Από τότε που ανέλαβε τις τύχες μας ο συρφετός του Σύριζα το έγραφα, στην αρχή χιουμοριστικά, αλλά όσο περνούσε ο καιρός λίγο πιο σοβαρά.
Ποιο; Μα όλο αυτό το μπάχαλο που ζούμε, και που δεν ήρθε τυχαία, αλλά ήταν εξ αρχής το όραμα του Αλέξη, το οποίο βλέπουμε να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας, κάθε μέρα που περνάει...
Το όραμα αυτό έχει να κάνει με την πλήρη εξαθλίωση των Ελλήνων, το ξεπούλημα των πάντων (και δεν αναφέρομαι μόνο σε υλικά πράγματα και δημόσια περιουσία), την εποίκιση της χώρας από Μουσουλμάνους, την απαλοιφή κάθε εθνικής ή πατριωτικής νότας, την επικράτηση της αμάθειας στη νέα γενιά, την κοινωνική και οικονομική ισοπέδωση, την κατάργηση της όποιας ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, την λογοκρισία και τον στενό κρατικό έλεγχο των ΜΜΕ, την ελεγχόμενη πείνα, και άλλα τέτοια πολλά και «σοσιαλιστικά», στο πρότυπο όμως του ιδιαίτερου σοσιαλισμού (βλ. Τσαβισμό) που προκρίνουν οι εκλεκτοί του Σύριζα.
Εν ολίγοις, ο Αλέξης έβαλε σκοπό να επιβάλλει στην χώρα μας ένα ιδιαίτερο καθεστώς, που μέσα στην ελαφρότητά του είχε προαναγγείλει (του ξέφυγε) ο Λαπαβίτσας, όταν λίγο μετά το κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή κάπιταλ κοντρόλς είχε πει το περίφημο: «Τώρα που συνήθισε ο λαός στις ουρές των ΑΤΜ, είναι ευκαιρία να επιβάλλουμε δελτίο στα τρόφιμα και στα καύσιμα»!!!!
Αυτή η φράση συμπύκνωνε το περίφημο όραμα του Σύριζα. Σε συνδυασμό με τις παραινέσεις του Χρυσόγονου και της Βαλαβάνη για ντου στα σπίτια (μέσα σε κοινοβουλευτικά πλαίσια), ώστε να πάρει το κράτος τα κρυμμένα λεφτά και τις λίρες του κοΖμάκη, ή το ντου στις τραπεζικές θυρίδες για τον ίδιο λόγο. Θυμόσαστε το σχέδιο Λαφαζάνη (υπουργού παρακαλώ) να εισβάλλει στο νομισματοκοπείο, και να συλλάβει και τον Στουρνάρα; Το έχει επιβεβαιώσει και η ζουρλή.
Έτσι, σιγά σιγά, και χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, φτάσαμε ένα χρόνο και κάτι μετά από την αποφράδα ημέρα που μπήκε το τσίρκο τεράτων στο Μαξίμου, να έχουμε κλειστές τράπεζες, σφραγισμένα σύνορα, τεράστια ανεργία, και φόρους επί φόρων επί παντός του επιστητού. Χώρια ότι είμαστε πλέον και επίσημα ο περίγελως της οικουμένης, και το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, ενώ ακόμη και οι άλλοτε «γυφτοσκοπιανοί» γελάνε μαζί μας. Για να μην αναφερθώ στον προαιώνιο εχθρό μας, τον Τούρκο, που μας γλεντάει κανονικά, με τον δικό μας να χασκογελάει αμήχανα, περιφέροντας την αμάθειά του από τις Βρυξέλλες στη Σμύρνη, ενώ καταδέχεται να τον γελοιοποιεί ένα ιδιωτικό (από αυτά που μισεί) πανεπιστήμιο της Σμύρνης (επιμελητηριακό κατά τον Σταθάκη), λίγες μόνο μέρες μετά την απαγόρευσή των Τούρκων να προσγειωθεί ο Έλληνας πρωθυπουργός σε ελληνικό νησί (Ρόδο). Μιλάμε για πολλή εθνική αξιοπρέπεια, έτσι δεν είναι;
Και άντε όλα αυτά είναι δευτερεύοντα, αφού η Ελλάδα διαχρονικά είναι μαθημένη στη φτώχια και στη πείνα, αλλά και στα αλλεπάλληλα χαστούκια από την Τουρκία, που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων στις τελευταίες δεκαετίες, μας έκανε ότι ήθελε.
Το πράγμα όμως σοβαρεύει όσον αφορά στο «μεταναστευτικό» ή «προσφυγικό» ζήτημα, που αυτή τη στιγμή είναι εκτός ελέγχου, και απειλεί να μας πνίξει κυριολεκτικά, συριζαίους και μη. Μια κατάσταση που εγώ ο άσχετος είχα προβλέψει ότι θα συμβεί (scripta manent) αλλά δεν είχαν προβλέψει κοτζάμ πολιτικοί παράγοντες με γραφεία, σοφέρ, συμβούλους, κλπ του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής (άλλο ανέκδοτο κι αυτό).
Αναφέρομαι στις εξελίξεις, που με λίγο στοιχειώδη νου ήταν προβλέψιμες, από την ώρα που η κυρά Τασία άνοιξε τις πύλες της κολάσεως. Και που εγώ σε χιουμοριστικό στυλ είχα γράψει πριν από μήνες λέγοντας χαρακτηριστικά (και υπερβολικά) ότι στο τέλος θα μείνουμε εμείς κι εμείς, παρέα με ένα εκατομμύριο «πρόσφυγες», με τα σύνορα από παντού κλειστά, και με τους Ευρωπαίους εταίρους μας να μας δίνουν μερικά εκατομμυριάκια για να τους ταίζουμε, ενώ από πάνω θα πετάνε τα αεροπλάνα τους, ρίχνοντας μας ανθρωπιστική βοήθεια (σακιά με φακές, κλπ).
