Υπάρχει ένα παλιό σενάριο, γνωστό στους δημοσιογραφικούς -και όχι μόνο- κύκλους, που συνοψίζεται στην ακόλουθη πρόταση:
«Όταν οι Κούρδοι κάποια στιγμή κερδίσουν την ελευθερία τους, θα δοθούν στην Τουρκία καναδύο νησάκια στο Αιγαίο για να ισορροπήσουν τα πράγματα».
Βεβαίως, όταν πρωτακούστηκε αυτό το «σενάριο» τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά.
Η Τουρκία τότε δεν είχε καταφέρει να ανοίξει μέτωπα με Ρωσία, Ιράν, Ιράκ, Κούρδους, Συρία, Ισραήλ, δηλαδή με όλους τους γείτονές της, ούτε είχε αμφισβητήσει την παντοκρατορία των ΗΠΑ.
Τον τελευταίο καιρό το σενάριο αυτό ακούγεται πάλι.
Ο λόγος είναι ότι οι Κούρδοι έχουν ξεσηκωθεί μέσα στην Τουρκία, ολόκληρες κουρδικές πόλεις βομβαρδίζονται από τον τουρκικό στρατό, δίχως κανείς να λέει κουβέντα (από τη σιωπή εξαιρείται το TRIBUNE), και οι ίδιοι οι Κούρδοι έχουν προαναγγείλει ότι μόλις μπει η άνοιξη για τα καλά, θα κατέβουν οι αντάρτες του PKK από τα βουνά και η σύρραξη θα γενικευτεί.
Την ίδια ώρα οι Κούρδοι της Συρίας, που μάχονται ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, απολαμβάνουν της εύνοιας και υποστήριξης των ΗΠΑ. Έχουν όμως και την εύνοια των Ρώσων.
Όλα δείχνουν ότι οι Κούρδοι κερδίζουν πόντους στον αγώνα που δίνουν για την πολυπόθητη ελευθερία τους και κάποιοι στην Ελλάδα «ανησυχούν», έχοντας στο μυαλό τους το προαναφερθέν σενάριο.
Από ό,τι φαίνεται η Τουρκία οδεύει προς γενικευμένο εσωτερικό πόλεμο.
Μόλις σήμερα, Τρίτη, ο Κούρδος ηγέτης Σελαχατίν Ντεμιρτάς δήλωσε, πηγαίνοντας στις Βρυξέλλες, ότι «εάν ο πόλεμος μεταξύ στρατού και PKK συνεχιστεί, τότε σε λίγο καιρό οι πρόσφυγες θα προέρχονται από την Τουρκία» και συμπλήρωσε ότι «ο κίνδυνος ενός γενικευμένου εμφύλιου πολέμου στην Τουρκία είναι τώρα πιο προφανής από ποτέ».
Αυτά είναι επώνυμες δηλώσεις και όχι θεωρίες συνωμοσίας.
Μια πιθανή γενικευμένη σύρραξη μεταξύ Κούρδων και Τουρκίας δεν θα περιοριστεί στα βάθη της νοτιοανατολικής Τουρκίας – τουρκοκρατούμενο βόρειο Κουρδιστάν.
Η φωτιά που θα ανάψει θα καίει από την Κωνσταντινούπολη, θα κατεβαίνει τα παράλια της Μικράς Ασίας και ύστερα θα καταλήγει στα βάθη της Ανατολίας.
Κι αυτό γιατί στην Κωνσταντινούπολη, πλέον, το 1/3 του πληθυσμού είναι Κούρδοι. Κι άλλες μεγάλες πρώην ελληνικές μητροπόλεις της απέναντι ακτής, όπως η Σμύρνη, έχουν επίσης μεγάλο κουρδικό πληθυσμό. Εάν γίνει λοιπόν το «μπαμ» η Τουρκία θα φλέγεται παντού και κυρίως δίπλα μας.
Στο TRIBUNE δεν συμμεριζόμαστε το σενάριο ότι «θα χάσουμε καναδυό νησάκια», επειδή η Τουρκία υπό τη διακυβέρνηση των ισλαμιστών είναι μια βαθιά απομονωμένη γεωπολιτικά χώρα και επίσης μια δύναμη που προκαλεί συνεχώς προβλήματα στην περιοχή, αρνούμενη να αποδεχτεί ότι το οθωμανικό της μεγαλείο έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Δεν υπάρχει γείτονας της Τουρκίας, αυτή τη στιγμή, που θα ήθελε το καλό της.
Εάν η φωτιά ανάψει στην Τουρκία δεν θα είναι απλά μεταξύ Κούρδων και Τούρκων.
Οι φλόγες θα παρασύρουν και τους Αλεβίτες, την άλλη μεγάλη μειονότητα της χώρας, που επίσης αποτελούν το άλλο 1/3 του πληθυσμού.
1/3 οι Αλεβίτες, 1/3 οι Κούρδοι, 1/3 οι σουνίτες. Αυτή είναι χοντροκομμένα η Τουρκία. Αυτά τα 3, εάν οι Κούρδοι ξεκινήσουν ολοκληρωτικό πόλεμο, θα σπάσουν και στα 3.
Για αυτό πιστεύουμε ότι η Ελλάδα δεν θα χάσει τελικά «καναδύο νησάκια», όπως ευρέως λέγεται και γίνεται εύκολα «αποδεκτό» και λόγω της εθνικής μας μοιρολατρείας.
Ωστόσο, επειδή εδώ υποθέσεις κάνουμε και ουδείς γνωρίζει τους σχεδιασμούς και τους αστάθμητους παράγοντες, αντί ο στρατός μας να κάθεται και να ασκείται στην καθαριότητα και στην αποψίλωση, καλό θα ήταν να προετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο.
Εάν οι κουρδικές προειδοποιήσεις στέκουν, τότε έχουμε δεν έχουμε μπροστά μας περισσότερο καιρό από δύο μήνες, ίσως και λιγότερο.
Ένας μήνας αρκεί για να εκπαιδευτεί σοβαρά ένα στράτευμα. Και δεν εννοούμε τους επαγγελματίες οπλίτες και στρατιωτικούς που είναι έτσι κι αλλιώς εκπαιδευμένοι. Εννοούμε τους κληρωτούς.
Και ό,τι άλλο χρειάζεται για να είμαστε έτοιμοι, οι στρατηγοί μας γνωρίζουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν.
Si vis pacem, para bellum, δηλαδή «εάν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο».
tribune.gr