Δάσκαλος
Σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα.
Καλούμαστε όλοι να τιμήσουμε τον ξεσηκωμό των προγόνων μας για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού και την ελευθερία.
Μέσα στη μακραίωνη ιστορία μας η πατρώα γη των Ελλήνων άπλωσε τα γεωγραφικά της όρια δημιουργώντας αποικίες εμπορίου και πολιτισμού αλλά και έπεσε στα χέρια φιλόδοξων κατακτητών. Ο Μωάμεθ ο Πορθητής έχοντας λάβει ελληνική παιδεία και με πρότυπό του τον Μ. Αλέξανδρο καταλαμβάνει το 1453 την Πόλη και ανακυρήσσει τον εαυτό του αυτοκράτορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Μία εικόνα της τραγικής ζωής των χριστιανών ραγιάδων της πρώιμης τουρκοκρατίας μας δίνει ο εκπρόσωπος του δόγη της Βενετίας (πρέσβης) στην Κων/πολη, ο οποίος γράφει στον κύριό του στις 4 Απριλίου 1579 τα εξής: «…οι χριστιανοί υπήκοοι Οθωμανοί τόσον εκείνης της χώρας (της Πελοποννήσου) όσον και της Ελλάδος, ευρίσκονται τώρα εις εσχάτην απόγνωσιν και ανέκφραστον λύπην, διότι εις διάστημα 25 ημερών υπέστησαν όλας αυτάς τα ανυποφόρους επιβαρύνσεις, ήτοι να καταβάλλουν το συνηθισμένον «χαράτσι», να πληρώσουν την αγγαρείαν, που ονομάζεται «αβαρίτς» διά τον εξοπλισμόν των γαλερών, να δώσουν τα παιδιά των, ίνα τα κάμουν αζαμογλάνια, να δώσουν αδιακρίτως κατοικίαν και τροφήν εις τους σπαχήδες που συναθροίζονται διά τον κατά της περσίας πόλεμον, και τέλος να απογυμνωθούν από τους σπαχήδες και από το ολίγον εκείνο που τους απέμεινεν εις τα χωρία των, τα οποία είναι πτωχά και πληρώνουν τους σπαχήδες οι κάτοικοι και με το αίμα των ακόμη!»
Το παιδομάζωμα ,οι βίαιοι εξισλαμισμοί ,οι αβάστακτοι φόροι και οι λογής εξευτελισμοί είχαν σκοπό να χάσουν οι υπόδουλοι την εθνική τους συνείδηση και να ζουν ως σκλαβωμένο κοπάδι. Αυτό δηλώνει η αραβικής προέλευσης λέξη ραγιάς.
Οι κατακτητές δεν το πέτυχαν. Τα λίγα ελληνικά γράμματα ,οι ιστορικές διηγήσεις , οι λαϊκές παραδόσεις και το δέσιμο μέσα στις κοινότητες κράτησαν ζωντανή τη λαχτάρα για ελευθερία. Ο φιλελληνισμός,ο ελληνικός διαφωτισμός ,η οικονομική δύναμη επιφανών Ελλήνων συνδυάστηκαν με αυτή τη λαχτάρα ώστε να ωριμάσουν οι συνθήκες για έναν γενικευμένο ξεσηκωμό.
Ο ορισμός της επετείου στις 25 Μαρτίου καθιερώθηκε στις 15 Μαρτίου 1838 από τον βασιλιά Όθωνα, προκειμένου να συνδεθεί με το εκκλησιαστικό γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Στην πραγματικότητα, η Επανάσταση δεν ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου 1821, αλλά λίγες μέρες νωρίτερα στην Πελοπόννησο, μία περιοχή με συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς και μικρή στρατιωτική παρουσία των Τούρκων.
Τα χαρακτηριστικά του ένοπλου αγώνα ,οι ηρωικές μορφές των αγωνιστών και τα θαυμαστά κατορθώματά τους είναι πλέον μέρος της Ιστορίας και της πολιτιστικής μας παράδοσης. Αποτελούν αντικείμενο παγκόσμιου θαυμασμού και σε κάθε επέτειο σαν τη σημερινή η εξιστόρησή τους επιδιώκει να κρατούν ζωντανή την ιστορική μνήμη και να εμπνέουν και εμψυχώνουν το ιδανικό της ελευθερίας.
Να σημειώσουμε ότι κατά το “Ετυμολογικόν Μέγα” η έννοια της λέξης ελευθερία σημαίνει “το παρά το ελεύθειν όπου ερά”,να πηγαίνει δηλαδή κανείς όπου αγαπά.
