Ενός κακού μύρια έπονται, ενώ τα κάκιστα βρίσκονται στην αναμονή. Αντί για πρόταση απόδρασης από την ασφυκτική φυλακή της ύφεσης, της διάλυσης και της ξενοκρατίας, οι πολίτες βλέπουν να ξεδιπλώνονται ενώπιόν τους ακόμα χειρότερες προοπτικές από την υπάρχουσα κατάσταση!
Αυτό είναι ορατό και στην περίπτωση της πρόσφατης «άσφαιρης» (για την ώρα) κυβερνητικής κρίσης. Μόλις ο κ. Καμμένος έθεσε ως όρο παραμονής στο κυβερνητικό σχήμα την αποπομπή του κ. Μουζάλα λόγω της μειοδοτικής πράξης του τελευταίου να χαρακτηρίσει «Μακεδονία» το κρατίδιο των Σκοπίων, ενεφανίσθησαν στο προσκήνιο... εθελοντές αντικαταστάτες, που συνιστούν, ως κυβερνητικοί εταίροι, ακόμα μεγαλύτερη απειλή από την ακυβερνησία!
Από τη μία έχουμε τη Φώφη Γεννηματά του θνήσκοντος ΠΑΣΟΚ. Εσπευσε να τοποθετηθεί για το ζήτημα Μουζάλα στην αρχή της ομιλίας της στην ημερίδα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός της για τις μεταρρυθμίσεις στο κοινωνικό κράτος. Μεταξύ άλλων είπε: «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ ΕΛ είναι μια κυβέρνηση χωρίς συνοχή, χωρίς κύρος, χωρίς προοπτική. Το λάθος Μουζάλα είναι σίγουρα ολίσθημα, έχει ζητήσει συγγνώμη. Ο κ. Καμμένος εκβιάζει στην πιο δύσκολη στιγμή για τη χώρα».
Αυτά, σε ελεύθερη μετάφραση, σημαίνουν ότι τα περιτρίμματα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο είναι ο αυθεντικός εκφραστής των ιδεών και των πρακτικών που έφεραν τη σήψη και την καταστροφή στη χώρα, αυτοπροτείνονται ως κυβερνητικοί εταίροι!
Από την άλλη, ο Σταύρος Θεοδωράκης, με το θλιβερό Ποτάμι της διαπλοκής και του αφελληνισμού, πήρε σαφώς θέση υπέρ της μειοδοσίας Μουζάλα με τα κάτωθι: «Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να παραιτηθεί ένας υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά τα σαρδάμ δεν περιλαμβάνονται σε αυτούς. Εθνοκάπηλοι όλων των ειδών συμμαζευτείτε. [...] Μην καταπίνουμε την κάμηλο και διυλίζουμε τον κώνωπα». Ο πολιτικός συμφυρμός του Θεοδωράκη χαρακτηρίζει «κώνωπα» το ιερό όνομα της Μακεδονίας μας και, από την άλλη, εμμέσως πλην σαφώς, δηλώνει πρόθυμος για συγκυβέρνηση.
Σχεδόν κωμικοτραγική κατάσταση. Οι πολιτικές εναλλακτικές της πατρίδας μας είναι πιο ανησυχητικές από τα ίδια τα προβλήματά της.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