Την ημερομηνία της αξιολόγησης εννοούμε.
Και την ημερομηνία της ανάκαμψης.
Και το ασφαλιστικό.
Και τα κόκκινα δάνεια.
Και το αυτί της μάνας τους!
Διότι η παρελκυστική τακτική καλά κρατάει.
Εδώ και έξη (μνημονιακά) χρόνια όλοι οι (δωσίλογοι) πρωθυπουργοί, ευαγγελίζονται την έξοδο από την κρίση και την αρχή της ανάπτυξης από εξάμηνο σε εξάμηνο.
''Το Πάσχα θα κάνουμε
διπλή ανάσταση: του Κυρίου και της οικονομίας'', προφητεύει το βλαμμένο παρά τω πρωθυπουργώ.
Γύρω στην Μεγάλη Παρασκευή θα μας πουν πως η ανάπτυξη έρχεται με το θερινό ηλιοστάσιο.
Θα βρει κίνηση όμως και θα έρθει τελικά τον Δεκαπενταύγουστο. Ή του αγίου Δημητρίου. (την επέτειο του ''ΟΧΙ'' δεν την αναφέρουν. Τζιζ κακά. Θυμίζει άλλα πράγματα!)
Αν παρ' όλα αυτά καθυστερήσει κι άλλο για να γίνει καλύτερη, μέχρι τα Χριστούγεννα θάναι εδώ.
Αν και καλύτερη εποχή για ανάκαμψη τελικά είναι το πρώτο τρίμηνο του 2017!
Ή το πρώτο εξάμηνο; Μπερδευόμαστε λιγάκι.
Από το 2010 μέχρι τώρα και από στόματα επιφανών κοπριτών έχουμε ακούσει την ανάκαμψη να έρχεται 5.222 φορές.
Το ίδιο γίνεται και για κάθε νομοσχέδιο που πονάει: Σήμερα το φέρνουν για ψήφιση, αύριο το φέρνουν, την άλλη βδομάδα θα το διαπραγματευτούν, την παραπάνω θα έρθει βελτιωμένο,
..μέχρι να κλείσει κανα τρίμηνο ή πεντάμηνο, να βαρεθούμε ν' ακούμε γι αυτό, να σιχαθούμε τη ζωή μας (εκείνους τους έχουμε χρόνια τώρα σιχαθεί), και να πούμε ''άντε @@@@θείτε, ψηφίστε ό,τι θέλετε να τελειώνουμε!''.
Πολύ πετυχημένη λοιπόν η τακτική της αναβολής και της παρέλκυσης. Κερδίζει κανείς χρόνο.
Χρόνο εξουσίας. Και κακουργίας.
Και ιδιώς όταν εφαρμόζεται πάνω σε ηλίθιους, μπορεί να αποτελέσει την συνταγή για μιά σίγουρη τετραετία.
Κι εμείς είμαστε αποδεδειγμένα ηλίθιοι. Το αποδείξαμε και ''με την βούλα'' που λένε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Και μας αρέσει το παραμύθι. Μας αρέσει το ''άσε και βλέπουμε!''. Μας αρέσει ο πρωθυπουργός-τιραμόλας. Και το κυριλέ βλαμμένο παρά τω πρωθυπουργώ, σε ρόλο προφήτη της ανάστασης.
Μας αρέσουν αυτοί με συνείδηση-λάστιχο και την ανύπαρκτη ηθική.
Τελικά, πρέπει να γουστάρουμε και τα μνημόνια!
Γι αυτό και ψηφίζουμε όπως ψηφίζουμε.
Γι αυτό και καθόμαστε ήσυχοι, και δεν απλώνουμε ένα χέρι σαν του τιραμόλα, να τους αστράψουμε δυό φούσκους, να δουν την ανάσταση από κοντά, πρώτη θέση!
Την έχουνε κάνει λάστιχο αυτοί,
..αλλά κι εμείς την έχουμε κάνει σφεντόνα!..
ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