του Κρίνου Μακρίδη*
Ο μεγαλύτερος εχθρός του Ελληνισμού είναι ο εαυτός του. Ο μεγαλύτερος σύμμαχος του Ελληνισμού είναι ο εαυτός του. Και παρά το γεγονός ότι αναμφίβολα ο Ελληνισμός περνά ίσως την πλέον παρακμιακή φάση της μακραίωνης ιστορίας του, είναι ικανός αυτή την παρακμή και την πτώση, να την μετατρέψει σε άνοδο και άνθηση. Καταστροφική η πορεία που ακολουθούν τα δύο κράτη του Ελληνισμού, η Ελλάδα και η Κύπρος, κυρίως λόγω της ανικανότητας ή και της μειοδοτικής στάσης των ηγεσιών τους, αλλά και της δουλικότητας που χαρακτηρίζει το λαό μας.
Όμως αυτή η πορεία μπορεί να αναστραφεί.
Η Ελλάδα υποφέρει από την – εδώ και δεκαετίες – ασυδοσία των ηγεσιών της και από τον πόλεμο, οικονομικό ή άλλο, που της κάνει η δύση, μέσω των επικίνδυνων γειτόνων της, όπως η Τουρκία, η Αλβανία, τα Σκόπια και η Βουλγαρία.
Ωστόσο, αυτό που κάποιοι, «νεοεποχίτες», δήθεν εκσυγχρονιστές και ισοπεδωτές των πάντων, θα λοιδορήσουν, δηλαδή η πνευματική κληρονομιά από την ένδοξη αρχαιότητα και ο ηρωισμός που διακατείχε τους Έλληνες μέχρι πρόσφατα στην παγκόσμια ιστορία, αλλά και η νοοτροπία τους, η δίψα για ζωή, αυτό που εξέφρασε ο Καζαντζάκης μέσα από τη φιγούρα του Αλέξη Ζορμπά, είναι το όπλο των Ελλήνων στον οδοστρωτήρα και της ισοπέδωσης της παγκοσμιοποίησης.
Οι Έλληνες έχουν βαθιά μέσα τους, ακόμα και αν είναι επί του παρόντος σε λανθάνουσα μορφή, τη δύναμη, που αντλείται από την ιστορία τους, από τα επιτεύγματά τους, από την επιρροή που είχαν και έχουν σε όλους τους λαούς, εδώ και χιλιετηρίδες. Επιπρόσθετα, οι Έλληνες ζουν το απόλυτο κάλλος, του ήλιου, του καταγάλανου ουρανού, της θάλασσας του ανεπανάληπτου φυσικού τοπίου και αυτό μπορεί να είναι το ισχυρότερο αντίδοτο στην κατάθλιψη, αυτή την κατάθλιψη που βιώνουν οι βόρειοι ευρωπαίοι και που προσπαθούν να μεταδώσουν, σαν ιό, στην Ελλάδα. Την κατάθλιψη που τους οδηγεί στην ανωμαλία, την επιθετικότητα, την ακόρεστη επιθυμία για καταναλωτικά αγαθά, το φόνο και το θάνατο.
Παράλληλη πορεία ακολουθεί και η Κύπρος. Η ιδιαίτερη μας πατρίδα, είναι Ελλάδα, είναι φυσική, πνευματική, πολιτιστική, ιστορική και εθνική συνέχεια του μητροπολιτικού κέντρου του Ελληνισμού, όσο και αν κάποιοι ελληνόφωνοι εδώ στην Κύπρο προσπαθούν να μας πείσουν ότι υπάρχει κυπριακή ταυτότητα και «κυπριωτισμός». Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την ελληνικότητα της Κύπρου. Δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός πως το τουρκικό στοιχείο της Κύπρου, κουβαλήθηκε και επιβλήθηκε ως κοινωνική πολιτιστική και πολιτική παρουσία από τους Άγγλους σε συνεργασία με την Τουρκία με σκοπό την αλλοίωση του εθνικού χαρακτήρα της. Η Κύπρος είναι γεμάτη ολοζώντανα αποτυπώματα της Ελλάδας, στα ιστορικά μνημεία, τη γλώσσα που έρχεται από τα χρόνια του Ομήρου, από την αρχαιότητα ως σήμερα, τη θρησκεία, τα ήθη και έθιμα των κυπρίων.
Οι δεσμοί είναι ακατάλυτοι. Οι Κύπριοι αγαπούν την Ελλάδα, τη θεωρούν το πιο όμορφο μέρος της γης, γνωρίζουν τα πάντα για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, πονούν και χαίρονται μαζί με τους Έλληνες αδελφούς τους που ζουν στην μητρόπολη. Η ελληνικότητα της Κύπρου δεν μπορεί να εκριζωθεί, παρά την μανία με την οποία κάποιοι προσπαθούν να το πράξουν.
Τα ίδια μειονεκτήματα έχει με την Ελλάδα και η Κύπρος. Διαθέτει όμως και τα ίδια όπλα. Και αυτά τα όπλα είναι πιο δυνατά και από την οικονομική και στρατιωτική δύναμη των εχθρών και των «συμμάχων» του Ελληνισμού.
Ο Ελληνισμός θα νικήσει, όπως νίκησε και στο μακρινό και κοντινό παρελθόν τους βάρβαρους και κράτησε τον κόσμο ελεύθερο και δημοκρατικό, πολιτισμένο και χαμογελαστό, τολμηρό και φιλότιμο, φιλόξενο και καλό και σταθερό φίλο.
Ό,τι και αν πουν σ΄ένα ξέσπασμα θυμού (δικαιολογημένου πολλές φορές) οι Έλληνες, ότι χαρακτηρισμούς δώσουν οι Έλληνες της Κύπρου εναντίον της Ελλάδος, από την ηγεσία μέχρι και τον τελευταίο ανθρωπάκο, χωρίς αυτούς δεν κάνουμε. Χωρίς Ελληνισμό η Κύπρος θα χαθεί μια ώρα γρηγορότερα. Φίλησε το έδαφος όταν κατέβηκε από το βαπόρι για πρώτη φορά στον Πειραιά το 1951. Δάκρυσε απέναντι στον Άγνωστο Στρατιώτη. Δεν έλεγε να ξεκολλήσει το χέρι του από τον Λευκό Πύργο όταν τον πρωτοάγγιξε. Στο Μεσολόγγι, στην Σπάρτη, στην Μάνη, στο Σούλι στα νησιά πάλλεται η καρδιά του από εθνική αγαλλίαση και εθνική έπαρση. Κι ας τον βρίζει «Ο π…. καλαμαράς». Κι ας μας βρίζει «Ο κ… Κυπραίος». Πάρτε το όλοι απόφαση, δικοί μας και ξένοι, ο Ελληνισμός είναι μέσα μας, η γλώσσα, η παιδεία, ο χορός και το τραγούδι, η χλωρίδα και η πανίδα. Είναι αυτοί «οι έξω καρδιά» άνθρωποι που οι αρρωστημένοι Ευρωπαίοι δεν μπορούν ούτε να καταλάβουν ούτε να μιμηθούν. Γι΄ αυτό τον πολεμούν μέχρι εξοντώσεως. Δεν θα τα καταφέρουν. Θα ανανήψουμε και θα αντισταθούμε.
* Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης (ΚΕΑ), Κύπρος, Πρόεδρος
ΕΛΚΕΔΑ