Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΤΟΣ
Δημοσιογράφος-Αμυντικός αναλυτής
Η παρουσία της νατοϊκής ναυτικής δύναμης προβλήθηκε ως πανάκεια για το πρόβλημα αναχαίτισης των ροών μεταναστών και προσφύγων. Η πρόσφατη όμως κατηγορηματική δήλωση του Τούρκου πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου ότι η χώρα του διαπραγματεύεται με άξονα την άρνηση επανεισδοχής των προσφύγων (σ.σ. και όσων δηλώνουν πρόσφυγες) δημιουργεί νέα ερωτήματα σχετικά με τους σκοπούς της συμμαχικής εμπλοκής.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το 90% σχεδόν των παρανόμως εισελθόντων στην χώρα δηλώνουν πρόσφυγες, γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι η χώρα μας θα αναγκαστεί να αποδεχτεί – για άγνωστο χρονικό ορίζοντα – την παραμονή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων (αριθμός που θα αυξάνεται προοδευτικώς σε εβδομαδιαία βάση), οπότε τίθεται το εύλογο ερώτημα, προς τι η νατοϊκή συνδρομή.
Αφού η Τουρκία δεν θα δέχεται πίσω όσους δηλώνουν πρόσφυγες – οι οποίοι θα έχουν ήδη αποβιβαστεί σε ελληνικά νησιά – τότε η αναχαίτιση των ροών καθίσταται εκ του αποτελέσματος κενό γράμμα. Η αρχική συμφωνία προέβλεπε την παροχή σημαντικής τεχνικής κυρίως βοήθειας σε θέματα πληροφόρησης και εντοπισμού επί των ροών και των σκαφών των διακινητών προς τον FRONTEX και στις ακτοφυλακές Ελλάδας και Τουρκίας από τα πλοία της συμμαχίας. Όμως μετά από την έγερση ισχυρών τουρκικών αντιδράσεων και εν όψει των τελικών αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής με την συμμετοχή της Τουρκίας την προσεχή Δευτέρα, διαφαίνεται μια σοβαρή υπαναχώρηση ως προς τους τελικούς στόχους της νατοϊκής συμμετοχής.
Τα συμμαχικά πλοία θα εντοπίζουν τα σκάφη των διακινητών θα ενημερώνουν FRONTEX, Ελληνική Ακτοφυλακή, προκειμένου να σπεύσουν για να εξασφαλίσουν την ομαλή – χωρίς ανθρώπινες απώλειες – αποβίβαση στα νησιά, ενώ η Τουρκική Ακτοφυλακή, η οποία επίσης θα ειδοποιείται … θα παρατηρεί την κίνηση στο Αιγαίο και θα παρεμβαίνει για να παραλάβει (;) μόνον εκείνους τους ελάχιστους που δεν θα κατηγοριοποιούνται ως πρόσφυγες!
Δηλαδή αντί η νατοϊκή παρουσία να «εκφοβίσει» τα κυκλώματα – που εν πολλοίς φέρονται να τελούν υπό την προστασία των τουρκικών αρχών – και να συμβάλλει καθοριστικώς στον εξαναγκασμό των Τούρκων να δέχονται την επανεισδοχή όλων όσων παρανόμως εισέρχονται στην επικράτεια χώρα μέλους της ΕΕ, η όλη επιχείρηση θα εξελιχθεί σε θέατρο του παραλόγου.
Συνεπώς η παρουσία συμμαχικών ναυτικών μονάδων μάλλον καθίσταται περιττή, καθώς φαίνεται ότι ακυρώνεται ο βασικός λόγος και σκοπός της αποστολής τους. Απεναντίας η Τουρκία πιστώνεται μια ακόμη σημαντική νίκη στο πεδίο του μεταναστευτικού-προσφυγικού, επί του οποίου η χώρα μας θα χρεωθεί την αποδοχή των αρνητικών τετελεσμένων. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι η νατοϊκή γραφειοκρατία απαιτεί αρκετές ημέρες συζητήσεων πριν από την έκδοση των τελικών επιχειρησιακών οδηγιών, καταναλώνοντας χρόνο που λειτουργεί σε βάρος μας και υπέρ του τουρκικού διαπραγματευτικού σχεδιασμού. Στον τομέα του Force Generation, της ενίσχυσης δηλαδή της δύναμης με επιπλέον πλοία από άλλες χώρες, δεν παρατηρείται κάποια προθυμία, γεγονός που μαρτυρά την τάση αποστασιοποίησης την οποία τηρούν οι περισσότερες χώρες μέλη της ΕΕ, οι οποίες σημειωτέον ανήκουν και στο ΝΑΤΟ.
Απομένει επίσης να αποδειχθεί εάν στον τουρκικό σχεδιασμό (σ.σ. η πατρότητα του οποίου αποδίδεται στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας) έχει συμπεριληφθεί και η εσκεμμένη προβοκάτσια με την σκόπιμη αποβίβαση ανθρώπων σε περιοχή που η τουρκική αναθεωρητική πολιτική θεωρεί ως δική της. Οι δηλώσεις Τσαβούσογλου δεν ήταν καθόλου καθησυχαστικές, αλλά αρκούντως επιβεβαιωτικές των σταθερών προκλητικών προθέσεων της νέο-οθωμανικής νομενκλατούρας της Άγκυρας.
Συμπερασματικά η Τουρκία χρησιμοποίησε το ΝΑΤΟ και το πιεστικό πρόβλημα των ροών ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής, για να περάσει ή και να επιβάλλει τις θέσεις της, θυμίζοντας με αυτήν την ευκαιρία σε όλους, δια στόματος του εκπροσώπου του γερμανικού Υπουργείου Άμυνας πως το Αιγαίο είναι μια «… πολύ περίπλοκη θαλάσσια περιοχή, μια πολύ ευαίσθητη περιοχή».
onalert.com