Υπήρξαν δύο επιθέσεις αυτή την εβδομάδα και οι δύο έγιναν από το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ), η πρώτη στην Τουρκία στις 19 Μαρτίου και η δεύτερη στις 22 Μαρτίου στο Βέλγιο. Η στενή ακολουθία των δύο επιθέσεων μπορεί να είναι απλάσύμπτωση, αλλά το Ισλαμικό Κράτος τείνει να έχει μια συγκεκριμένη στρατηγική σε σύγκριση με άλλες τρομοκρατικές ομάδες, ενώ έχει τη δυνατότητα να συντονίσει τις επιθέσεις του. Παρόλα αυτά, γιατί να επιλέξουν το Βέλγιο και την Τουρκία για τις επιθέσεις τους;
Μια απάντηση είναι ότι υπάρχουν πράκτορες του ΙΚ και στις δυο χώρες. Η Τουρκία είναι μια μουσουλμανική χώρα, και το ΙΚ έχει τη δυνατότητα να στρατολογεί Τούρκους και να μεταφέρει και άλλους πράκτορες στην Τουρκία αν χρειαστεί. Το Βέλγιο έχει ένα σημαντικά μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό, τον οποίο το ΙΚ μπορεί να χρησιμοποιήσει για την πρόσληψη και την στρατολόγηση νέων τζιχαντιστών. Φυσικά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε πολλές χώρες.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι αυτές οι επιθέσεις ήταν κατά των χωρών που το Ισλαμικό Κράτος θεωρεί ότι ξεχωρίζουν στρατηγικά. Η υπεροχή της Τουρκίας είναι ξεκάθαρη. Είναι μια μεγάλη δύναμη στη Μέση Ανατολή οι οποία είχε σχετικά ήπιες σχέσεις με το ΙΚ και οι οποίες τώρα έχουν καταρρεύσει. Χτυπώντας την Τουρκία, οι τζιχαντιστές επιδεικνύουν στους ακόλουθους τους ότι είναι ικανοί να επιτίθενται σε έναν εχθρό. Επίσης, το ΙΚ ελπίζει ότι με το να ενθαρρύνει εν δυνάμει τζιχαντιστές να χτυπούν την Τουρκία, την αποτρέπει πολιτικά αλλά και στρατηγικά να αποδώσει τα χτυπήματα στο ΙΚ στη Συρία αλλά και στο Ιράκ. Το ΙΚ προσπαθεί να καθορίσει τη συμπεριφορά της Τουρκίας. Επιπλέον η Τουρκία είναι μια πολύ σημαντική επιρροή στην περιοχή και αποτελεί σύμβολο των μη-αραβικών απόψεων του ΙΚ.
Το Βέλγιο δεν είναι μόνο μία από τις χώρες που βρίσκονται στον πυρήνα της Ευρώπης , όπως είναι η Γαλλία , αλλά είναι επίσης κατά κάποιο τρόπο η πρωτεύουσα της Ευρώπης. Οι Βρυξέλλες είναι η έδρα της γραμματείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, είναι κοντά στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ. Χτυπώντας τις Βρυξέλλες, το ΙΚ χτύπησε τον πυρήνα της Ευρώπης. Το ΙΚ βλέπει την Ευρώπη ως εχθρό , όχι μόνο γιατί είναι χρηστιανική αλλά και επειδή τη θεωρεί εχθρική.
Σε αυτό το σημείο είναι που μπαίνουμε στην ουσία του θέματος στρατηγικά μιλώντας. Η Τουρκία και η Ευρώπη συλλογικά σχηματίζουν έναν πυρήνα αντίστασης στο Ισλαμικό κράτος. Η μόνη πιθανότητα για το ΙΚ να αποτρέψει αυτήν την κίνηση ή να αποδυναμώσει την ικανότητα τους να δράσουν είναι να διεξάγει τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον τους. Κατ 'αρχάς , θα δημιουργήσει μια φατρία σε κάθε έθνος σε αντίποινα των εχθροπραξιών έναντι του ΙΚ. Δευτερευόντως, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν σημαντικό μέρος του πληθυσμού που θα μπορούσε να στατολογηθεί και να ακολουθήσει το ΙΚ. Ακόμα και αν αποτύχουν σε αυτό αμέσως, είναι αναπόφευκτος ο έλεγχος και η καταστολή αυτού του πληθυσμού, ο οποίος δυνητικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Το ΙΚ είναι υπο πίεση εξαιτίας των συμβατικών δυνάμεων και των περιορισμών που αυτοί θέτουν στη Συρία και στο Ιρακ. Χρειάζεται να αποστεθαροποιήσει δυνητικούς εχθρούς και να το συνδυάσει αυτό με συμβολισμό. Η επίθεση ενάντια σε τουρίστες κοντά την πλατεία Ταξιμ στη καρδιά της Κωνσταντινούπολης είναι μια στρατηγική κίνηση και αντίστοιχα η επίθεση στην πρωτεύουσα της Ευρώπης. Όσον δέχεται πίεση στη Συρία και στο Ιρακ, το ΙΚ πρέπει να αναλογιστεί αν απο συμβατικό θα λάβει εξεγεργητικό ρόλο. Ο ιδανικός συνδυασμός είναι να διατηρήσει περισσότερες συμβατικές λειτουργίες, την ώρα που εντείνονται οι τρομοκρατικές ενέργειες έξω από τη Συρία και το Ιράκ.
Το ΙΚ σε αυτή την περίπτωση έχει λίγες επιλογές αλλα η επίθεση στην Κωνσταντινούπολη και στο Βέλγιο, στο κέντρο δυο δυνητικών απειλών, χρησιμοποιεί πηγές που ήδη υπήρχαν στην περιοχή και δημιουργεί αντιδράσεις που μπορεί να το ενδυναμώσουν.
Πηγή: Mauldin Economics
Μετάφραση/Επιμέλεια: Αγγελική Μαξούρη (OnAlert)