Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ δεν είναι η πρώτη στην ιστορία της χώρας που δείχνει αδύναμη να κυβερνήσει, αδύναμη να διαχειριστεί τις τεράστιες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, δεν είναι η πρώτη που συνθηκολογεί, καταθέτει τα όπλα και παραδίδει την χώρα στους «εχθρούς» της και με περισσό θράσος απαιτεί να την δοξάσουμε κιόλας επειδή …προσπάθησε.
Αλλά ακόμη και οι χειρότερες κυβερνήσεις αυτής της χώρας είχαν μια ελάχιστη …τσίπα. Έδιναν έστω και προσχηματικά την μάχη για την πατρίδα. Την μάχη για την φανέλα…
Για την Ελλάδα ρε γαμωτο…
Εδώ και μήνες βιώνουμε κάτι το διαφορετικό. Μια κυβέρνηση που δίνει τον αγώνα μόνο για την πάρτη της.
Πατρίδα έγινε το Κόμμα, σημαία έγιναν τα οφίτσια, φλάμπουρα τα υπουργιλίκια. Η χώρα και οι δυνάμεις της θυσιάζονται απλώς και μόνο για να συνεχίσει να στριμώχνει ο Φίλης το κορμί του στην υπουργική πολυθρόνα, ο Σταθάκης με τα Rayban να περιφέρει το σακίδιο του στους ορόφους του Χίλτον που εδρεύει η Τρόικα, ο Κατρουγκαλος να αλλάζει μαντιλάκια όταν η Τρόικα είναι πολύ διαχυτική, ο Δρίτσας να συνεχίζει να νομίζει ότι είναι υπουργός, ένας Ξανθός να φαντασιώνεται ότι οργανώνει το ΕΣΥ για να ανταποκριθεί στις ανάγκες των …μεταναστών, ένας Μάρδας να αναζητά επενδυτές στην Ειδομένη, τους οποίους θα έχει την ευκαιρία να καλέσει και στο θερινό Νταβός, σε ένα νησάκι που δεν χωράει ούτε γήπεδο τένις, στον Ευβοϊκό.
Για να συνεχίσει ο Βουτσης (που να το φαντάζονταν από το καφενείο της Κουμουνδούρου πριν τέσσερα χρόνια) να προεδρεύει της Βουλής, η Θεανώ να οργανώνει προγράμματα που προς το παρόν κανείς δεν τα βλέπει… Και ο Καμμενος να κάνει απόβαση στην Φλόριντα για να ηγηθεί της …παρέλασης των ομογενών για την 25η Μαρτίου.
Ο κατάλογος δεν τελειώνει ποτέ…
Πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει κανείς προκειμένου να κυκλοφορεί με υπουργική κούρσα; Ειδικά άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα άλλο να αναδείξουν και να προβάλλουν στην πορεία τους, μάλλον είναι ικανοί για όλα.
Εδώ έχουμε αριστερούς να συναγελάζονται με τα πιο λαϊκιστικά δεξιά λούμπεν στοιχεία που βρήκαν καταφύγιο στους ΑΝΕΛ του κ. Καμμενου. Τουλάχιστον ο Χαρίλαος και ο Λεωνίδας συνομιλούσαν με έναν Μητσοτάκη τρώγοντας ντολμαδάκια της Μαρίκας… Δεν θα καταδέχονταν να μιλήσουν με τους ΑΝΕΛ και το ακροδεξιό περιθώριο.
Εδώ ο Φίλης ο υπουργός παιδείας (ο πρώτος χωρίς πτυχίο), έδειξε ότι είναι ικανός για όλα. Έκανε αντίσταση στην Αθήνα, ευτυχώς προς το παρόν δεν είπε να ζητήσουμε συγγνώμη από τους Τούρκους που ήμασταν …αγενείς μαζί τους το 1821, επέμεινε ότι δεν υπάρχουν γενοκτονίες… Έλα όμως που υπήρχε ένα καλοπληρωμένο ταξιδάκι στην Νέα Υόρκη. Με εισιτήρια Α΄ θέση, όπως ταιριάζουν στο επίπεδο ενός υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, πεντάστερο ξενοδοχείο στο Μανχάταν αντάξιο ενός αριστερού υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ με πλούσιο πρωινό αντάξιο ενός πρώην διευθυντή της ΑΥΓΗΣ.
Ο Φίλης φοβήθηκε γιατί οι ομογενείς και μνήμη έχουν και δεν περιμένουν διορισμό…
Έτσι το ντόπερμαν των Αθηνών έγινε κανίς της Αστόριας. Πήγε και υποκλίθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημητριο, πήγε στην εκκλησία του Ευαγγελισμού στο Μανχάταν και πήρε το μικρόφωνο να κάνει …κήρυγμα. Όταν έμαθε ότι οι Πόντιοι θα κάνουν ντου, έσπευσε να μιλήσει για τις Γενοκτονίες…
Όπως και ο κ. Καμμένος. Εκείνος που για το όνομα της “Μακεδονίας”, δεν βάζει μύγα στο σπαθί του. Και κάταπιε και τον Μουζάλα με επιδόρπιο Μπαλαούρα, κατάπιε και τα κλειστά σύνορα του εθνικιστή Γκρούεφσκι, καταπίνει τους τούρκους στα ελληνικά νησιά, τα φιλιά στο στόμα με τον Σόιμπλε. Εμ, με 2,5-3% που θα ξαναδεί υπουργική καρέκλα…
Κάθονται και υποκλίνονται την μια μέρα στον Ερντογαν, την άλλη στην Μερκελ, και στα ρεπό δέχονται τις προσβολές των Σκοπιανών, των Βούλγαρων και των Ούγγρων…
Κάνοντας την Ελλάδα το κουρέλι της Ευρώπης…
Δεν τους νοιάζει, έτσι κι αλλιώς στο μυαλό τους ο αγώνας δεν είναι για την Ελλάδα. Είναι για την «καρέκλα ρε γαμώτο»…
mignatiou.com