«Πολιτική είναι η σύλληψη και η πρακτική λύση των κοινωνικών προβλημάτων», Αριστοτέλης.
Του Γιώργου Βασιλόπουλου
1. Ο κρατικός μηχανισμός είναι απαραίτητος-χρήσιμος, όταν διευθύνεται από δημοκράτες και όχι ολιγαρχικούς. Μόνο τότε λειτουργεί ευεργετικά υπέρ του λαού γενικά και ειδικά υπέρ των αδυνάτων. Χωρίς τον έλεγχο του μηχανισμού θα σκοντάψουν οι πιο δίκαιοι νόμοι, και μοιραία θα συκοφαντηθούν και οι πιο έντιμοι εμπνευστές των. Χωρίς το δημοκρατικό έλεγχο της διοίκησης(εκτελεστικής), αλλά και τον έλεγχο του ελέγχου, ο συσσωρευμένος πλούτος, δια των πολιτικών του εκπροσώπων, θα κυριαρχεί στους μηχανισμούς εξουσίας, δια της εξαγοράς συνειδήσεων. Η τάση του πλουτισμού, όπως και η τάση της ηγεμονίας επί των αξιωμάτων, είναι φυσικές προβολές της βιολογικής ατομικότητας, που, χωρίς αυτές, το ανθρώπινο είδος θα ήταν άγνωστο. Έτσι, το δημοκρατικό κράτος(Κράτος του Δήμου) έχει νόημα, στο βαθμό που αναδιανέμει τον πλούτο και τα αξιώματα. Όσες καλές προθέσεις και να έχετε –εσείς που κυβερνάτε- υπέρ του λαού, αν δεν διαμορφώσετε όρους συμμετοχής του λαού(των πολλών) στη δημιουργία του πλούτου αλλά και στη διοίκησή του(άρχοντες-αρχόμενοι), μοιραία θα μοιάσετε σε αυτούς που ως τώρα κατηγορείτε, ή θα παραιτηθείτε απογοητευμένοι, ή θα περιχαρακωθείτε στα παλαιότερα, χαμηλά, «επαναστατικά» ποσοστά σας.
Συμπέρασμα-Πρόταση: Προχωρήστε τολμηρά σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις για να σώσετε το λαό και την κυβέρνησή σας.
2. Στα πλαίσια του κοινοβουλευτισμού, δηλαδή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ο λαός, αγανακτισμένος από το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης, από την κλεπτοκρατία και τον διαπλεκόμενο παλαιοκομματισμό της εκλογικής πελατείας, σας έδωσε την εμπιστοσύνη του, πειθόμενος στην ελπίδα που του προσφέρατε. Σας έδωσε τρεις φορές κατά πλειοψηφίαν την εντολή να πράξετε κατά το συμφέρον του, παρά τις ταλαντεύσεις, ολιγωρίες, λάθη, ανακολουθίες και άλλες αδυναμίες που εκδηλώσατε από τότε που αναλάβατε την προστασία της χώρας, τη διεύθυνση της οικονομίας και τη διοίκηση της ελληνικής κοινωνίας.
Συμπέρασμα-πρόταση: Μην «προδώσετε» τις προσδοκίες του ελληνικού λαού. Μη σκοτώσετε την ελπίδα. Μην παραιτηθείτε από το όραμά σας. Θα προσπαθήσουν να σας κουράσουν, να σας απογοητεύσουν, να σας ταπεινώσουν, να σας εκθέσουν στη λαϊκή συνείδηση, να σας δείξουν όμοιους με τους προηγούμενους. Μην προδώσετε τους κυβερνητικούς σας εταίρους(ΑΝ.ΕΛ.) που ως τώρα έδειξαν αξιοθαύμαστη αντοχή, παρά τις μύριες πιέσεις που είχαν και δέχονται. Η σταθερή σας συνεργασία αποδεικνύει τις ειλικρινείς προθέσεις που έχετε για την ενότητα της ελληνικής κοινωνίας και τη διάλυση των τεχνητών ιδεολογοπολιτικών αντιθέσεων, κατάλοιπων του Εμφυλίου, αλλά και άλλων στείρων δογματικών αντιπαραθέσεων της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε». Μην παραδώσετε την κυβέρνηση από την μεταξύ σας έλλειψη συνεργασίας και συνεννόησης. Το κράτος, ως μηχανισμός, είναι τεράστιο όπλο-εργαλείο στην εφαρμογή της πολιτικής σας. Μην το παραδώσετε στους άλλους, που περιμένουν με αγωνία για να το ξαναχρησιμοποιήσουν προς όφελος των ολίγων. Μην πέσετε στην παγίδα της οικουμενικής, γιατί θα γίνετε περίγελως. Ο παλαιοκομματισμός επιδιώκει να κάνει διάθλαση των ενοχών του και θέλει εσάς ως πλυντήριο των ανομημάτων του. Εεε, δεν τα φάγαμε μαζί!..
