Και ξαφνικά τον τελευταίο μήνα εξαφανίστηκαν από την επικαιρότητα και έπαψαν να μας απασχολούν η οικονομική κρίση, η αξιολόγηση των Θεσμών, η ψήφιση των προαπαιτούμενων μνημονιακών μέτρων και η χορήγηση από τους δανειστές μας (ορθότερα δυνάστες μας) των χρηματικών δόσεων που εδώ και χρόνο μας πείθουν ότι διατηρούν τη χώρα μας στη ζωή.
Κυρίαρχο πλέον ζήτημα το μεταναστευτικό και η καθημερινή πλειοδοσία μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επίδειξη ανθρωπιάς και αλληλεγγύης απέναντι στους μετανάστες, οι οποίοι χωρίς κανένα εμπόδιο περνούν τα αφύλακτα σύνορα της χώρας και κατακλύζουν σταδιακά το σύνολο της επικράτειας.
Η ανοιχτή αγκαλιά που ευαγγελίζονται προορίζεται μόνο για τους αλλοδαπούς και δεν επεκτείνεται και στον γηγενή ελληνικό πληθυσμό που εδώ και 7 χρόνια υπομένει τη μνημονιακή λαίλαπα και τη φοροεπιδρομή των έκτακτων εισφορών που συνδυαζόμενες με λοιπούς άλλους ευφάνταστους φόρους και επιβαρύνσεις έχουν οδηγήσει στο πάγωμα οποιασδήποτε οικονομικής δραστηριότητας.
Επιβάλλουμε υψηλούς φόρους, γιατί τα προηγούμενα χρόνια που είχαμε χαμηλούς (;) δεν επιτεύχθηκε ανάπτυξη! Όταν η κουβέντα αυτή ακούγεται από τα χείλη κάποιου άσχετου περί των οικονομικών μπορείς και να αδιαφορήσεις. Όταν όμως το λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός τότε υπάρχει σοβαρό ζήτημα! Γιατί αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η άγρια φοροεπιδρομή συνιστά βαθύτατη πολιτική επιλογή, ικανή να παραλύσει οτιδήποτε έχει καταφέρει να διασωθεί.
Η πινακίδα «κλειστόν» έχει πλέον σήμερα την τιμητική της. Έτσι το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων διαδέχτηκε το κλείσιμο των τραπεζών με την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων. Οι μεγάλες καθυστερήσεις στη χορήγηση συντάξεων και στην καταβολή του όποιου εφάπαξ ήρθαν ως φυσική απόρροια της στάσης πληρωμών του Δημοσίου απέναντι στους προμηθευτές του. Παράλληλα οδηγούμαστε σε κλείσιμο των τηλεοπτικών καναλιών και σε οριστική διακοπή της διεξαγωγής του κυπέλλου Ελλάδος στο ποδόσφαιρο (ήσσονος σημασίας τα δύο τελευταία, αλλά ενδεικτικά της παθογένειας).
Ως επιστέγασμα όλων ήρθε το σφράγισμα των βόρειων συνόρων μας από τους γείτονές μας με μοιραίο επακόλουθο τον εγκλωβισμό στην πατρίδα μας εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών και της μετατροπής της σε ένα απέραντο “hot spot”, έναν κλειστού τύπου και άρα απόλυτα ελεγχόμενο χώρο αποθήκευσης απελπισμένων – ανεπιθύμητων.
Έτσι οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας ικανοποιούν την εσωτερική τους κοινή γνώμη, η δυσαρέσκεια της οποίας από την είσοδο των μεταναστών το προηγούμενο χρονικό διάστημα διαρκώς διογκώνονταν. Με τη μεθόδευση αυτή που αποφασίστηκε ερήμην της Ελλάδας και απλά της επιβλήθηκε απομακρύνεται οριστικά η προοπτική εξόδου από την υφεσιακή κρίση και η όποια πιθανότητα επαναφοράς στην κανονικότητα. Όλες οι περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις από όπου και εάν προέρχονται, είναι θέμα χρόνου να αποδειχτούν φρούδες και κενές περιεχομένου.
Χρήστος Α. Αποστολίδης
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Α.Π.Θ
pentapostagma.gr