Της Μελίνας Κονταξή
Ιστορικός - Δρ. Βαλκανικού Πολιτισμού
Το 1814 ο Ιωάννης Καποδίστριας ίδρυσε στη Βιέννη την Φιλόμουσο εταιρεία. Επιφανειακά η εταιρεία συγκέντρωνε χρήματα για να μπορέσουν άποροι Έλληνες να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Χωρίς να προκαλεί ενημέρωνε την Ευρώπη για την κατάσταση στην σκλαβωμένη Ελλάδα ενώ έδωσε την δυνατότητα στους υπόδουλους να σπουδάζουν σε Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Ευφυέστατος χειρισμός, ένας από τους πολλούς που έκανε ένας βολεμένος Έλληνας του εξωτερικού που δεν είχε λόγο να ασχολείται με το υπόδουλο για αιώνες έθνος.
Ο Παναγιώτης Σέκερης, πάμπλουτος έμπορος στην Κωνσταντινούπολη, έδωσε στην φιλική εταιρεία που ιδρύθηκε από Έλληνες της διασποράς, ποσό μεγαλύτερο από αυτά που είχαν συγκεντρωθεί στα τέσσερα χρόνια της λειτουργίας της, χάρη στον Παναγιώτη Σέκερη επεκτάθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Κωνσταντίνος Μπέλιος, ομογενής μόνιμα εγκατεστημένος στην Αυστρία, προσέφερε μεγάλη κτηματική περιουσία για την ολοκλήρωση του χτισίματος του πρώτου πολιτικού νοσοκομείου στην Αθήνα. Επειδή σωστό κράτος δεν κάναμε, δεν υπήρχε περίπτωση άλλωστε μετά τα δάνεια του 1824 που μας κατέστησαν δέσμιους στην ακαθαρσία της Ευρώπης, δε βρισκόταν κανείς για μέρες να παραλάβει την δωρεά. Αυτό δεν τον εμπόδισε να δώσει επιπλέον χρήματα για την κάλυψη των άμεσων αναγκών του νοσοκομείου. Ο Κωνσταντίνος Μπέλιος ήταν ευεργέτης γιατί δεν πήρε τίποτα από το ελληνικό κράτος, μόνο έδωσε.
Όσοι κερδίζουν από το κράτος και δίνουν πίσω ψίχουλα κάνουν απλώς δημόσιες σχέσεις.
Ο Κωνσταντίνος Μπέλιος δεν ήταν ο μόνος ευεργέτης...
Ο Ιωάννης Μπάγκας γεννημένος στην Κορυτσά, πρόσφερε την περιουσία του, ενώ ήταν στην ζωή, στο ελληνικό δημόσιο για να γίνουν φιλανθρωπικά έργα και πράξεις που θα ωφελούσαν το έθνος. Ο ίδιος κράτησε ένα μικρό ποσό από την δική του περιουσία για την συντήρηση του.
Δεκάδες άλλοι βοήθησαν χωρίς κανένα προσωπικό συμφέρον το κράτος, που πάλευε αλλά χωρίς ελπίδα μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, να απαλλαγεί από τα δεσμά που το φόρτωσαν οι κακορίζικοι δήθεν σύμμαχοι πριν καν σχηματιστεί.
Όταν κηρύχθηκαν οι Βαλκανικοί χιλιάδες ομογενείς έσπευσαν να επιστρέψουν για να πολεμήσουν. Εξαιρετικά συγκινητική η ιστορία Έλληνα ομογενή που δούλευε στις γραμμές του τραίνου και όταν κλήθηκε να επιστρέψει σαν έφεδρος για να πολεμήσει αυτοκτόνησε γιατί δεν είχε λεφτά για το εισιτήριο της επιστροφής και ήταν πολύ περήφανος για να ζητήσει.
Ο Μακρυγιάννης έγραψε ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμάνε να μας φάνε και δεν μπορούν, τρώνε από μας και μένει και μαγιά.
Αυτή η μαγιά λιγόστεψε γιατί τα θηρία κατάλαβαν ότι το μόνο που χρειαζόταν ήταν να φορέσουν την μάσκα φίλου και να μας τρώνε με μικρές δόσεις για να εξαφανιστεί η μαγιά ακόμα και αν επιφανειακά συνεχίζει να υπάρχει.
Υπάρχουν άνθρωποι που η ταυτότητα τους γράφει Έλληνας και άνθρωποι που έχουν ελληνική καταγωγή, πόσοι από αυτούς είναι Έλληνες άραγε;