3. Ο κόσμος που σας εμπιστεύτηκε, αλλά και πολλοί άλλοι, γνωρίζουν πως ένα μέρος του κράτους είναι εθισμένο να λειτουργεί οκνηρά, φοβικά, τυπικά(γραφειοκρατικά), κολακευτικά στον ανώτερο και σκληρά στον κατώτερο, συχνά με περιφρόνηση και αδιαφορία, ακόμη και κάποιον σαρκασμό στην αγωνία και το πρόβλημα του πολίτη. Δεν είναι λίγες οι φορές που στελέχη του έφτασαν σε ακρότητες διαφθοράς, διαπλεκόμενοι στις μίζες και τις προμήθειες, στα παραδικαστικά κυκλώματα, στο βρώμικο παρεμπόριο, στους παράνομους διορισμούς και στις κάθε λογής παρανομίες, από την κάλυψη εγκλημάτων ως τη λεηλασία του πλούτου της χώρας, προδίδοντας τον δεδωσμένο τους όρκο.
Συμπέρασμα-πρόταση: ο εκδημοκρατισμός της Ελληνικής Κοινωνίας, είναι απαραίτητος όρος για την απελευθέρωση των παραγωγικών της δυνάμεων. Κάνετε το κράτος συνεργό, βοηθό και προστάτη των αγαθοποιών δράσεων του πολίτη. Αρχίστε τον εκδημοκρατισμό της Ελληνικής Κοινωνίας από τα πάνω προς τα κάτω, δηλαδή, από τη λειτουργία της κυβέρνησης και του κράτους. Τολμήστε σε εύθετο χρόνο να αναθεωρήσετε άρθρα του Συντάγματος, όπως 44,48,76,90 κ.α. Βρέστε τον κατάλληλο νόμο, ώστε το σύστημα απονομής του Δικαίου να λειτουργεί τάχιστα, αδέκαστα και αποτελεσματικά. Μειώστε το χρόνο διαρκείας των αιρετών αξιωμάτων προς αποφυγή κατεστημένων. Προχωρήστε στον εκδημοκρατισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και των συνδικάτων. Βρέστε άλλους κανόνες ανάδειξης των αξιωμάτων. Ίσως ένα μείγμα αιρετών και κληρωτών να ήταν η σωστή λύση. Μη φοβηθείτε τη μεγαλύτερη συμμετοχή του λαού στη λήψη των αποφάσεων εκτελεστικού και δικαστικού χαρακτήρα. Ενισχύστε τον εθελοντισμό, ιδιαίτερα των συνταξιούχων, δε ήπιες δραστηριότητες. Χτίστε ομάδες μελέτης και προβολής λύσεων τοπικών ή περιφερειακών προβλημάτων από τους ίδιους τους πολίτες. Δώστε μεγαλύτερη σημασία στις τοπικές συνελεύσεις και στα δημοψηφίσματα. Μπορεί να μην είναι κάποιοι διακεκριμένοι, αλλά όταν βρεθούν όλοι μαζί, θα αποφασίσουν σίγουρα για τα συμφέροντά τους, καλύτερα από τους μεμονωμένους ικανούς. Ο φιλόσοφος Αρίστων έλεγε στον Περικλή των Αθηνών, να μην ξεχνά πως άρχει επί ελευθέρων, πως άρχει κατά νόμον, και ουκ ότι άρχειν!..
