Στις 29 Μαρτίου του 2015, μέσα από αυτή εδώ την έγκυρη ιστοσελίδα είχα εκφράσει ορισμένες ανησυχίες για την πορεία στην οποία οδηγούσε τη χώρα η νεοεκλεγμένη τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, του Αλέξη και του Πάνου, αλλά και για τον ανύπαρκτο εκείνη τη στιγμή ρόλο της αντιπολίτευσης. Τίτλος του κειμένου: «Ξεπερνά τα Όρια της Άγνοιας Κινδύνου”… (Το link στο τέλος του κειμένου). Το κείμενο προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις και μερικοί “καλοί” συνάδελφοι το χρέωσαν στον Μιχάλη Ιγνατίου, που το φιλοξένησε στην ιστοσελίδα του. Εσχάτως, οι ίδιοι συνάδελφοι επιστρέφουν σε εκείνο το κείμενο…
Ανατρέχοντας στο αρχείο μου, ξαναδιάβασα αυτό το άρθρο και τις σκέψεις που είχα διατυπώσει μέσα από αυτό και δυστυχώς διαπίστωσα ότι οι ανησυχίες μου όχι μόνο επιβεβαιώθηκαν, αλλά η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από ότι πίστευα ότι θα εξελιχθεί τότε.
Ειλικρινά δεν πίστευα ότι μια κυβέρνηση, όσο και εάν τα σημάδια επικινδυνότητας που εμφάνιζε ήταν ξεκάθαρα, θα έκανε τόσο ζημιά, πέρα από την οικονομία και στα εθνικά θέματα. Ειδικά, ούτε στα πιο ζοφερά σενάρια θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, ότι μέσα από την εντελώς επικίνδυνη διαχείριση του προσφυγικού, η χώρα θα έμπαινε σε μια φάση που να απειλείται το ίδιο της το μέλλον, κάνοντας μάλιστα παραχωρήσεις σε μια σειρά κρίσιμα για το εθνικό συμφέρον θέματα, που σε άλλες εποχές θα είχαν προκαλέσει σεισμικές δονήσεις στο πολιτικό σκηνικό και θα είχαν οδηγήσει ακόμη και πανίσχυρες αυτοδύναμες κυβερνήσεις στην κατάρρευση.
Όσο αφορά την οικονομία, ένα χρόνο μετά η κυβέρνηση εγκλωβισμένη στον καταστροφικό τρόπο με τον οποίο λειτούργησε και στα ψέματα πάνω στα οποία στηρίχθηκε για να υφαρπάξει την ψήφο του λαού και να ανέλθει στην εξουσία, έχει οδηγήσει τη χώρα σε ουσιαστική χρεοκοπία.
Δεν υπάρχει ούτε ένα μέτωπο στην οικονομία που να βγαίνει σε αυτή την κυβέρνηση και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι για να μπορέσει να διατηρηθεί στην εξουσία συνεχίζει να χτίζει και να βασίζεται σε ένα πελατειακό κομματικό κράτος , αρνούμενη να προχωρήσει στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις για να βγει η χώρα από την κρίση.
Η άρνηση αυτή και ο σκοπός παραμονής με κάθε μέσο στην εξουσία, έχει καταστήσει σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρξουν περαιτέρω περικοπές στο ήδη καταβαραθρωμένο εισόδημα των Ελλήνων. Το γεγονός αυτό, όσο και εάν η ελληνική κοινωνία ζει για πάρα πολύ καιρό σε μια χειμερία νάρκη, αργά η γρήγορα θα οδηγήσει σε σοβαρή κοινωνική αναταραχή με απρόβλεπτες διαστάσεις.
Η προσπάθεια ελέγχου των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τα σημάδια διάβρωσης στο χώρο της δικαιοσύνης, έρχονται να προστεθούν στο εκρηκτικό μίγμα.
Σε εθνικό επίπεδο λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης της χώρας, η Ελλάδα έχει δεχτεί και πρόκειται να δεχτεί σοβαρά πλήγματα στα εθνικά συμφέροντα της. Η πρώτη γεύση είναι αυτά, που με αφορμή τους εγκληματικούς χειρισμούς στο προσφυγικό, συμβαίνουν στο Αιγαίο, έναντι της Τουρκίας. Πολύ σύντομα, και μακάρι να είναι λάθος η πρόβλεψη, θα ακολουθήσουν μεγάλες ήττες τόσο στο θέμα τον Σκοπίων, όσο και στο Κυπριακό. Ίσως μάλιστα, να ακολουθήσουν μεγαλύτερες εθνικές ήττες που κανείς αυτή την στιγμή δεν μπορεί και δεν τολμά να φανταστεί.
Πρόσφατα στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπήρξε αλλαγή ηγεσίας, η οποία στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει δημιουργήσει ελπίδες σε ένα κομμάτι της κοινωνίας ότι ίσως να υπάρχει ελπίδα σε αυτή τη χώρα. Ειδικά οι εξαγγελίες του για αξιοκρατία και τέλος στο πελατειακό – κομματικό κράτος, είναι κομβικές για το να μπορέσει η χώρα και η κοινωνία να βγει από το τέλμα και τον κίνδυνο μιας καταστροφής.
Ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του είναι ελάχιστος. Μια διάψευση αυτών των εξαγγελιών και η πιθανότητα να αποτελέσει ακόμη έναν πολιτικό ο οποίος θα συμβιβαστεί με το σάπιο και ξεπερασμένο σύστημα, θα οδηγήσει σε έκρηξη και θα βάλει μια και καλή ταφόπλακα στη χώρα.
Ένα χρόνο μετά από εκείνες τις σκέψεις, το συμπέρασμα δυστυχώς είναι ένα και ξεκάθαρο. Δεν επρόκειτο απλά για «Άγνοια Κινδύνου». Ξεπερνούσε την άγνοια κινδύνου. Επρόκειτο για οργανωμένο σχέδιο μιας μικρής ομάδας μετρίου μεγέθους και περιορισμένων δυνατοτήτων προσώπων, τα οποία βασιζόμενα στο γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία είχε διαβρωθεί τόσο πολύ, μετά από δεκαετίες διαβίωσης σε κόσμο εικονικής πραγματικότητας και νεοπλουτισμού, στηριζόμενου αποκλειστικά σε ένα διογκωμένο Δημόσιο, κατάφεραν να ανέλθουν στην εξουσία, χωρίς σχέδιο, χωρίς αξίες, με μόνο στόχο την ανακατανομή της εξουσίας και την παραμονή σε αυτή με οποιοδήποτε κόστος.
Τα αποτελέσματα τα ζούμε καθημερινά και κάθε άλλη ημέρα είναι και χειρότερα.
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Το παραπάνω άρθρο, που έγραψε γνωστός πολιτικός επιστήμονας, που εδρεύει στην Ελλάδα, φιλοξενείται στην ιστοσελίδα μας στο πλαίσιο της αρχής μας ότι η λογοκρισία ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Στην ιστοσελίδα μας αποκλείουμε ΜΟΝΟ κείμενα υπέρ της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, και βεβαίως τα υβριστικά. Είναι απόφασή μας και τη δηλώνουμε δημόσια. Με αυτό το δεδομένο, ότι ΔΕΝ λογοκρίνουμε κείμενα που μας στέλνετε, δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι όσα φιλοξενούμε εκφράζουν την ιδεολογία ή τις θέσεις του ιδρυτή της ιστοσελίδας μας.
* ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ: Το παραπάνω άρθρο ΔΕΝ ανήκει στο Μιχάλη Ιγνατίου.
mignatiou.com