Όμως ,όπως έχει ειπωθεί,την ιστορία γράφουν οι νικητές . Έτσι εκείνο που σκόπιμα δεν αναδεικνύεται είναι αυτό που με λίγα σταράτα λόγια αποκαλύπτει ο στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης λέγοντας με πόνο και στοχασμό : “Λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους ,όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης”.
Μια προσεκτική πολύπλευρη θεώρηση των γεγονότων οδηγεί στην ιδέα ότι οργανωμένα συμφέροντα επιδίωξαν να συστήσουν ένα φαινομενικά ελεύθερο ελληνικό κράτος ,αλλά στην ουσία ένα προτεκτοράτο και δική τους αποικία , για να περιορίσουν την οθωμανική αυτοκρατορία και το ελληνικό στοιχείο που δυνάμωνε επικίνδυνα την επιρροή και τη δύναμή του μέσα σε αυτή.
Με την επέμβαση και εμπλοκή των λεγόμενων Μεγάλων Δυνάμεων, Αγγλίας,Γαλλίας, Ρωσίας και Βαυαρίας και ύστερα από την καθοριστικής σημασίας ήττα των Τουρκοαιγυπτίων στο Ναυαρίνο το 1827, ιδρύεται το 1830 ,με βάση το πρωτόκολλο του Λονδίνου ,ανεξάρτητο ελληνικό κράτος που ορίζεται από τη συνοριακή γραμμή νότια των ποταμών Σπερχειού-Αχελώου.
Αναφέρεται στο άρθρο 1 ότι «H Ελλάς θέλει σχηματίσει έν Κράτος ανεξάρτητον, και θέλει χαίρει όλα τα δίκαια, πολιτικά, διοικητικά και εμπορικά, τα προσπεφυκότα εις εντελή ανεξαρτησίαν». Είναι μια απατηλή διατύπωση καθώς στο άρθρο 3 ορίζεται πως «η ελληνική Κυβέρνησις θέλει είναι μοναρχική και κληρονομική κατά τάξιν πρωτοτοκίας». Το ίδιο άρθρο παρείχε στις τρεις “προστάτιδες” δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία, το δικαίωμα της εκλογής του προσώπου του βασιλέα της Ελλάδος χωρίς καθόλου να έχει ερωτηθεί ο ελληνικός λαός.
Μια σύντομη αλλά περιεκτική παρένθεση διακυβέρνησης με στοιχεία ανεξαρτησίας και δημιουργικότητας είναι η περίοδος του Ι. Καποδίστρια,από το 1827 έως και τη δολοφονία του το 1831.
Ο Καποδίστριας υπήρξε λιτοδίαιτος και αρνήθηκε τόσο τη σύνταξή του από τη ρωσική αυτοκρατορία όσο και τον μισθό του κυβερνήτου, διαμένοντας στην προσωπική του κατοικία. Στη σύντομη θητεία του πρόσφερε σημαντικό έργο για την σύσταση κοινωνικών και διοικητικών δομών. Ξεχωρίζει η ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας , Εθνικού Νομισματοκοπείου με κοπή του ελληνικού νομίσματος “φοίνιξ” ,σύσταση δικαστηρίων ,οργάνωση στρατού,μέριμνα για την οργάνωση της γεωργικής παραγωγής και κυρίως η καταγγελία, με ιδιαίτερη εγκύκλιο, του ασυμβίβαστου της κατοχής θέσης δημόσιου λειτουργού και ταυτόγχρονα συμμετοχής σε μυστικές λέσχες και οργανώσεις καθώς γνώριζε ότι αυτές υπονόμευαν την κυριαρχία του νεοσύστατου κράτους.
Τα γεγονότα που ακολουθούν και τα αποτελέσματά τους φτάνουν έως τις μέρες μας, είναι μια μεγάλη αφήγηση που ξεφεύγει από τα όρια αυτής της ομιλίας .Θα παραθέσω μερικά στοιχεία που μπορούν να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα ή και να γίνουν αφορμή για βαθύτερη διερεύνηση.
1.Επιβάλλεται στην Ελλάδα μοναρχία, όπως προέβλεπε το πρωτόκολλο του Λονδίνου. Η πάμπτωχη Ελλάδα πρέπει να τρέφει τους βασιλείς ,την αυλή και το στρατό που τους προστατεύει.
