γεωστρατηγικός αναλυτής και συγγραφέας του βιβλίου «Ισλαμικό Κράτος – Οι ρίζες, η δημιουργία και η απειλή του Χαλιφάτου»
geostrategical@yahoo.gr
Αμέσως μετά την προχθεσινή έκρηξη ενός αυτοκινήτου στο δυτικό Βερολίνο και πριν διαπιστωθεί ότι επρόκειτο για υπόθεση του οργανωμένου εγκλήματος, οι γερμανικές αρχές είχαν σοβαρούς λόγους να ανησυχούν για πιθανή διεξαγωγή τρομοκρατικής ενέργειας από άτομα, τα οποία προσφάτως επέστρεψαν από το συριακό θέατρο επιχειρήσεων. Διέθεταν πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες, κατά τη διάρκεια της διετίας 2013-2014, περισσότεροι από 30 Γερμανοί πολίτες εντάχθηκαν στους «Στρατιώτες της Συρίας» (Junud al-Sham), μια τσετσενική τζιχαντιστική οργάνωση που δραστηριοποιείται σε περιοχές της βόρειας Συρίας. Στην πλειονότητά τους κατάγονταν από το Βερολίνο, τη Βόννη και τη Φρανκφούρτη, και ήταν μέλη της γερμανικής σαλαφιστικής ομάδας «Κοινότητα του Αβραάμ» (Millatu Ibrahim), με επικεφαλής τον Αιγυπτο-Αυστριακό Mohamed Mahmoud.
Μετά την ανακήρυξη του Ισλαμικού Κράτους (29 Ιουνίου 2014), οι περισσότεροι από αυτούς εγκατέλειψαν τους «Στρατιώτες της Συρίας» και εντάχθηκαν στη δύναμη του Abu Bakr al-Baghdadi. Παρόλα αυτά, οι δεσμοί τους με την τσετσενική τζιχαντιστική οργάνωση παρέμειναν ισχυροί, καθότι σ’ αυτήν όφειλαν την εκπαίδευσή τους και με αυτήν αποκόμισαν τις πρώτες εμπειρίες μάχης. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν στενοί δεσμοί μεταξύ των μαχητών της οργάνωσης, κυρίως Γερμανών, Τούρκων, Καυκάσιων και άλλων εθνικοτήτων, οι οποίοι προσεχώς πιθανόν να διεξάγουν τρομοκρατικές ενέργειες τόσο στη Γερμανία όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Μεταξύ των περίπου 30.000 ξένων μαχητών, που μετέβησαν στη Συρία (από το 2011) για να συμμετάσχουν στον αγώνα ενάντια στο καθεστώς του Bashar al-Assad, οι Τσετσένοι συνιστούσαν μια από τις πλέον πολυάριθμες ομάδες τζιχαντιστών. Αν και συνήθως αποκαλούνται «Τσετσένοι», εντούτοις στην ομάδα τους συμπεριλαμβάνονται και τζιχαντιστές από άλλες περιοχές του Καυκάσου, όπως το Νταγκεστάν και η Ινγκουσετία. Ωστόσο, όλοι τους επέλεξαν τη Συρία ως εναλλακτικό πεδίο μάχης, καθόσον στην περιοχή του Καυκάσου ο αγώνας τους κατά των Ρώσων απέτυχε. Ως εκ τούτου, από το 2012, αρκετές χιλιάδες Καυκάσιοι έχουν μεταβεί στη Συρία.
Κατά τη διάρκεια του ενδο-τζιχαντιστικού αγώνα και συγκεκριμένα από τα τέλη του 2013 έως τις αρχές του 2014, μεταξύ της Jabhat al-Nusra (θυγατρική της Αλ-Κάιντα) και του Ισλαμικού Κράτους, οι περισσότεροι μη-Καυκάσιοι τζιχαντιστές εγκατέλειψαν τους «Στρατιώτες της Συρίας» (σύμμαχο της Jabhat al-Nusra) και εντάχθηκαν στο Ισλαμικό Κράτος.
