Μόνο ένας καθυστερημένος θα μετρούσε σήμερα τον πατριωτισμό των Ελλήνων πολιτικών από το πόσα ουρλιαχτά θα βγάλουν για το πώς θα λέγονται τα Σκόπια.
Η εθνική γραμμή στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων έχει ηττηθεί. Και δεν ηττήθηκε, βέβαια, σήμερα.
Βέβαια, δεν είναι αυτό το μόνο θέμα στο οποίο η εθνική γραμμή της χώρας μας έχει ηττηθεί.
Η Ελλάδα έχει ηττηθεί σε όλα.
Εκτός από την ανθρωπιά. Που αντέχει ακόμα. Γιατί η ανθρωπιά δεν είναι εθνική γραμμή. Είναι ατομική επιλογή.
Βλέπεις τον Πάνο Καμμένο να μιλάει και λες «τι πατριώτης είναι αυτός; Κολοκοτρώνης!».
Βέβαια, στην πραγματικότητα ο Πάνος Καμμένος δεν είναι καθόλου πατριώτης.
Ο Πάνος Καμμένος είναι ένας παρτάκιας λαϊκιστής.
Όπως είναι και ο Αλέξης Τσίπρας.
Τσίπας και Καμμένος απέδειξαν τον πατριωτισμό τους, εξαπατώντας τους Έλληνες που τους ψήφισαν και περνώντας το τρίτο Μνημόνιο.
Τι, δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς;
Μπορούσαν. Μπορούσαν να παραιτηθούν.
Αλλά δεν το έκαναν.
Αυτό αποδεικνύει περίτρανα πως το μόνο που τους ενδιέφερε είναι οι καρέκλες.
Η λογική του «θα λερωθώ λίγο» δεν ισχύει. Δεν υπάρχει «λίγο πoυτάνα».
Υποτίθεται πως αυτό που ένωσε τον Τσίπρα με τον Καμμένο και τα -θεωρητικά εντελώς αταίριαστα- κόμματά τους σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για την χώρα μας ήταν η κοινή αντιμνημονιακή στάση.
Από τη στιγμή που Τσίπρας και Καμμένος έκαναν τα ακριβώς αντίθετα από όσα έλεγαν και ψήφισαν το Μνημόνιο, τι τους ενώνει από τη στιγμή που οι πολιτικές τους απόψεις είναι -θεωρητικά πάντα- η μέρα με τη νύχτα;
Τους ενώνει το Μνημόνιο που ψήφισαν.
Αχ ναι, ξέρω, το ψήφισαν με πόνο ψυχής.
Όλα με πόνο ψυχής τα κάνουν.
Αλήθεια, τι ακριβώς έχουν κάνει ο Τσίπρας με τον Καμμένο που δεν έκαναν οι προηγούμενοι;
Χτυπάνε την διαπλοκή και τους ολιγάρχες.
Ο Τσίπρας, όπως μάθαμε πρόσφατα από τον Σταύρο Ψυχάρη, είχε ξεκινήσει το χτύπημα στους ολιγάρχες και την διαπλοκή από πριν γίνει πρωθυπουργός, προσπαθώντας να εξοντώσει με αλλεπάλληλα μυστικά ραντεβού στο σπίτι της τότε συνεργάτιδός του τους ολιγάρχες.
Τους διέλυσε ο Τσίπρας. Τους έφτιαχνε και καφέ. Μαρτύρησαν οι ολιγάρχες στα χέρια του Τσίπρα. Ο Παππάς διαδίδει πως ο Αλέξης έφτυσε στον καφέ του Μπόμπολα.
Αν ο Τσίπρας είναι δεμένος χειροπόδαρα από τους ολιγάρχες, ο Καμμένος -που έχει και παρελθόν- πρέπει να είναι εντελώς μαριονέτα τους.
Βέβαια, στα λόγια, ο Καμμένος είναι Τσε Γκεβάρα.
Στα λόγια μόνο, όμως.
Γιατί στην πράξη, όχι το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αλλά και Τούρκο διοικητή στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας θα δεχόταν για να μην χάσει την καρέκλα.
Αλλά είναι έξαλλος ο Καμμένος που ο Μουζάλας είπε τα Σκόπια «Μακεδονία».
Σανός για τα χάπατα.
Τσίπρας και Καμμένος έπρεπε να είχαν γίνει κυβέρνηση στις εκλογές του 2012.
Αν Τσίπρας και Καμμένος είχαν γίνει κυβέρνηση το 2012, τώρα θα ξεπετούσαμε και τον Μητσοτάκη που θα τους είχε διαδεχτεί, χώρια που μπορεί ο Τσίπρας να μην ήταν στημένος ακόμα το 2012 και να μην ξεπουλιόταν τόσο εύκολα.
Αλλά οι Έλληνες είναι πονόψυχοι και θέλουν να δώσουν μια ευκαιρία σε όλους τους απατεώνες, οπότε έδωσαν μια ευκαιρία και στον απατεώνα Σαμαρά που θα καταργούσε κι αυτός το Μνημόνιο, αλλά -μόλις έγινε πρωθυπουργός- είπε κι αυτός να το ψηφίσει και να το εφαρμόσει.
Σε όλους τους απατεώνες δίνουν μια ευκαιρία οι Έλληνες.
Οπότε, ή απατεώνες είναι ή ηλίθιοι. Ή και τα δυο.
Ο μόνος στον οποίο δεν έχουν δώσει ευκαιρία οι Έλληνες είναι η Ελλάδα.
Άντε, κάντε πρωθυπουργό και τον Μητσοτάκη να τελειώνουμε.
Εντάξει, θα μείνει άνεργος ο Καρανίκας -πάνω που βρήκε μια δουλειά το παιδί- αλλά έχει και ο Μητσοτάκης πολλούς Καρανίκες να διορίσει, μην ανησυχείτε.
Κάντε πρωθυπουργό τώρα τον Μητσοτάκη, να τον σουτάρετε σύντομα, μπας και προλάβουμε να γλιτώσουμε την Ελλάδα.
Γιατί, όπως πάει το πράγμα, δεν βλέπω να την προλαβαίνουμε.
Μας βλέπω στα σύνορα με την Μακεδονία -ναι, με την Μακεδονία- να παρακαλάμε τους Μακεδόνες να μας αφήσουν να περάσουν και να τους γλείφουμε με γλυκόλογα του τύπου «καλέ, εσείς είστε φτυστός ο Μέγας Αλέξανδρος».
pitsirikos.net