4. Η πατρίδα μας, κατά γενική ομολογία, έχει άριστες κλιματολογικές συνθήκες και θαυμάσια γεωμορφία, καθώς και ορυκτό πλούτο, όπως και είναι αστείρευτη πηγή τροφίμων. Παρ ’όλα αυτά, λόγω ιστορικής εξάρτησης –των κρατούντων- απέναντι στην οικονομική ολιγαρχία και εθελοδουλία, σε έξωθεν οικονομικά και πολιτικά κέντρα, το ισοζύγιο πληρωμών, ιδιαίτερα το διατροφικό είναι μονίμως ελλειμματικό. Η ιστορία όμως διδάσκει, πως καμία χώρα δεν μπορεί να είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη, αν δεν μπορεί να θρέψει το λαό της, όπως και κανένας λαός δεν αγωνίζεται να προστατεύει την χώρα, αν δεν αισθάνεται ότι είναι δική του(την γην άπασαν ώσπερ ίσος έχει κατά φύσιν κοινήν, άπασι τοις ενοικούσιν είναι – Πλήθων) αλλιώς, ο χορτάτος και ο νηστικός θα περπατούν μαζί και χώρια θα συζητούν.
Συμπέρασμα-πρόταση: οργανώστε και βοηθήστε τους αγρότες για την ανάπτυξη της παραγωγής των. Κάνετε αναδιανομές γαιών. Βρέστε τρόπους αξιοποίησης της ελληνικής γης. Φτιάχτε νέους αγρότες, δώστε κίνητρο και χρήματα εκκινήσεως με χαμηλότοκα δάνεια. Προσανατολίστε την παιδεία-εκπαίδευση, ώστε να γεννά επιστήμονες παραγωγούς. Ας εκμεταλλευτούμε τα φυσικά μας πλεονεκτήματα, την βιοποικιλότητα, την σπανιότητα, τον δωρητή ήλιο που αναπτύσσει την χαρτομάζα επτά φορές γρηγορότερα στην χώρα μας απ’ ότι στις βόρειες χώρες. Καιρός να βρούμε και νέες καλλιέργειες χαμηλού κόστους και μεγάλων κερδών. Χρειάζεται τολμηρά να προχωρήσουν οι αγρότες μας στην τυποποίηση των προϊόντων, με στόχους ποιοτικούς και εξαγωγικούς, που θα δώσουν αξιοσέβαστα κέρδη, ώστε να έλξουν στην αγροτική δραστηριότητα και άλλους νέους παραγωγούς. Φαίνεται πως είναι απαραίτητη η απόφαση ίδρυσης τραπεζιτικού μηχανισμού, πλαισιωμένου με επιστήμονες-οικονομολόγους, γεωπόνους, κτηνιάτρους, τεχνολόγους τυποποίησης, που να οργανώσουν, σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, το μεγάλο εγχείρημα που θα βγάλει οριστικά την χώρα μας από τη φτώχεια και την εξάρτηση. Αν δώσουμε 100.000 € σε 10.000 νέους παραγωγούς, γεωργούς, κτηνοτρόφους και αλιείς, με χαμηλότοκα δάνεια, αυστηρά ελεγχόμενα, θα χρειαστεί μόνο ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Σκεφτείτε πόσα και πόσα δις πήραμε δάνεια για να πληρώνουμε τους τοκογλύφους και, αντί να εξάγουμε προϊόντα παραγωγής μας, εξάγουμε τσάμπα ό,τι πολυτιμότερο έχει ο τόπος μας, τα ίδια μας τα παιδιά, δηλαδή το αίμα μας και την ψυχή μας. Όσους τουρίστες και αν έλξουν οι θάλασσές μας, τα νησιά μας, ο ήλιος και οι μοναδικές αρχαιότητες, θα είναι για εμάς μια μάταιη προσπάθεια, με ωφελήματα για πολύ λίγους. Τί θα τους ταΐζουμε; Εισαγόμενα τυριά, κρέατα, αυγά, λαχανικά και ψάρια, ή λαχανάκια Βρυξελλών, ντομάτες Ολλανδίας, πατάτες Αιγύπτου και λουκάνικα Μονάχου;
5. Άλλες χώρες με ιστορία βιομηχανίας έχουν προχωρήσει πολύ μπροστά και ανταγωνίζονται διεθνώς. Θα ήταν δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να τους ακολουθήσουμε σε αυτή την ξέφρενη κούρσα της βαριάς βιομηχανίας. Τούτο απαιτεί μεγάλα κεφάλαια, σκληρούς ανταγωνισμούς, μεγάλες αγορές, τραπεζιτικά στηρίγματα και πολιτικοστρατιωτικές «πλάτες». Θα μπορούσαμε όμως να αναπτύξουμε θαυμάσια τη δική μας βιομηχανία και βιοτεχνία, προσαρμοσμένες στις δικές μας οικονομικές δραστηριότητες.