2.Ιδρύεται η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος αρ.2/1836) με καθαρά ιδιωτικό χαρακτήρα και ελάχιστη συμμετοχή του δημοσίου και χωρίς δυνατότητα δημόσιου ελέγχου. Είναι η σημερινή Τράπεζα της Ελλάδος ,λειτουργεί με το ίδιο νομικό πλαίσιο και αποτελεί το βασικό εργαλείο της υποδούλωσής μας. Σημαντικό ρόλο στα χρηματοοικονομικά πράγματα διαδραματίζει έκτοτε η εβραϊκής καταγωγής οικογένεια Ρότσιλντ η οποία εγκαθίσταται στη νέα πρωτεύουσα Αθήνα με πρώτον τον Μαξ ντε Ρότσιλντ,οικονομικό σύμβουλο του βασιλιά Όθωνα.
3.Αναπτύσσεται μια ισχυρή ,εβραϊκή κατά το θρήσκευμα, κοινότητα που χαίρει ιδιαίτερων προνομίων όπως μη υποχρέωση φορολογίας,καταργώντας εξώφθαλμα την συνταγματική ισονομία,η οποία με το φύλλο 173/1920 της εφημερίδας Κυβερνήσεως του βασιλείου της Ελλάδος ,επί πρωθυπουργίας Ε. Βενιζέλου γίνεται Ν.Π.Δ.Δ . Το Κ.Ι.Σ. με 36 ΦΕΚ αποκτά ισχύ κράτους εν κράτει και με πρόσφατη νομοθεσία επί κυβερνήσεως Σημίτη δίνεται η δυνατότητα προσχώρησης και μη Εβραίων ώστε διακεκριμένοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες να απολαμβάνουν των ιδιαίτερων προνομίων. Σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα, το 60% των εμπορικών συναλλαγών της χώρας είναι στη διαχείριση του και παραμένει αφορολόγητο.
4.Με την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, παραχωρήθηκε στον ελληνικό λαό Σύνταγμα από τον Όθωνα και περάσαμε από την απόλυτη μοναρχία στη συνταγματική μοναρχία. Είναι η θέσπιση μιας πλαστής ευνομίας όπως με περισσή τέχνη εκφράζει ο Ιάκωβος Καμπανέλλης στο θεατρικό έργο “το Μεγάλο μας Τσίρκο” ανεβασμένο εν μέσω δικτατορίας το 1973 .Εκεί αποκαλύπτει την απάτη και δολιότητα των ιδιοκτητών της πατρίδας μας ενώ διαλέγονται για την παραχώρηση Συντάγματος και επινοούν το μεγάλο κόλπο: “Να έχουν χωρίς να έχουν. Να νομίζουν πως έχουν, αλλά να μην έχουν.”Τα ανάκτορα του 'Οθωνα ,σήμερα Βουλή των Ελλήνων ,έχουν γίνει το απόρθητο κάστρο της κατοχυρωμένης ατιμωρησίας των πολιτικών μαριονετών που δρουν κατά του λαού και για λογαριασμό των κατακτητών της πατρίδας μας. Δίκαια προ λίγων ημερών ο καθηγητής Σπύρος Καμπιώτης την χαρακτήρισε ως τον μεγαλύτερο οίκο ενοχής της ιστορίας της Ελλάδας.
Η υποτέλεια και το αποικιοκρατικό καθεστώς είναι πλέον παγκόσμιο φαινόμενο. Μετά από εκατόμβες νεκρών και γενοκτονίες ανά την υφήλιο η υποταγή και ο έλεγχος των λαών επιτυγχάνεται κυρίως με μέσον το χρήμα. Με πρόσχημα την ανταλλακτική ευκολία και το εμπόριο αντικατέστησε την πραγματική αξία των αγαθών και έλαβε θέση κυρίαρχης ιδεολογίας που χρησιμοποιεί ως υπηρέτριες τις πολιτικές και θρησκευτικές αντιλήψεις. Οι επικυρίαρχοι του πλανήτη έχουν αναγάγει αυτήν την χρηματιστική απάτη σε δήθεν οικονομική επιστήμη ώστε με το κάλυμμα αυτό να εξαπατούν τον κόσμο ο οποίος ποτέ και δικαίως δεν πρόκειται να καταλάβει πως και γιατί λειτουργούν οι λεγόμενες χρηματαγορές. Έτσι επέβαλαν το καθεστώς της χρεοκρατίας όπου το σύνολο σχεδόν των κρατών χρωστούν σε αυτές υπέρογκα ποσά που οι ίδιες παρήγαγαν με μοναδικό κόστος την εκτύπωσή τους.
