Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΞΟ
Του ΑΡΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ
Όταν αυτή η στήλη προειδοποιούσε, την περασμένη εβδομάδα, για την επερχόμενη “Μαύρη Δευτέρα”, με αφορμή τη σύνοδο κορυφής Ε.Ε.- Τουρκίας για το προσφυγικό και τη συνεδρίαση του Eurogroup για την αξιολόγηση, οι υπερασπιστές της κυβέρνησης θα ήθελαν να πιστέψουν ότι πρόκειται απλώς για χρησμούς Κασσάνδρας, προϊόντα κεκτημένης αντιπολιτευτικής ταχύτητας. Δυστυχώς, τα γεγονότα φαίνεται να δικαιώνουν τις δυσοίωνες εκτιμήσεις ταχύτερα απ' ό,τι θα περίμενε κανείς.
Κατά την προσφιλή του συνήθεια, ο Αλέξης Τσίπρας εμφάνισε εαυτόν νικητή και τροπαιούχο μετά τη μαραθώνια σύνοδο κορυφής της περασμένης Δευτέρας (εδώ το έκανε την αποφράδα 13η Ιουλίου, τώρα θα δίσταζε;). Η απόφαση της συνόδου “επανέφερε το προσφυγικό στη σωστή κατεύθυνση”, η Αυστρία και οι χώρες του Βίζεγκραντ που μας έκλεισαν μονομερώς τα σύνορα “απομονώθηκαν”, το κουαρτέτο γυρίζει στην Αθήνα με καλές προθέσεις, η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα μπει γρήγορα πάνω στο τραπέζι, όπως μας διαβεβαίωσε ο κ. Ντάιζελμπλουμ. ΟΥΑΟΥ!
Ουδείς πολιτικός, διπλωμάτης ή αναλυτής με στοιχειώδη αίσθηση ρεαλισμού ανά τας Ευρώπας συμμερίστηκε την αμέριμνη αισιοδοξία του Έλληνα πρωθυπουργού. Όλες οι σοβαρές ευρωπαϊκές εφημερίδες (Le Monde, Guardian, Financial Times κλπ) μιλούσαν για απαράδεκτη απόφαση μιας Ε.Ε. που παραβιάζει βάναυσα τη συνθήκη του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, σέρνεται πίσω από τις απαιτήσεις του Ερντογάν και τσαπαλατά την Ελλάδα, μετατρέποντάς την σε απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης Στο ίδιο μήκος ήταν και η τοποθέτηση της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ.
Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ήρθε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ε.Ε. Ντόναλντ Τουσκ να γελοιποιήσει τις κομπορρημοσύνες του Αλέξη Τσίπρα, γράφοντας ορθά- κοφτά στο Twitter ότι το κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου είναι μη αναστρέψιμο, τετελεσμένο γεγονός και ευχαριστώντας τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων που υλοποιούν όχι μια μονομερή απόφαση, αλλά την πολιτική της ίδιας της Ευρώπης- φρούριο! Όσο για τη συνεργασία της Τουρκίας, για την οποία εκλιπαρούσε ο Αλέξης Τσίπρας τον Αχμέτ Νταβούτογλου στη Σμύρνη, συνέβη ακριβώς το αντίθετο: Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας Θ. Δρίτσα, στις τρεις μέρες που ακολούθησαν τη σύνοδο κορυφής, οι ροές προσφύγων από την Τουρκία αυξήθηκαν δραματικά, με συνέπεια ο αριθμός των εγκλωβισμένων στην Ελλάδα να ξεπερνά ήδη τις 41.000.
Ίδια γεύση στο πεδίο της μνημονιακής αξιολόγησης. Αντί για τη γλίσχρα ανταμοιβή που περίμενε η κυβέρνηση για την αποδοχή των απαράδεκτων τετελεσμένων στο προσφυγικό, το κουαρτέτο, που επέστρεψε στην Αθήνα, της επεφύλαξε με το “καλημέρα” μια πραγματική ψυχρολουσία. Στη συνάντηση με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, οι εκπρόσωποι των “θεσμών” απαίτησαν την πλήρη απελευθέρωση πώλησης “κόκκινων δανείων” στα αρπακτικά funds μετά την 15η Απριλίου, περιορίζοντας την όποια προστασία μόνο μια πολύ μικρή κατηγορία πολιτών, με τα ελάχιστα δυνατά εισοδημοατικά και κοινωνικά κριτήρια.
Όσο για το τεράστιο θέμα του Ασφαλιστικού, το κουαρτέτο ζήτησε από τον Γ. Κατρούγκαλο ρυθμίσεις που θα χειροτερέψουν κατά πολύ το ήδη εκτρωματικό σχέδιο της κυβέρνησης: Μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης, που θα οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό παλιών και νέων συντάξεων, ενίσχυση της ανταποδοτικότητας εισφορών- παροχών, ακύρωση των βελτιωτικών ρυθμίσεων που υποσχέθηκε η κυβέρνηση για να ξεφουσκώσει τις αντιδράσεις αγροτών και επαγγελματιών, επανυπολογισμό (μείωση) των συντάξεων και της προσωπικής διαφοράς από το 2018, πραγματικό σφαγιασμό των επικουρικών. Τέλος, στο σκέλος του χρέους, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ξεκαθάρισε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι η Ελλάδα δεν έχει να περιμένει καμία ουσιαστική ρύθμιση γιατί δεν μπορεί, λέει, να πείσει τους βουλευτές τους να ψηφίσουν κάτι τέτοιο.
Με αυτά τα δεδομένα, η ελληνική κοινωνία βαδίζει προς μια “τέλεια καταιγίδα”, η οποία θα κλονίσει όχι μόνο την κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά το σύνολο του μνημονιακού, “φιλοευρωπαϊκού” τόξου. Η Νέα Δημοκρατία και οι λοιπές, παλαιομνημονιακές δυνάμεις δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επιχαίρουν για τα αδιέξοδα αυτής της κυβέρνησης, αφού οι ίδιες όχι μόνο δεν τολμούν να αρθρώσουν λέξη εναντίον των ολέθριων πολιτικών της Ε.Ε., αλλά υπερφαλαγγίζουν την κυβέρνηση τόσο στο πεδίο της μνημονιακής λιτότητας, όσο και στο πεδίο των αντιπροσφυγικών μέτρων. Η ανυπότακτη, ριζοσπαστική Αριστερά, στην Ελλάδα και την Ευρώπη, οφείλει να πρωτοστατήσει στην πάλη εναντίον της ευρωτυραννίας, αν δεν θέλει να αφήσει ανοιχτό το πεδίο της εθνικιστικής, αντιδραστικής δημαγωγίας στην απειλητικά ανερχόμενη, σε ευρωπαϊκή κλίμακα, Ακροδεξιά.
ΙΣΚΡΑ