Το νερό δίνει ζωή. Όποιος το ελέγχει μπορεί να ελέγξει και τη ζωή. Στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους αποτελεί ένα όπλο, το οποίο το χρησιμοποιεί συστηματικά για να ελέγξει ολόκληρες περιοχές και τους πληθυσμούς τους. Οι τζιχαντιστές ελέγχουν έξι από τα οχτώ φράγματα στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία.
Ο Τομπίας φον Λοσόφ από το Ίδρυμα «Επιστήμη και Πολιτική στο Βερολίνο», μιλώντας στη Deutsche Welle, επισημαίνει πως το Ισλαμικό Κράτος «χρησιμοποιεί το νερό ως όπλο διακόπτοντας την παροχή του και αφήνοντας ολόκληρες περιοχές να ξεραθούν». «Χωριά και πόλεις δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις πλημμυρίζει τις περιοχές για να διώξει τον πληθυσμό τους».
Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που το νερό χρησιμοποιείται ως όπλο. Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, το Βέλγιο είχε ανοίξει τα φράγματα πλημμυρίζοντας την περιοχή του Ιζέρ. Όπως γράφει η Deutsche Welle, με αυτόν τον τρόπο είχε επιτευχθεί η αναχαίτιση των γερμανικών στρατευμάτων. Επίσης στο 1938 στον πόλεμο Κίνας - Ιαπωνίας, η Κίνα ανατίναξε τα φράγματα στον Κίτρινο Ποταμό στην επαρχία Χενάν με στόχο να πλήξει τον ιαπωνικό στρατό. Η κίνησή τους επέφερε τον θάνατο 800.000 αμάχων.
Σήμερα, στον πόλεμο στης Συρίας, ουδείς χρησιμοποιεί το νερό ως όπλο συχνότερα, από το Ισλαμικό Κράτος. «Το χρησιμοποιεί συστηματικά ως όπλο. Και το χρησιμοποιεί σε όλες του τις μορφές. Το νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν όπλο μαζικής καταστροφής όταν, για παράδειγμα, ανατινάζει ένα φράγμα. Τότε προκαλείται μια πλημμύρα, που παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της. Στην περίπτωση αυτή απειλούνται ολόκληρες πόλεις, κοινότητες και χωριά», υπογραμμίζει ο Τομπίας φον Λοσόφ.
Τον Μάιο του 2015 το Ισλαμικό Κράτος έθεσε υπό τον έλεγχό του το φράγμα του Ευφράτη ποταμού, που βρίσκεται στην πόλη Ραμαντί, περιορίζοντας στο μισό την παροχή νερού σε πέντε επαρχίες. Στο Ιράκ, στην Φαλούτζα, το 2014, χρησιμοποίησε το νερό τόσο για επιθετικούς, όσο και για αμυντικούς σκοπούς. Το χρησιμοποίησε σαν όπλο για να αναγκάσει τον ιρακινό στρατό να τραπεί σε φυγή, ενώ οι πλημμύρες που προκάλεσε ανάγκασαν 60.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.
Τον Αύγουστο του 2014, οι τζιχαντιστές κατέλαβαν το φράγμα στον ποταμό Τίγρη, στη Μοσούλη. Μέσω αυτού του φράγματος ηλεκτροδοτείται σχεδόν το μισό Ιράκ, ενώ υδροδοτούνται οι κουρδικές περιοχές. Πρόκειται για ένα σημείο ύψιστης στρατηγικής σημασίας και για τον λόγο αυτό, οι δυνάμεις που χάνονται το Ισλαμικό Κράτος επικεντρώθηκαν στην ανακατάληψη του φράγματος. Οι Κούρδοι Πεσμεργκά, με την υποστήριξη των αμερικανικών αεροπορικών δυνάμεων, κατάφεραν να επανακτήσουν το φράγμα. Σε διαφορετική περίπτωση, σημειώνει η Deutsche Welle, θα είχε προκληθεί τεράστια καταστροφή. Τουλάχιστον 500.000 άνθρωποι θα είχαν σκοτωθεί εάν το Ισλαμικό Κράτος είχε ανοίξει το φράγμα και πλημμύριζε την περιοχή.
Το Ισλαμικό Κράτος δεν διστάζει ακόμη και να δηλητηριάσει το νερό. Αυτό έκανε τον Δεκέμβριο του 2014, όταν έριξε πετρέλαιο σε πόσιμο νερό από τον ποταμό Τίγρη. Σύμφωνα πάντα με τη Deutsche Welle, την πρακτική αυτή ήθελαν να χρησιμοποιήσουν υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους και στην Πρίστινα τον Ιούλιο του 2015, ωστόσο την τελευταία στιγμή τους απέτρεψαν.