Οι παραπάνω πληροφορίες συγκεντρώθηκαν κατά την εκδίκαση μιας σειράς υποθέσεων τρομοκρατίας στη Γερμανία και μιας παρόμοιας υπόθεσης στην Τουρκία, όπου ήρθαν στο φως σημαντικά στοιχεία σχετικά με τη δομή, τη δύναμη, καθώς και με την εθνική και εθνοτική σύσταση της οργάνωσης «Στρατιώτες της Συρίας». Ένας από τους πιο σημαντικούς μάρτυρες ήταν ο 29χρονος Γερμανο-Αφγανός Harun Pashtoon, ο οποίος, αφού εγκατέλειψε τους «Στρατιώτες της Συρίας» και επέστρεψε στην πατρίδα του στο Μόναχο, κατέθεσε σημαντικές πληροφορίες για την οργάνωση και τα μέλη της οργάνωσης, ενώ τον Ιούλιο του 2015 καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκισης. Ένας άλλος νεαρός Γερμανός τζιχαντιστής, ο Benjamin Xu, σινο-σκοπιανής καταγωγής από το Βερολίνο, ο οποίος, όταν συνελήφθη στην Τουρκία (Μάρτιος 2014) επειδή με άλλους δύο συνεργούς του πυροβόλησε εναντίον Τούρκων αστυνομικών κατά τη διάρκεια ελέγχου στη νότια επαρχία της Νίγδης (Nigde), έδωσε εθελοντικά στους ανακριτές λεπτομερείς πληροφορίες για την παραμονή του στη Συρία, αρχικά με τους «Στρατιώτες της Συρίας» και στη συνέχεια το Ισλαμικό Κράτος.
Η «Κοινότητα του Αβραάμ» ιδρύθηκε στο Βερολίνο στα τέλη του 2011, όταν ο ηγέτης της Mohamed Mahmoud, γνωστός και ως Usama al-Gharib, άφησε τη Βιέννη και μετέβη στο Βερολίνο, όπου ήρθε σε επαφή με ομοϊδεάτες Γερμανούς τζιχαντιστές, με πιο γνωστό τον πρώην ράπερ Denis Cuspert (ή και Abu Talha al-Almani). Το Μάιο του 2012, η ομάδα έλαβε μέρος σε βίαιες διαδηλώσεις στο Solingen και στη Βόννη, ενώ στη συνέχεια τέθηκε εκτός νόμου από τη γερμανική κυβέρνηση. Πολλά μέλη της διέφυγαν στην Αίγυπτο και από εκεί στη Derna της Λιβύης, όπου εκπαιδεύτηκαν από τοπικές οργανώσεις, πριν ταξιδέψουν στην Τουρκία (τέλη του 2012 έως τις αρχές του 2013). Ο Mahmoud συνελήφθη από τις τουρκικές αρχές το Μάρτιο του 2013, παρέμεινε στη φυλακή μέχρι τον Αύγουστο του 2014, και αμέσως μετά την αποφυλάκισή του εντάχθηκε στο Ισλαμικό Κράτος.
Η σύνδεση μεταξύ του γερμανικού εξτρεμιστικού δικτύου (Κοινότητα του Αβραάμ) και των Τσετσένων τζιχαντιστών πραγματοποιήθηκε σε ένα τέμενος του Βερολίνου, όπου ήδη ο Cuspert είχε έρθει σε επαφή με τοπικούς Τσετσένους και Τούρκους εξτρεμιστές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι Γερμανοί τζιχαντιστές κατάφεραν να συνδεθούν με τους Τσετσένους τζιχαντιστές της Συρίας και να ξεκινήσει η αποστολή και η στράτευση Γερμανών επίδοξων τζιχαντιστών στη δύναμη των «Στρατιωτών της Συρίας». Αργότερα, ο Mahmoud έγινε διοικητής των Γερμανών τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, ενώ ο Cuspert σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής επιδρομής των Αμερικανών στη Συρία (Οκτώβριος 2015). Να σημειωθεί ότι η αλληλουχία των γεγονότων και ο ρόλος του δικτύου του Βερολίνου έγιναν ξεκάθαροι μετά την ανάκριση του Benjamin Xu, όταν συνελήφθη από τις τουρκικές αρχές.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι επαναπατρισθέντες Γερμανοί, Τούρκοι, Τσετσένοι και Άραβες «ξένοι μαχητές» θα συμβάλουν σημαντικά στην ανάδυση της τρομοκρατικής απειλής στη Γερμανία και την Αυστρία, τόσο ως προς το μέγεθος, όσο και ως προς την πιθανότητα εκδήλωσης της εν λόγω ασύμμετρης απειλής. Ως εκ τούτου, η επιτυχία των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων στην Ευρώπη θα εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από τη συνεργασία στην ανταλλαγή πληροφοριών των ευρωπαϊκών υπηρεσιών ασφάλειας με τις αντίστοιχες ρωσικές και τουρκικές αρχές. Επιπρόσθετα, είναι φανερό ότι αυτή η τρομοκρατική απειλή θα επηρεάσει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες με σημαντική τσετσενική διασπορά, όπως για παράδειγμα την Αυστρία, όπου περίπου το ήμισυ του συνόλου των 250 Αυστριακών μουσουλμάνων, που πήγαν να πολεμήσουν στη Συρία, είναι τσετσενικής καταγωγής.