Έχω λάβει μέρος σε πολλές συσκέψεις και μάλιστα, όπως όλοι οι Αξιωματικοί ΠΝ, έχω σπουδάσει επ’ αυτού, στη Σχολή Πολέμου. Γνωρίζω λοιπόν, ότι κάθε σύσκεψη βασίζεται σε «Κανόνες» και έχει «Στόχους» άρα η επιτυχία της, βασίζεται στην καλή «Προετοιμασία» της επεξεργασία των Στόχων και στην τάξη-τήρηση (πειθαρχία) των Κανόνων έτσι ώστε η σύσκεψη, να μην αποκλίνει του στόχου και να μην πλατειάσει σε παρεμφερή και άσχετα ζητήματα, έτσι ώστε τελικά να «χαθεί» πελαγωμένη!
Τόσο ως Μέλος, όσο και ως Συντονιστής συσκέψεων, σας διαβεβαιώνω ότι η επιτυχία της σύσκεψης, είναι θέμα αποφασιστικότητας και κύρους του «Συντονιστή» και της ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ του «Εισηγητή»!
Συσκέψεις, χωρίς συγκεκριμένη «Ατζέντα» και χωρίς συγκεκριμένη «Εισήγηση», πάνω στην οποία τα Μέλη, θα εργαστούν, θα προετοιμαστούν και θα εκφράσουν άποψη, είναι εξ ορισμού καταδικασμένη και ΥΠΟΠΤΗ (ναι, είναι ύποπτη)!! Και είναι ύποπτη, διότι δείχνει ότι, ΑΥΤΟΣ που προκάλεσε τη σύσκεψη:
1. (σε Τεχνικό επίπεδο): Βρίσκεται σε αδιέξοδο, είναι «πηγμένος», δεν έχει ούτε λύση, ούτε άποψη. Ψάχνει απλά, για «βολικές ιδέες και βλέπουμε»!! Αλλά αν πράγματι, αυτός ήθελε ΣΟΒΑΡΕΣ «ιδέες», τότε θα έπρεπε να ζητήσει μια ΜΕΛΕΤΗ τεχνοκρατών και εμπειρογνωμόνων και ΟΧΙ να λέει, …. «ελάτε εσείς εδώ, να το κουβεντιάσουμε»!!
2. (σε Πολιτικό επίπεδο): Ψάχνει απλά για «νομιμοποίηση και συνενόχους», είτε σε τετελεσμένα και αναπόφευκτα, είτε σε προειλημμένες δικές του αποφάσεις!
Αυτή δηλαδή τη διαφορά, που δεν μπορούν ΠΟΛΛΟΙ να καταλάβουν, είναι ότι, άλλο είναι η ΜΕΛΕΤΗ ενός θέματος και άλλο είναι η ΣΥΣΚΕΨΗ λήψης αποφάσεων επ’ αυτού (δηλαδή, επί των συγκεκριμένων προτάσεων της Μελέτης)! Επί θεμάτων, γενικώς και αορίστως, «συ-σκέπτονται, μόνο όσοι δεν σκέπτονται»!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα «αποτυχημένης σύσκεψης», που πρέπει να διδάσκεται σ’ όλες τις Σχολές, είναι η πρόσφατη Σύσκεψη Πολιτικών Αρχηγών, που μάλιστα είχε και την ισχύ και το κύρος «Εθνικού Συμβουλίου» (άαχ Θεέ μου)!
1. Πριν ακόμα μαζευτούνε, ΟΛΟΙ έθεταν όρους και προϋποθέσεις, προδικάζοντας έτσι, το φιάσκο και την αποτυχία της.
2. Δεν υπήρχε, ούτε Ατζέντα, ούτε και Εισήγηση, από κανέναν, ούτε και κυρίως από τον ΥΠΕΥΘΥΝΟ Πρωθυπουργός που τη συγκάλεσε.
