε την πρόκληση του Τίτο, προκειμένου η Γιουγκοσλαβία να μη συνδεθεί με τον Στάλιν, όπως και συνέβη. Η Γιουγκοσλαβία είχε ένα δικτατορικό πολίτευμα, με δυτική επιρροή. Το ότι το αποκαλούσε κομμουνιστικό δεν είχε καμιά σχέση με την πραγματικότητα, όπως άλλωστε συμβαίνει και με την σημερινή Κίνα, το πλέον καπιταλιστικό κράτος, όπου την δικτατορία που ασκεί επί του κινεζικού λαού την αποκαλεί «λαϊκή δημοκρατία».
Για όσους έχουν απορίες, σημειώνω πως η Ελλάδα, χώρα του ΝΑΤΟ, προμηθευόταν πυρομαχικά από την… κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία, στων οποίων τα κιβώτια με βλήματα αμερικανικών αρμάτων αναγραφόταν "Made in USA - produced in Yugoslavia".
Δεν θα αργήσουμε να πληροφορηθούμε κατά πόσο θα αντισταθεί η κυβέρνηση στην πίεση των ΗΠΑ να ενταχθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ χωρίς να έχει επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας, όπως προβλέπει η απόφαση του 2008. Ίσως, η αντίδραση του ελληνικού λαού στην ανεθνική συμπεριφορά των κυβερνητικών στελεχών, να αποτελέσει μήνυμα προς το ΝΑΤΟ, ότι δεν θα είναι εύκολη υπόθεση το επιδιωκόμενο. Ίσως είναι και ένα μάθημα στον κ. Καμμένο, να ασχοληθεί σοβαρά με το κόμμα του, επειδή στην προσπάθειά του να αναστρέψει τον κατήφορο, μάλλον επέτυχε το αντίστροφο.
voria.gr