Η Elizabeth Palmer του BBC ταξιδεύει στο Χαλέπι για ένα ρεπορτάζ ενώ βρισκόμαστε με την εκεχειρία σε ισχύ.
Η Palmer θα επισκεφθεί το ελεύθερο τμήμα του Χαλεπίου επισκεπτόμενη διάφορες γειτονιές, όπως το Σαλαχουντίν που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του μετώπου ανάμεσα στον ελεύθερο τομέα και εκείνον που ελέγχουν οι "μετριοπαθείς" ισλαμιστές.
Το Σαλαχουντίν δεν έχει τρεχούμενο νερό και ρεύμα. Η Palmer θα επισκεφθεί το σπίτι της οικογένειας Γκάνζι. Η μάνα με τα πέντε μικρά παιδιά την υποδέχεται. Η οικογένειάς της ζει με τις βοήθειες και τις φιλανθρωπίες των συμπολιτών της. Ο ένας μισθός που έμπαινε στο σπίτι, ήταν του γιου της, που όμως σκοτώθηκε στο μέτωπο.
Λίγο πιο κάτω κάποια παιδιά παίζουν μπάλα και οι φωνές τους σπάνε το πολεμικό κλίμα. Ένα κορίτσι κυνηγά το Χαμάντ. Ο Χαμάντ τρέχει γρήγορα αν και με ένα πόδι, χάρη στις πατερίτσες του. Τραυματίστηκε όταν έκανε κάποιες δουλειές με την μητέρα του και έσκασε...μετριοπαθής όλμος.
Η Palmer επισκέπτεται τα ερείπια της ιστορικής αρχαίας αγοράς του Χαλεπίου, ενός ιστορικού λίκνου που σήμερα δεν υπάρχει. Ο σύριος αξιωματικός θα της πει πάνω στη συζήτηση ότι «χύσαμε ήδη πολύ αίμα και ελπίζω οι διαπραγματεύσεις να φέρουν αποτέλεσμα».
Η βρετανή δημοσιογράφος θα επισκεφθεί και το τμήμα της πόλης που ζει κι αναπνέει κανονικά δίχως να προδίδει ότι υπάρχει πόλεμος.
Ωστόσο η αποστολή της Palmer στο Χαλέπι, όπως πολλών άλλων δυτικών δημοσιογράφων στη Συρία έρχεται να δικαιώσει την κυβέρνηση της Δαμασκού και το σύριο πρόεδρο της χώρας, Μπασάρ αλ Ασαντ.
Στις αποστολές τους στη Συρία δείχνουν τυφλή εμπιστοσύνη στις κρατικές αρχές και δείχνουν να φιλοξενούνται με τον καλύτερο τρόπο στα μέρη του «παρανοϊκού δικτάτορα».
Όμως η Palmer όπως και οι συνάδερφοί της, δεν τολμούν ούτε για ένα λεπτό να εγκαταλείψουν τις περιοχές που ελέγχει η κυβέρνηση και να περάσουν σε τμήματα που βρίσκονται "μετριοπαθείς" αντάρτες. Ούτε τώρα, ούτε και παλαιότερα όταν ο FSA είχε μεγαλύτερη δύναμη και εδαφική έκταση.
Η Palmer έφτασε μέχρι την κόκκινη γραμμή του Χαλεπίου. Δεν την πέρασε όμως.
Οι εκπρόσωποι των δυτικών ΜΜΕ αδειάζουν με την πράξη και το ρεπορτάζ τους τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις εμπιστευόμενοι πλήρως τον οφθαλμίατρο της Δαμασκού.
Μια ακόμη σημαντική αλήθεια ενός αχρείαστου πολέμου με τεράστιο φόρο αίματος και δυστυχίας.