Ο καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης έγραψε ένα άρθρο με τίτλο "Ανοιχτή επιστολή στο καλύτερο βιογραφικό της χώρας", το οποίο έγινε viral. Ξεκινά το άρθρο του κάνοντας αναφορά στο ποίημα του Καβάφη "Ας φρόντιζαν". Με αυτό το ποίημα ο Καβάφης καυτηριάζει την πολιτική κατάσταση στη Συρία κατά την ελληνιστική εποχή. Ο ήρωας του ποιήματος έχει χάσει την περιουσία του κάνοντας μεγάλη ζωή. Τώρα είναι αποφασισμένος να βρει μια καλή δουλειά για να ζήσει. Σκοπεύει να βρει δουλειά σε κάποιον από τους τρεις διεκδικητές της εξουσίας στη χώρα του. Θα πάει και στους τρεις. Δεν έχει μεγάλη σημασία το ποιός θα τον προσλάβει, εξάλλου κανέναν από τους τρεις δεν έχει σε μεγάλη υπόληψη. "Βλάπτουν κ' οι τρεις τους τη Συρία το ίδιο". Αυτός θα κάνει το καλύτερο που μπορεί για την "προσφιλή του πατρίδα". Δεν φταίει αυτός εάν δεν τον αφήσει το σύστημα να προσφέρει. Έχει κάποιες ενοχές για τον τρόπο που σκέπτεται και ενεργεί ή ίσως για όσα δεν κάνει. Όμως δεν φταίει αυτός: "Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί" να στείλουν και έναν τέταρτο, καλό υποψήφιο για την εξουσία στη Συρία. Τότε θα πήγαινε κατευθείαν εκεί. Αυτός έχει τα δικά του προβλήματα, δεν μπορεί να σώσει και τη χώρα του. Έχει τα προσόντα για τη δουλειά που θέλει. Έχει διαβάσει όλους τους ρήτορες και τους φιλοσόφους της εποχής του. Προφανώς εκείνη την εποχή για να έχεις "καλό βιογραφικό" έπρεπε να έχεις διαβάσει, να έχεις εξοικειωθεί με τον τρόπο σκέψης άλλων ανθρώπων, σημαντικών ανθρώπων, επειδή έτσι θα είχες πιο καθαρή κρίση. Πέρα από καλό βιογραφικό έχει και καλές γνωριμίες.
Ο κύριος Καζής απάντησε με το άρθρο του "No mr. Ioannides". Δεν κατάλαβε ότι ο κύριος Ιωαννίδης αναφερόταν σε ένα ποίημα του Καβάφη. Του επιτίθεται θεωρώντας ότι αναφέρεται στη σημερινή κατάσταση στη Συρία και ότι με το άρθρο του προσβάλει τους πρόσφυγες και τα θύματα του πολέμου! Φαίνεται πως πολλοί άνθρωποι δεν κατάλαβαν όσα έλεγε ο κύριος Ιωαννίδης, αφού το άρθρο του κύριου Καζή έγινε viral. Για να είμαι ειλικρινής, ούτε και εγώ ήξερα αυτό το ποίημα. Διάβασα το άρθρο του κύριου Ιωαννίδη και από περιέργεια το έψαξα. Σήμερα ασχέτως εάν το παραδεχόμαστε ή όχι θεωρούμε ότι ο Καζαντζάκης, ο Καβάφης, ο Πλάτωνας και ο Θουκυδίδης είναι γι' αυτούς που έχουν λύσει τα προβλήματά τους, δεν είναι για αυτούς που πρέπει να παλέψουν στη ζωή τους. Εξάλλου, τί θα μπορούσε να μας πει ο Θουκυδίδης για όσα ζούμε σήμερα;
Ο κύριος Ιωαννίδης αναρωτιέται εάν η κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει κατάσταση στην ελληνιστική Συρία όπως την περιγράφει ο Καβάφης. Όμως μήπως εδώ τα πράγματα είναι χειρότερα; Εκεί δεν υπήρχαν ΜΜΕ. Ο ήρωας του ποιήματος υπερέχει σε σχέση με τους πολιτικούς μας: τουλάχιστον είχε διαβάσει Πλάτωνα και είχε και κάποιες ενοχές για τη στάση του. Το πρόβλημα με τους πολιτικούς μας δεν είναι τόσο με τα βιογραφικά τους όσο με τις προθέσεις και τις ικανότητές τους. Όταν άρχισα να γράφω αυτό το άρθρο ο συλλογισμός αυτός μου φαινόταν εύστοχος, η επικαιρότητα όμως με διέψευσε.
Μπορούμε να συγκρίνουμε τον ήρωα του ποιήματος με τους πολιτικούς μας. Ας μη μείνουμε μόνο εκεί. Νομίζω ότι πολλοί Έλληνες σήμερα νοιώθουν σε κάποιο βαθμό όπως αυτός. Δεν είναι ότι δεν αγαπούσε την πατρίδα του, απλά ήταν απορροφημένος από τα δικά του πιεστικά προβλήματα που έπρεπε να λύσει και επιπλέον ήξερε ότι το σύστημα ήταν πανίσχυρο, ήταν αδύνατον να το αντιμετωπίσει. Τί μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος μόνος του; Εξάλλου κάποια στιγμή που το χρειαστήκαμε, μας βοήθησε κάποιος απ' το σύστημα. Βασικά και τώρα ακόμα κάτι περιμένουμε. Μπορεί και να είναι και κάτι που το δικαιούμαστε, δεν αποκλείεται, αλλά και πάλι για να γίνει πρέπει να μας βοηθήσει κάποιος. Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί να δημιουργήσουν έναν καλό πολιτικό αρχηγό για την Ελλάδα. Τότε όλοι το δικό του κόμμα θα ψηφίζαμε. Παρ' όλα αυτά είναι δυνατόν να μην αξίζουμε καλύτερους πολιτικούς απ' αυτούς που έχουμε;
Ο κύριος Ιωαννίδης αμφισβητεί εάν μπορεί να προχωρήσει κάποιος σε οποιοδήποτε τομέα έχοντας θέσει τον εαυτό του συνειδητά εκτός συστήματος. Δεν είναι μόνο αυτό. Στέλνουμε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν δημιουργήσει αυτήν την κατάσταση -με τη βοήθειά και την ανοχή μας- στο εσωτερικό, να διεκδικήσουν τα δίκαια της Ελλάδας στο εξωτερικό.
"Αν πάλι με εμποδίσουνε με τα συστήματά τους-
τους ξέρουμε τους προκομένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ' εμποδίσουνε, τί φταίω εγώ."