«Οι πολιτικοί μας και οι ξένοι τρώγονταν και καθένας κοίταζε να περισκύση η δική του φατρία. Άλλος ήθελε Αγγλικόν, άλλος Ρούσικον, άλλος Γαλλικόν… τήραγαν να πάρουν κάνα λεπτό, ότι εις την Ελλάδα ηύραν αλώνι ν’ αλωνίσουν». (από τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη).
Χθες βράδυ βλέποντας τους «ηγέτες» της Ελλάδας στη Βουλή σκέφτηκα πολλές φορές τον Μακρυγιάννη. Πόσο επίκαιρος, πόσο διεισδυτικός, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που έγραψε αυτές τις σοφές κουβέντες.
Βλέποντάς τους στη Βουλή να ξεμπροστιάζονται μπροστά στα μάτια μας, σαν τα μέλη μίας κλειστής κλίκας που προσπαθεί ο ένας να εξοντώσει τον άλλον, με όσο τον δυνατόν πιο ύπουλα, κάτω από τη μέση χτυπήματα, ένιωσα οίκτο για τον ξεπεσμό τους, θυμό για εμάς που τους δώσαμε οφίτσια, λύπη για την Ελλάδα που συνεχίζουν να σκυλεύουν το σακατεμένο κορμί της.
Τι ακούσαμε χθες βράδυ στη Βουλή;
Σκάνδαλα, σκάνδαλα, σκάνδαλα.
Δυσοσμία, λύματα και περιττώματα.
Ο ένας πετούσε στον άλλον κατηγορίες και ο κατηγορούμενος δεν ανταπαντούσε με επιχειρήματα για να δικαιολογήσει τον εαυτό του, αλλά με κατηγορίες, βγάζοντας στην επιφάνεια άλλα, καινούρια σκάνδαλα.
Καταλαβαίνετε που βρισκόμαστε; Ποιοι μας κυβερνούν;
Ο καθένας τους γνωρίζει τα ανομήματά του και τα ανομήματα του αντιπάλου του αλλά δεν μιλούν γιατί έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Δεν νιώθουν όμως ότι κινδυνεύουν για έναν απλούστατο λόγο:
ΚΑΙ ο αντίπαλος είναι ένοχος. Έχει πολλά ράμματα ο ένας για τη γούνα του άλλου.
Και σε όλο αυτό το σκηνικό ήρθαν να προστεθούν οι νέες αποκαλύψεις για τις διαχρονικά υπόγειες συναλλαγές με τα ΜΜΕ, την τέταρτη εξουσία που υποτίθεται ότι είναι ταγμένη να ελέγχει την πολιτική εξουσία ενώ ανέφεραν αμέτρητες φορές ονόματα δικαστικών λειτουργών και μίλησαν για επέμβαση στη δικαιοσύνη!
Ποιος πολίτης μπορεί να αισθανθεί σίγουρος και ασφαλής σε μία τέτοια χώρα; Ποιοι μας κυβερνούν; Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός τους; Έχουμε Δημοκρατία ή μία ολιγαρχική διαχείριση της εξουσίας με κοινοβουλευτικό μανδύα; Υπάρχει αντιπροσώπευση του λαού ; Μας ρώτησαν ποτέ με δημοψηφίσματα ποια είναι η γνώμη μας για τα καίρια προβλήματα της χώρας ή αποφασίζουν εν αγνοία μας και φορτώνουν στις πλάτες μας τα λάθη και τις παραλείψεις τους ; Μία φορά μάς ρώτησαν (πρόσφατο δημοψήφισμα) και έκαναν εντελώς το αντίθετο !
Ως πότε θα δεχόμαστε άλλα να υπόσχονται προεκλογικά και άλλα να εφαρμόζουν όταν κυβερνούν την χώρα ; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μία βαρύτατη ποινή για την ασυνέπεια τους και την υφαρπαγή της εξουσίας με δόλιο τρόπο ;
Εμείς οι πολίτες έχουμε μία μεγάλη υποχρέωση.
Να αναρωτηθούμε σε τι μοιάζουν και σε τι διαφέρουν μεταξύ τους αυτοί που δήθεν μάς εκπροσωπούν στη Βουλή. Είδατε ουσιαστικές διαφορές στον τρόπο διαχείρισης της εξουσίας ; Είδατε διαφορές στο όραμα τους για τη χώρα ; Είδατε διαφορές στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων, στην πάταξη της διαφθοράς, στον τερματισμό της διαπλοκής, στην ανάδειξη των αρίστων και τη διάλυση των κομματικών στρατών ;
Σκεφθείτε κάτι απλό. Έχει το δικό σας παιδί, που το μορφώσατε με μόχθο και ατέλειωτες θυσίες, την δυνατότητα να ανελιχθεί κοινωνικά και επαγγελματικά, με μόνο όπλο την αξία του ; Σίγουρα γνωρίζετε ότι αν αποφασίσει να αναμειχθεί με τα κοινά για να προσφέρει με ιδεαλισμό τις υπηρεσίες του στην πατρίδα του, η πόρτα του κοινοβουλίου θα είναι ερμητικά κλειστή.
Αν με τα ερωτήματά μου σάς απογοήτευσα, ίσως αυτό είναι μία καλή αρχή. Μπορεί να ακούγεται oξύμωρο.
Όμως οι μεγάλες αλλαγές και επαναστάσεις πάντα άρχιζαν όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούσαν ότι το θηρίο είχε αγγελικό πρόσωπο…