Η σιωπή του Αλέξη Τσίπρα μπροστά στις προκλήσεις του Αχμέτ Νταβούτογλου καθώς και η υποτονική παρουσία των υπουργών που τον συνόδευαν σε θέματα που αφορούν στην εθνική μας κυριαρχία, «εορτάστηκαν» δεόντως στην Άγκυρα.
Της Μαρίας Γιαχνάκη
Η τουρκική ηγεσία την οποία επικαλέστηκε αρκετές φορές ο Τούρκος πρωθυπουργός στη συνάντηση της Σμύρνης (8/3/2016), έδωσε συγχαρητήρια στον Αχμέτ Νταβούτογλου για το διπλωματικό και σταθερό χειρισμό του, στη συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα αλλά κυρίως για τη θαρραλέα του παρουσία, στην συνέντευξη Τύπου που εκεί πια, μπροστά σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σέρβιρε την τακτική της Τουρκίας, που είναι μια και δεν αλλάζει: «τα δικά σας δικά μας και τα δικά μας δικά μας».
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου είχε πάρει το παιχνίδι στα χέρια του από την ημέρα που η Άνγκελα Μέρκελ είχε επισκεφθεί την Τουρκία και ανακοίνωσε ότι θα την βοηθήσει οικονομικά στο προσφυγικό. Μία κίνηση που ο πρωθυπουργός της Τουρκίας φρόντισε να την εκμεταλλευτεί για να «συντρίψει» τη Γερμανίδα καγκελάριο.
Έτσι ήταν εύκολο πια ο Αχμέτ Νταβούτογλου ως γνήσιος Τούρκος, που εκμεταλλεύτηκε την «αδυναμία» Μέρκελ, να πάει καταρχήν με τον αέρα του νικητή στις Βρυξέλλες και βεβαίως με τον αέρα του ρυθμιστή στην συνάντησή του με τον Τσίπρα στην Σμύρνη.
Τα παζάρια του Τούρκου πρωθυπουργού έπιασαν τόπο στις Βρυξέλλες αφού έκανε σαφές ότι για να συνεργαστεί για το προσφυγικό, θα έπρεπε να πάρει τα χρήματα που είχε ζητήσει. Άλλωστε εκείνος έδειξε καλή διάθεση και φάνηκε να ξέρει το παιχνίδι αφού μόλις ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις, έδωσε εντολή να μαντρώσουν όλους τους πρόσφυγες που ήταν απλωμένοι στους δρόμους και τις πλατείες της Σμύρνης, στα ξενοδοχεία που άνοιξαν για να τους περιθάλψουν, καθαρίζοντας προς το παρόν το ιστορικό κέντρο της Σμύρνης και τις πόλεις Τσεσμέ και Ντίκιλι, από όπου ξεκινούν κατά βάση τα καραβάνια.
Έτσι προετοιμασμένος καλά και με αποδεικτικά στοιχεία ότι είναι συνεργάσιμος πήγε με άσσους στο μανίκι στις Βρυξέλλες και με αξιώσεις στη συνάντηση της Σμύρνης.
Έριξε επίσημα και δυναμικά στο τραπέζι την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου απέσπασε γι άλλη μια φορά τη στήριξη Τσίπρα και την πολυπόθητη άρση της βίζας.
Στη Σμύρνη δε, έκανε ξεκάθαρο ότι θα συνεργαστεί με την Ελλάδα στο προσφυγικό με μια επικαιροποίηση παλιάς συμφωνίας που ποτέ ως τώρα δεν τήρησε. Παράλληλα όμως προϊδέασε και για διεκδικήσεις στο Αιγαίο επαναφέροντας τις «γκρίζες ζώνες» για να εισπράξει τη σιωπή ουσιαστικά του Τσίπρα και την έκπληξη των υπουργών του, οι οποίοι ή άργησαν να ξυπνήσουν από το λήθαργο ή δεν είχαν στρατηγική προετοιμασίας για ένα τέτοιο «χτύπημα». Το αποτέλεσμα ήταν να κάθονται στις πρώτες θέσεις της συνέντευξης Τύπου και αν τον ακούν αποσβολωμένοι ενώ εκείνος τους ανακοίνωνε τις προθέσεις της Τουρκίας.
Μας είπε ξεκάθαρα άλλωστε ότι η τουρκική ηγεσία θεωρεί τουρκικό εναέριο χώρο αυτό που η Ελλάδα αποκαλεί δικό της. Όταν βέβαια ο Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε το Casus Belli, ο Τούρκος πρωθυπουργός έδειξε απροθυμία για την άρση του, γεγονός που οι Έλληνες υπουργοί φρόντισαν να σχολιάσουν στην Αθήνα και όχι στο διαπραγματευτικό τραπέζι στη Σμύρνη ως όφειλαν.
Το πρόβλημα και το διπλωματικό φάουλ από την πλευρά της Ελλάδας βεβαίως και δεν καλύπτεται από την επικαιροποίηση της συμφωνίας για την επανεισδοχή των προσφύγων, όπως ίσως θα ήλπιζε ο Αλέξης Τσίπρας και οι Έλληνες υπουργοί. Αυτό είναι κάτι που ευχαρίστως υπόγραψε η Τουρκία για να ρίξει στάχτη στα μάτια και να φαίνεται ότι κάνει βήματα μπροστά ασχέτως αν δεν το τηρήσει και αυτή τη φορά όπως έκανε πάντοτε.
Άξιον απορίας δε, είναι, πως η ελληνική πλευρά εκτιμά κι ελπίζει ότι αυτή η συμφωνία θα αποσυμφορήσει την ελληνική επικράτεια, τη στιγμή που όπως σας γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, χρειάζεται να ψηφιστούν πέντε νόμοι από την Τουρκία για να εφαρμοστεί η επανεισδοχή.
Η Τουρκία δεν φαίνεται διατεθειμένη να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, ούτε να σταματήσει τους διακινητές προσφύγων, οι οποίοι συνεχίζουν ακάθεκτοι το έργο τους στοιβάζοντας πρόσφυγες στις βάρκες για τη Ελλάδα ακόμη και τώρα. Φαίνεται όμως προετοιμασμένη να παίξει σωστά το παιχνίδι ως μια χώρα που συνεργάζεται για το προσφυγικό από τη μια, αλλά κάτω από το τραπέζι παίζει τα δικά της παιχνίδια.
Διότι κανείς δεν θα επιτηρήσει τις περιοχές που αυτή τη στιγμή στην Τουρκία, βράζουν από πρόσφυγες, οι οποίοι περιμένουν μέρες τους διακινητές να τους δώσουν προτεραιότητα για να επιβιβαστούν σε βάρκα για την Ελλάδα.
Κανείς δεν θα κλείσει τα γραφεία της Σμύρνης που έχουν εγκαταστήσει οι μεσάζοντες στους οποίους απευθύνονται οι πρόσφυγες για να πληρώσουν χιλιάδες ευρώ και να γίνουν και αυτοί εμπόρευμα που μπορεί να φτάσει στο ελληνικό νησί αλλά μπορεί και να χαθεί στα νερά του Αιγαίου.
Όσο λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει αυτού του είδους τις συμφωνίες και υποσχέσεις της Τουρκίας αγνοώντας ή υποβαθμίζοντας τις προθέσεις της, τόσο η Τουρκία θα κερδίζει έδαφος στις χρόνιες απαιτήσεις της για την διεκδίκηση του Αιγαίου.