Συμπέρασμα-πρόταση: να αξιοποιήσουμε τις πολυτεχνικές σχολές, αυξάνοντας τα ερευνητικά τους προγράμματα, την ανακάλυψη, την εφεύρεση, και την πρακτική σύζευξη τεχνολογίας και οικονομίας. Το επιστημονικό κεφάλαιο υπάρχει, είτε μέσα στη χώρα είτε έξω, και περιμένει τις γενναίες αποφάσεις σας. Ίσως αν η βιομηχανία μας και η βιοτεχνία, σε συνδυασμό με την οικοτεχνία, καθοδηγούμενες από την επιστημονική γνώση, και βοηθούμενες από τις κρατικές υπηρεσίες, θα μπορούσαν να μεγαλουργήσουν στους τομείς:
-Κατασκευή γεωργικών εργαλείων υψίστης τεχνολογίας για τη μείωση του κόστους παραγωγής πρωτογενών προϊόντων(τρακτέρ, αγροτικά αυτοκίνητα, πάσης φύσεως μηχανήματα συγκομιδής, επεξεργασίας, τυποποίησης, μεταφοράς κ.α.)
-Κατασκευή και εξειδίκευση παραγωγής εξοπλισμού επιχειρήσεων, ξενοδοχείων, και γενικώς καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και τουρισμού.
-Κατασκευή μέσων εξυπηρέτησης θαλάσσιου αθλητισμού και μεταφοράς τουριστών(π.χ. τελεφερίκ) σε αρχαιολογικούς χώρους και άλλα αξιοθέατα, όπως φυσικές καλλονές.
-Κατασκευή-ναυπήγηση μικρών πλεούμενων τόσο για την αλιεία όσο και για πώληση εντός και εκτός χώρας σε πελάτες υψηλών εισοδημάτων(κρις κραφτ, κότερα κ.α.)
-Αξιοποίηση ελληνικών ναυπηγείων και κατασκευή άλλων , από τους Έλληνες εφοπλιστές, διευκολύνοντας τους για ναυπήγηση και επισκευές πλοίων, παρέχοντας εγγυήσεις κρατικής αρωγής ώστε να καλλιεργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης για την ελληνοποίηση του στόλου, που ως γνωστόν πρωτεύει στον κόσμο. Βέβαιο αποτέλεσμα η μείωση της ανεργίας και η αύξηση του ναυτικού συναλλάγματος, τόσο απαραίτητου για τα συναλλαγματικά μας αποθέματα. Προϋπόθεση κάθε τέτοιας μεγάλης επένδυσης -που ενδεχομένως να γίνει από ξένους, π.χ. Κινέζους- πρέπει να είναι ο σεβασμός στο περιβάλλον και η προστασία των εργαζομένων.
-Προώθηση μικρών αλιευτικών μονάδων σε όρμους και κολπίσκους, και καλλιέργεια οστρακοειδών, καθώς και παραγωγή γόνου για τους ιχθυοπαραγωγούς και για τον εμπλουτισμό των θαλασσών μας. Είναι τουλάχιστον ανεπίτρεπτο να κάνουμε εισαγωγές γόνου και αλατιού, με δεκαέξι χιλιόμετρα ακτογραμμές!