Αυτή η δυστοπική πρόβλεψη δεν νομίζω να απέχει και πολύ από την πραγματικότητα που ζούμε σήμερα, και που κάθε μέρα γίνεται και πιο χειρότερη.
Το μόνο που δεν είχα προβλέψει είναι η εκμετάλλευση των εξελίξεων από πλευράς των Τούρκων, που τα πήραν όλα, αναγκάζοντας τους Ευρωπαίους να τους προσκυνήσουν, ενώ εμείς δεν πήραμε καν τα εκατομμύρια που έλεγα (για τις φακές δεν ξέρω).
Κάτι άλλο που έγραφα στα αστεία, αλλά που μάλλον το βλέπω να συμβαίνει κι αυτό όπου να’ ναι, είναι και το ότι έτσι όπως το πάει ο Αλέξης, δεν αποκλείεται στο τέλος να μας βομβαρδίσει και το ΝΑΤΟ! Ο Μιλόσεβιτς μήπως χειρότερος ήταν;
Από την αρχή της κρίσης έχω να λέω ότι αν μας σέβονται ή μας λυπούνται οι Ευρωπαίοι, και δεν τραβάνε την πρίζα, αυτό οφείλεται κυρίως στους αρχαίους ημών προγόνους. Χάρη σε αυτούς υπάρχουμε από το 1821. Αλλιώς θα είχαμε την τύχη παρόμοιων χωρών, που σήμερα ή λιμοκτονούν, ή δεν τους θυμούνται ούτε καν οι … γεωγράφοι (θυμάται κανείς σήμερα την Λιβύη του Καντάφι;). Σε κάποια μάλιστα κρίση ειλικρίνειας το είχε πει και ο Ολάντ: Ότι «δεν μπορούμε να διώξουμε τον Πλάτωνα από την Ευρώπη»! Και έτσι είναι…
Βέβαια, τελευταία αρχίζω και ανησυχώ. Τι δουλειά έχει, για παράδειγμα, το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, να ασχολείται με το προσφυγικό; Κατ αρχήν το ΝΑΤΟ είναι η Βορειοατλαντική Στρατιωτική Συμμαχία (μέσα οι ΗΠΑ και ο Καναδάς), με σαφώς διατυπωμένο λόγο ύπαρξης, που καμιά σχέση δεν έχει με το ενδοευρωπαϊκό πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, και άρα τι θα κάνει; Θα βομβαρδίσει τα φουσκωτά των προσφύγων; Θα κάνει απόβαση στην Λέρο; Θα ναρκοθετήσει το Αιγαίο; Τι; Για ποιο λόγο περιπολεί αυτή η ναυτική υπερδύναμη στο Αιγαίο; Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι;
Σε δεύτερη φάση προβληματίστηκα χθες, όταν είδα επίσημη επίσκεψη (τα ΜΜΕ δεν την πήραν χαμπάρι) της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών στην… Ειδομένη.
Τι δουλειά όμως έχει στην Ειδομένη η … Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών; Και πότε ήταν η τελευταία φορά που το ΝΑΤΟ, ή Αμερικανοί μεγαλόσχημοι πολιτικοί πηγαινοέρχονταν καθημερινά στα Βαλκάνια, μέσω Θεσσαλονίκης; Μήπως την εποχή του Κόσσοβου, και λίγο πριν αρχίσουν να βομβαρδίζουν το Βελιγράδι του «περήφανου» Μιλόσεβιτς; Ο οποίος δεν είχε ηρωικούς προγόνους να τον «προστατεύουν»…
Και εν πάση περιπτώσει, τι δουλειά είχε ο δικός μας υφυπουργός Εξωτερικών, ο Μάρδας, να μιλήσει στα καλά καθούμενα για πόλεμο με την Τουρκία; Μήπως δεν ήταν μια απλή συριζέικη παπαριά, αλλά κάτι άλλο, ενταγμένο σε κάποιο σκοτεινό συριζέικο σχέδιο, που αυτοί που πρέπει να ξέρουν, ήδη το γνωρίζουν, και ήδη παίρνουν τα μέτρα τους;
Εν κατακλείδι, ότι λέγαμε και προβλέπαμε σε σατυρικό επίπεδο για τα χάλια του Αλέξη, έχει επιβεβαιωθεί. Κωλοτούμπα, μνημόνιο, κλειστές τράπεζες, κάπιταλ κοντρόλς, άπειροι λαθρομετανάστες, κλειστά σύνορα, ανθρωπιστική κρίση και ανθρωπιστική βοήθεια, εθνικές παραχωρήσεις, ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας, κλπ κλπ Με τις μπουτούδες παρ’ όλα αυτά, να χορεύουν περήφανες στο Σύνταγμα.
Το μόνο «αστείο» (είναι άραγε;) που έγραφα, και που ακόμη δεν έχει πραγματοποιηθεί είναι το να μας βομβαρδίσει το ΝΑΤΟ. Αλλά παρακολουθώντας την επικαιρότητα, μάλλον κατά κει πάμε…
Με τις υγείες μας!
Strange Attractor
ΥΓ- Μια ακόμη πρωτιά του Σύριζα: Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ΕΕ καλείται να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια σε χώρα μέλος της, δηλαδή στην Ελλάδα, και όχι σε κάποια του τρίτου κόσμου.
Κερδάμε παντού λέμε…