3. Συζητούσαν επί οκτώ (8) ώρες [απαράδεκτο για σύσκεψη, που μόνο σε διαπραγμάτευση παραπέμπει], απλά και μόνο, για να τροφοδοτήσουν το κοινό, με παραπολιτικά, ατάκες, διαξιφισμούς και εξυπνάδες και μετά να βγουν και να κάνουν το «κομμάτι» τους, με δηλώσεις του τύπου: «Καταφέραμε να συμφωνήσουμε στα βασικά (sic σώπα καλέ), αλλά ο καθένας, με τις επιφυλάξεις του» (δηλαδή που, τι, γιατί, άρα)!;
Σ’ ένα «Εθνικό Συμβούλιο», το πρώτο μέλημα ΟΛΩΝ, είναι να το προασπίσουν ως προς το κύρος του, διότι ΑΥΤΟ είναι, που μας εκπροσωπεί, περισσότερο και από την Κυβέρνηση και ΑΥΤΟ είναι, που πρωτίστως λαμβάνουν υπόψη τους, άπαντες διεθνώς!
Όταν το Εθνικό Συμβούλιο, συσκέπτεται, τότε ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ και ΔΙΑΤΑΖΕΙ, επί απολύτως κρίσιμων Εθνικών θεμάτων, τα οποία είναι τελείως ανελαστικά, διότι δείχνουν ΕΘΝΙΚΗ αξιοπρέπεια, αποφασιστικότητα και υποδηλώνουν την Ανεξαρτησία, την Τιμή και την Υπερηφάνεια ενός λαού (πχ αν συμβεί αυτό, κάνουμε πόλεμο, αν συμβεί εκείνο, αποχωρούμε, αν συμβεί το άλλο, πάμε έτσι κλπ)!
Και όχι ασφαλώς, για να μας πει ότι «ο ήλιος βγαίνει από την Ανατολή και οδεύει προς τη Δύση»! Δηλαδή (αν είμαστε σοβαροί), έπρεπε να συνεδριάσει το Συμβούλιο Αρχηγών, για να μας πει ότι: «πρέπει να προασπίσουμε τα σύνορα μας, ότι οι παράνομοι μετανάστες, θα πρέπει να περιορίζονται και να επαναπροωθούνται και ότι, οι Συμφωνίες πρέπει να τηρούνται από όλους»!; Δηλαδή, ΠΟΙΟΣ μπορεί να διαφωνούσε επ’ αυτών!
Θα ισχυριστεί κάποιος ότι εδώ σήμερα, μέτραγε ο «συμβολισμός», δηλαδή το μήνυμα της σύσκεψης, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό!
Και ΕΡΩΤΩ:
- Πέτυχε λοιπόν ο «συμβολισμός» αυτός, με τόσες επιφυλάξεις και όταν τα τρία (3) από τα οκτώ (8) Κόμματα, δεν υπογράφουν την Απόφαση!
- Την ίδια ακριβώς ώρα (μόλις ανακοινώθηκε η Απόφαση), είδατε μήπως ΠΟΙΑ ήταν η αντίδραση του ξένου παράγοντα!? Καταλάβατε, αμέσως μετά, τι μας είπαν, τόσο η Κομισιόν, όσο και η «φίλη» μας η Μέρκελ, τι είπε και τι έκανε η Τουρκία, τι είπαν τα Σκόπια και οι λοιποί «κακοί» του Visegrad και ότι στο «χορό» των κλειστών συνόρων, μπαίνει πλέον και η Βουλγαρία, έτσι ώστε να απομονωθούμε εντελώς!;
Γι’ αυτό λοιπόν κ.κ. Πρόεδρε μας και Αρχηγοί μας, ΟΧΙ άλλες τέτοιες «σκληρές Συσκέψεις» ΟΧΙ άλλη τέτοια «σκληρή διαπραγμάτευση»!
Φτάνει πια χορτάσαμε, με ηθικό και «υπερηφάνεια»!
Απλά σοβαρευτείτε ή ξεκουμπιστείτε!