-Ενθάρρυνση καλλιέργειας βοτάνων και τυποποίησής των, κυρίως για εξαγωγές αλλά και επεξεργασία των για την παραγωγή φαρμακευτικού υλικού. Έχουμε σύμμαχό μας την ελληνική φύση, με τη σπάνια βιοποικιλότητα.
-Γενναία ενίσχυση των φαρμακευτικών σχολών ώστε να γίνουν τα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα της χώρας, με σκοπό και στόχο, όχι μόνο να είμαστε στο φάρμακο αυτάρκεις, αλλά να ανταγωνιζόμεθα επάξια εταιρίες ανεπτυγμένων χωρών. Είναι γνωστό ότι το φάρμακο έχει μικρό κόστος και μεγάλα κέρδη(πρώτη ύλη μικρών ποσοτήτων, λίγα έξοδα επεξεργασίας και τυποποίησης, ελάχιστα αποθήκευσης και μεταφοράς).
-Μεγαλύτερο βάρος των διπλωματικών μας αποστολών ,πέραν των πολιτικοστρατιωτικών σχέσεων, στην προβολή των πλεονεκτημάτων εισαγωγής ελληνικών προϊόντων, ιδιαιτέρως σπανίων και ποιοτικά αρίστων. Μέλημά μας νομίζω πως πρέπει να είναι η εξαγωγή πάσης φύσεως ποιοτήτων και ουχί ποσοτήτων(το καλό είναι πάντα πολύ, ενώ το πολύ δεν είναι πάντα καλό).
6. Από διάφορες αιτίες του παρελθόντος και λαθεμένες πολιτικές δημιουργήθηκε το υδροκέφαλο τέρας των μεγάλων πόλεων και η ανθρωποερήμωση της Ελληνικής υπαίθρου. Εάν δεν πάρετε –εσείς που κυβερνάτε- ριζικά μέτρα αποκέντρωσης και αποσυμφόρησης των μεγάλων αστικών κέντρων, θα αποτύχετε, παρά τις καλές προθέσεις. Διότι η ιστορική πείρα διδάσκει πως όλα τα πολιτικοοικονομικά και στρατιωτικά εγχειρήματα δε γνωρίζουν άλλα μέτρα και σταθμά, παρά μόνο ένα, την επιτυχία.
Συμπέρασμα-πρόταση: Κίνητρα και αδειοδότηση επιχειρήσεων ισόμετρα στις περιφέρειες εκτός μεγαλοαστικών περιοχών. Τόνωση του οικοτουρισμού, της οικοτεχνίας και των μικρών συνεταιριστικών επιχειρήσεων. Αξιοποίηση της παραδοσιακής εμπειρίας για την παραγωγή και εμπορία σπάνιων, εκλεκτών εδεσμάτων και ποτών. Εκχώρηση με ρήτρες ασφαλείας χορτολιβαδικών εκτάσεων και δασών του δημοσίου για τη δημιουργία κτηνοτροφικών και πτηνοτροφικών μονάδων. Ένταξη στο σχέδιο περιοχών του δημοσίου και εκχώρηση με ρήτρες δωρεάν οικοπέδων σε νέους που εργάζονται στην περιοχή, σε πάσης φύσεως εργασίες. Ακόμη και σε ενσωματωμένους αλλοδαπούς που θέλησαν να κάνουν την Ελλάδα πατρίδα των. Η ένταξη στο σχέδιο μεγάλων περιοχών της υπαίθρου, θα θερμάνει την επιχείρηση οικοδομή, που παραδοσιακά θρέφει πάνω από εκατό επαγγέλματα, και θα μειώσει αισθητά την «πανούκλα» της ανεργίας. Δωρεάν οικόπεδα σε οικιστικές περιοχές τις υπαίθρου –δηλαδή μηδέν αντιπαροχή- σε τεχνικές εταιρείες για παραγωγή και πώληση φθηνών διαμερισμάτων με χαμηλότοκα δάνεια σε αγοραστές που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα αστικά κέντρα, κατά προτίμηση μοριοδότησης νέων παραγωγών.
