Επανέρχεται το σενάριο της κυβερνητικής διεύρυνσης μέσω σαρωτικού ανασχηματισμού – Οι εξελίξεις για άτυπη οικουμενική έχουν δρομολογηθεί και οι πολιτικοί αρχηγοί παίζουν την κολοκυθιά...
Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να ξορκίζει το ενδεχόμενο εκλογών αλλά και τη δημιουργία Οικουμενικής κυβέρνησης, πλην όμως «κλείνει το μάτι» σε ενδεχόμενο προσχώρησης του ΠΑΣΟΚ και της Ένωσης Κεντρώων στο κυβερνητικό σχήμα.
Η δημοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ λόγω της ακολουθούμενης υποτακτικής πολιτικής που ακολουθείται προκαλεί πονοκέφαλο στο μέγαρο Μαξίμου που αναζητά τρόπους για να αυξήσει την παραμονή του στην εξουσία.
Όσο κι αν αυτό ακούγεται ενδεχομένως περίεργο, στο μέγαρο Μαξίμου θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι θα καταφέρουν να περάσουν όλα τα μέτρα που ζητά η τρόικα (κουαρτέτο πλέον), ενώ ευελπιστούν ότι θα επιτύχουν και μια σημαντική απομείωση του χρέους που θα τους κρατήσει για κάποιο διάστημα στην εξουσία.
Σε αυτό ακριβώς το timing, ο Αλέξης Τσίπρας θα επαναφέρει το «αφήγημα» περί νέου ξεκινήματος και περί ανοίγματος στην ευρύτερη κεντροαριστερά.
Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών την περασμένη Παρασκευή 4 Μαρτίου του 2016 δεν ήταν τίποτα άλλο από μια αναγνωριστική συζήτηση για τις προθέσεις των υπολοίπων κομμάτων περί συμμετοχής τους στο κυβερνητικό σχήμα.
Με πρόσχημα το προσφυγικό, οι πολιτικοί αρχηγοί ανάλωσαν την κουβέντα γύρω από το ενδεχόμενο οικουμενικής κυβέρνησης.
Υπό μορφή πολιτικού εκβιασμού Φώφη Γεννηματά και Βασίλης Λεβέντης έθεσαν επιτακτικά το θέμα στη σύσκεψη των αρχηγών εκδηλώνοντας ανοικτά το ενδιαφέρον τους να συμμετάσχουν στη διαδικασία της διακυβέρνησης αφού γνωρίζουν πολύ καλά πώς όσο μένουν εκτός εξουσίας, τα κόμματά τους δεν έχουν καμία απολύτως πιθανότητα επιβίωσης.
Επί της ουσίας έβαλαν πιο πάνω από το εθνικό συμφέρον τη διάσωση των κομμάτων τους, όταν ευθέως απείλησαν να τινάξουν στον αέρα την όποια συναίνεση θα μπορούσε να προκύψει από ένα τέτοιο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών.
Από την άλλη πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συναινέσει στο σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης, άφησε όμως να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα του υπουργικού συμβουλίου και για το ΠΑΣΟΚ και για την Ένωση Κεντρώων.
Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα καθόταν τόσες ώρες μέσα στο συμβούλιο και να παζαρεύει με την κυρία Γεννηματά την ανακοίνωση, ούτε θα δεχόταν να γίνει άτυπη ψηφοφορία επί της πρότασης Λεβέντη για Οικουμενική.
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά ότι μετά την εφαρμογή των προαπαιτούμενων και μετά την πρώτη αξιολόγηση, θα έρθουν και νέα ακόμα σκληρότερα μέτρα όπως έχει ήδη προειδοποιήσει ο Πολ Τόμσεν.
Μαζί με τα μέτρα θα έρθει και ένας ακόμα χειρότερος κύκλος ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών όπως επίσης έχει προειδοποιήσει το ΔΝΤ και αυτό το τελευταίο είναι σενάριο εξόχως εφιαλτικό.
Γνωρίζει λοιπόν πολύ καλά ότι μετά το Πάσχα θα επέλθει δεύτερος γύρος σφοδρής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αφού υπάρχουν στελέχη που μένουν στο κόμμα με το... στανιό.
Ποντάρει λοιπόν στην απόλυτη Πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και για το λόγο αυτό φροντίζει να ανοίξει διόδους επικοινωνίας με παλιά στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη.
Ταυτόχρονα ακολουθεί με απόλυτη ακρίβεια το φόρτωμα του κράτους και του δημοσίου με κομματικά στελέχη. Τακτική που χρησιμοποίησε πρώτο το ΠΑΣΟΚ στην δεκαετία του ’80 ελέγχοντας με τον τρόπο αυτό τη δημόσια διοίκηση ακόμα και σε περιόδους που κυβερνούσε η ΝΔ.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα παραβρεθεί στις 12 Μαρτίου στη Σύνοδο Ηγετών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στο Παρίσι κάτι που φαίνεται να έχει ξινίσει αρκετούς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα τα παραπάνω θα φανούν βεβαίως μέχρι το Πάσχα και εκεί πλέον θα ξέρουμε αν θα επέλθει «ανάσταση» ή αν θα πάμε για το τελικό «σούβλισμα».