Όπου υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις κρατών, με κυριαρχία σε φυσικούς πόρους και αυτόνομο τραπεζικό σύστημα, δημιουργούν σήμερα καταστροφικούς πολέμους με απώτερο σχεδιασμό την επέκταση της ισχύος τους και τον πλήρη έλεγχο του πλανήτη.
Η απόλυτη υποδούλωση του λαού μας και των επερχόμενων γενεών επισφραγίστηκε στις μέρες μας ,από το 2008 κι έπειτα, με την παράνομη επιβολή των μνημονίων και την επινόηση του παράλογου και συνάμα φτηνού κόλπου της λεγόμενης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Με αλεπάλληλα ΦΕΚ οι ιδιωτικές κατ΄όνομα ελληνικές τράπεζες ,στην ουσία ιδιοκτησίας των μεγάλων παγκόσμιων ολιγαρχών, δανείστηκαν συνολικά περί τα 280 δις με εγγύηση ομόλογα του ελληνικού δημοσίου .Το χρέος αυτό φορτώθηκε στον ελληνικό λαό που δεν ρωτήθηκε ποτέ αν επιθυμεί να δώσει ένα τέτοιο δώρο υποθηκεύοντας την πατρίδα του και τους απογόνους του εσαεί.
Γνωρίζουμε ότι ενωμένοι οι πρόγονοί μας μεγαλούργησαν και άφησαν το αποτύπωμά τους ως βάση και κληρονομιά του παγκόσμιου πολιτισμού. Σήμερα οφείλουμε να ομολογήσουμε με την αναγκαία ειλικρίνεια και περίσκεψη ότι περνάμε περίοδο εθνικής ντροπής ή και απόλυτης ιδιωτείας. Διαιρεμένοι και εγκλωβισμένοι στην ιδιωτική ή οικογενειακή μας επιβίωση μένουμε αφύσικα απαθείς μπροστά σε μια χωρίς προηγούμενο παράδοση των απομειναριών της κυριαρχίας μας και εξαθλίωσης της ζωής μας.
Σε μια σπάνια και προφητικού χαρακτήρα συνέντευξη του στον Ρένο Αποστολίδη το 1958,ο Οδυσσέας Ελύτης αναφερόμενος στα αίτια της κακοδαιμονίας μας, φέρνει στην επιφάνεια την ανάγκη ανασύστασης του ελληνικού κοινοτισμού και ανάμεσα στα άλλα αναφέρει...
“Γιατί αὐτός ὁ λαός, πού τήν ἔννοιά του τήν ἔχουμε παραμορφώσει σέ σημεῖο νά μήν τήν ἀναγνωρίζουμε, αὐτός ἔχει φτιάξει ὅ,τι καλό ὑπάρχει – ἄν ὑπάρχει κάτι καλό σ᾿ αὐτόν τόν τόπο! Καί αὐτός, στίς ὧρες τοῦ κινδύνου, καί στό πεῖσμα τῆς συστηματικῆς ἡττοπαθείας τῶν ἀρχηγῶν του, αἴρεται, χάρη σ᾿ ἕναν ἀόρατο, εὐλογημένο μηχανισμό, στά ὕψη πού ἀπαιτεῖ τό θαῦμα!
Ὅσο, λοιπόν, καί ἄν εἶναι λυπηρό, πρέπει νά τό πῶ: ὁ Ἑλληνισμός, γιά τήν ὥρα τουλάχιστον, ἐπέτυχε ὡς γένος, ἀλλ᾿ ἀπέτυχε ὡς κράτος! Καί παρακαλῶ νύχτα μέρα τόν Θεό, καί τό μέλλον, νά μέ διαψεύσουν.”
Ο ανεκπλήρωτος πόθος των αγωνιστών του '21 για ελεύθερη πατρίδα αλλά και όλη η πατρογονική μας κληρονομιά είναι βαριά ευθύνη και ιερό χρέος. Την ύστατη στιγμή που διαβαίνουμε ας συναχτούμε με το νου και την ψυχή επάνω στην πατρώα γη ατενίζοντας την ελευθερία μέσα από τα μάτια των παιδιών μας.
Κι ας τολμήσουμε να ζυγιστούμε με το μέτρο του ποιητή Κάλβου...
Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται
ζυγόν δουλείας ας έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.