Του Στρατή Μαζίδη
Τη στιγμή που επικρατεί θύελλα και όλοι τρέχουν δεξιά κι αριστερά λαμβάνοντας τα μέτρα τους, είτε μιλάμε για τους ευρωπαίους «εταίρους» είτε για πρόσφυγες είτε για παράνομους μετανάστες, εμείς στεκόμαστε ακίνητοι μέσα στη μέση παρατηρώντας και στοχαζόμενοι.
Το καθημερινό ρεπορτάζ της Ειδομένης απεικονίζει ένα χάος. Σύμφωνα με κάποιες απόψεις αυτό γίνεται σκοπίμως από την ελληνική πλευρά ώστε να προκαλέσει οίκτο στη διεθνή κοινότητα και να αποτρέψει νέες προσφυγικές και παράνομες μεταναστευτικές ροές.
Ωστόσο η πραγματικότητα φωνάζει "ζήσε Μάη μου" και το χάος εξακολουθεί.
Η απουσία ενός στοιχειώδους κρατικού μηχανισμού είναι ορατή σε όλα τα επίπεδα. Εν αρχή στήθηκαν εκατοντάδες σκηνές μέσα στις λάσπες και τα χώματα. Οι συνθήκες ανύπαρκτης υγιεινής επέφεραν ηπατίτιδα, λεπτοσπείρωση κι ένας Θεός ξέρει τι άλλο επακολουθεί.
Φαγητό δεν υπάρχει. Κάτι κρουασάν τα οποία είναι αφρός και συμπιεζόμενα βγάζουν μια μπουκιά, κάτι σούπες, δηλαδή νερό βραστό κι αυτή για πολύ λιγότερους.
Μα τόσο καιρό τώρα στην Ειδομένη δε θα μπορούσε έστω μέσω ΕΕ να υπάρχει μια δομή η οποία να μη θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και να παρέχει τροφή;
Επίσης δεν υπάρχει ασφάλεια. Σπάζονται δημοτικά καταστήματα, καίγεται ο εξοπλισμός τους, κλέβονται κότες, ξύλα και πετρέλαιο από τα τρακτέρ.
Ξαφνικά περίπου 1000 άτομα αποφασίζουν να βαδίσουν κατά μήκος της μεθορίου μέχρι να βρουν σημείο να περάσουν στα Σκόπια. Η Αστυνομία σε ρόλο τροχονόμου περιορίζεται σε ρόλο θεατή. Οι σκοπιανοί τους περιμένουν, τους συλλαμβάνουν, μαζί με αυτούς και φωτορεπόρτερ ενώ τώρα απαιτούν και ένα τσουχτερό χρηματικό πρόστιμο σε ευρώ.
Η Ειδομένη κινδυνεύει να καταστεί μια γκρίζα ζώνη. Όχι γιατί διεκδικείται από το γειτονικό κρατίδιο αλλά επειδή απουσιάζει η χώρα μας. Η παρουσία του ελληνικού κράτους στην περιοχή είναι από μηδαμινή έως ανύπαρκτη.
Έχω την αίσθηση πως είμαστε πολύ τυχεροί που συνορεύουμε με τα Σκόπια τα οποία αντιδρούν μεν αστραπιαία αλλά μέσα στο χωράφι τους διότι ως εκεί φτάνουν οι δυνατότητές τους. Αν στη θέση τους ήταν μια άλλη χώρα, πχ το Ισραήλ, πολύ φοβάμαι πως θα είχαμε ήδη απωλέσει την Ειδομένη.
Ας προβληματίσει λίγο αυτό κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους, που το έχουν βουλώσει τρίβοντας τα χέρια τους με την καταστροφή αφού φθείρονται οι πρώτοι. Όπως θα πρέπει να τους προβληματίσει το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών, όχι για να το ξορκίσουν λεκτικά αλλά για να αντιληφθούν τι έρχεται, αν δε χαραχθεί άμεσα διορθωτική πορεία.