Η Κύπρος στις 7 Μαρτίου του 2016 επισήμως εγκατέλειψε το μνημόνιο. Στις αρχές του 2013 και κατόπιν εντονότατων κλυδωνισμών του τραπεζικοπιστωτικού της συστήματος, η Κύπρος βρέθηκε στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης. Τα αδιέξοδα του τραπεζικού συστήματος εξανάγκασαν την Κύπρο να μπει στη μέγγενη του μνημονίου. Στα πλαίσια της μνημονιακής δανειακής σύμβασης, το δάνειο διάσωσης της Κύπρου ήταν 7,2 δις ευρώ (€). Ο χρονικός ορίζοντας αποπληρωμής του δανείου των 7,2 δις € εκτείνεται έως το 2031. Την περίοδο 2013-2016 οι κύριοι μακροοικονομικοί δείκτες της κυπριακής οικονομίας παρουσίασαν σημαντική βελτίωση. Την διετία 2013-2014 η σωρευτική μείωση του πραγματικού ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) ανήλθε σε -8,4%. Το 2015 υπήρξε έτος ανάκαμψης της κυπριακής οικονομίας, με εκτιμώμενο ρυθμός ανάπτυξης 1,2%. Την περίοδο 2013-2015, το ποσοστό ανεργίας κυμάνθηκε σε μέσα ποσοστά γύρω στο 15,5%. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι την περίοδο 2013-2015, το χρέος της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ από 102,5% αυξήθηκε μόλις σε 106,7%, καταδεικνύοντας την αξιοσημείωτη δημοσιονομική προσαρμογή της κυπριακής οικονομίας.
Πριν την Κύπρο, η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία υπήρξαν χώρες μέλη της Ευρωζώνης, που δεσμεύτηκαν με μνημονιακές πολιτικές, έλαβαν τα δις ευρώ που είχαν άμεση ανάγκη, έπραξαν τα δέοντα, πέτυχαν τους δημοσιονομικούς-μακροοικονομικούς τους στόχους και μετά την πάροδο 2 έως 4 ετών εγκατέλειψαν τα μνημόνια. Δυστυχώς και στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα, καθότι ο ελληνικός λαός για έκτο συνεχή χρόνο εξακολουθεί να παραμένει δέσμιος των μνημονίων και ουδείς μπορεί να προβλέψει για πόσα χρόνια ακόμα η χώρα μας θα εξαρτάται από τις μνημονιακές πολιτικές. Το τρίτο μνημόνιο αναμένεται να διαρκέσει έως τον Δεκέμβριο του 2017, με ενδεχόμενο επέκτασής του έως τον Δεκέμβριο του 2018. Δηλαδή, η Ελλάδα θα βρίσκεται στην τσιμπίδα των μνημονίων τουλάχιστον για οκτώ έτη. Μέσα στις κακοτυχίες των μνημονίων, μας έτυχε και η κακοδαιμονία της μετανάστευσης χιλιάδων ισλαμιστών από την πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής προς τη χώρα μας. Με κλειστά τα βόρεια σύνορα και μια οικονομία χρεοκοπημένη, ποιος αμφιβάλλει ότι το μέλλον του ελληνικού λαού δεν προοιωνίζεται ζοφερό και αβέβαιο; Με την ανικανότητα και την αχρειότητα του υφιστάμενου κομματικού-πολιτικού συστήματος εξουσίας, μάλλον τα δυσκολότερα βρίσκονται μπροστά μας.
Μετά το 2008 που η εθνική μας οικονομία μπήκε στο τούνελ της παρατεταμένης κρίσης, τα δεδομένα άλλαξαν σε βάρος της χώρας μας. Η οπισθοδρόμηση της εθνικής μας οικονομίας μετά το 2008 είναι πασιφανής και πολύ ανησυχητική. Όταν οι ανταγωνίστριες χώρες προοδεύουν εμείς οπισθοδρομούμε. Σε συνθήκες επενδυτικής άπνοιας και εντεινόμενης πολιτικοοικονομικής αβεβαιότητας, ουδείς δύναται να προβλέψει πως θα πορευθεί η εθνική μας οικονομία αύριο. Η παρατεταμένη κάμψη της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας και η διαρκής ανοδική πορεία του δημοσίου χρέους, ωθούν την Ελλάδα στο περιθώριο του ευρωπαϊκού χώρου, όπως αυτός καθρεφτίζεται από την οντότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το κουαρτέτο, οι κοινωνικοί εταίροι, οι τράπεζες, τα πανεπιστήμια και γενικότερα όσοι θεσμοί και φυσικά πρόσωπα εμπλέκονται στην άσκηση της συνολικής οικονομικής πολιτικής, θα πρέπει να επινοήσουν μεθόδους και μέτρα πολιτικής, για έξοδο της εθνικής οικονομίας από το τέλμα της ύφεσης και την επίτευξη του στόχου της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους. Με τις συμπληγάδες όμως του ακανθώδους μεταναστευτικού προβλήματος, η ώθηση της εθνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή πορεία φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός. Καθηλωθήκαμε στα μνημόνια και δυστυχώς τα δυσκολότερα έπονται.
kontranews.gr