7. Ενθάρρυνση της οικοπαραγωγής ζώων και πουλερικών για οικογενειακή κατανάλωση. Παλαιότερα δεν υπήρχε σπίτι και αυλή χωρίς αγελάδα, γίδα ή προβατίνα, χοιρίδια και πουλερικά. Τώρα «μηδέ κοινός υλακή», γέμισαν οι χωματερές με ντενεκεδάκια και πλαστικά των πολυεθνικών. Οι κατοικίες στην ύπαιθρο χώρα προσφέρονται για οικόσιτα, που ιστορικά έζησαν τον λαό και τον έσωσαν σε δύσκολες ώρες μεγάλων κρίσεων. Τα προϊόντα των οικοσίτων ήταν πάντα η πρώτη ύλη σύνθεσης αποθηκευμένων τροφών, αλλά και πλούσια εδέσματα της καθημερινής διαίτης (έλεγαν: την καλή νοικοκυρά την κάνει το κιούπι, ο κήπος και η φωλειά!). Καιρός είναι το «σαράκι» του μικροαστικισμού να κτυπηθεί στην ρίζα του.
Συμπέρασμα-πρόταση: Για να αλλάξει η νοοτροπία του μικροαστικισμού που έκτισαν τα ΜΜΕ τις τελευταίες δεκαετίες, προβάλλοντας έναν ψεύτικο και εικονικό κόσμο, χρειάζεται γιγάντια προσπάθεια, αρχίζοντας από την κατώτερη εκπαίδευση. Ας προτείνουν οι εκπαιδευτικοί τρόπους επαναπροσέγγισης των νέων με τη φύση, δηλαδή τη μεγάλη τους μητέρα. Είναι αδιανόητο τα παιδιά να μη γνωρίζουν τα βρώσιμα χόρτα και τα μανιτάρια, να μην ξέρουν να φυτέψουν ένα οπωροφόρο δέντρο και να κεντρώσουν μία γκορτσιά!.. Πρέπει τα παιδιά να μάθουν την πραγματική ηθική της φύσης, να μη νοιώθουν ντροπή για τον αγρότη, κτηνοτρόφο ή αλιέα πατέρα τους, αλλά τιμή και καύχημα. Πρέπει η παιδεία να αποκαθηλώσει τα επίχρυσα πρότυπα που έστησαν οι κοπροσκώληκες και τα παράσιτα που τις τελευταίες δεκαετίες ανέλαβαν εργολαβικά τη στρέβλωση της λαϊκής συνείδησης. Η βασική εκπαίδευση, πρώτο της μέλημα είναι να θεμελιώνει τα χαρακτηριστικά του ενάρετου πολίτη, δηλαδή γενναιότητα, αλληλεγγύη και σεβασμό στον άνθρωπο, πίστη στην δημοκρατία, αγάπη στην πατρίδα και τον λαό, τιμή στη δημιουργία χρήσιμων αγαθών και απέραντη αίσθηση της δικαιοσύνης παντού και πάντα, και όχι κατά περίσταση και κατά το συμφέρον μας.
8. Γι’ αυτό καλά κάνατε και ξεγραβατωθήκατε, έχει και αυτό τον δημιουργικό του συμβολισμό. Αλλά θά ‘στε πιο πειστικοί αν κλείσετε κι άλλο την ψαλίδα των ανισοτήτων, τόσο των μισθών, όσο και των συντάξεων. Αρχίστε από τα πάνω, από τον εαυτό σου, Αλέξη, τους υπουργούς και τους βουλευτές, πρώην και νυν. Την λιτότητα της κρίσης να την περάσουμε όλοι μαζί, διότι «το της πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσι» καθώς έγραψε ο Σπαταναίος Ισοκράτης. Έχω τη γνώμη πως δεν φταίνε οι θεσμοί όταν αποτυγχάνουν, αλλά εκείνοι οι οποίοι, αφού τους φτιάξουν, τους περιφρονούν και τους υποσκάπτουν, νομίζοντας πως τους έφτιαξαν για τους άλλους.
Πρόταση: Γι’ αυτό, προχωρήστε τολμηρά στην κάθαρση και απαλλάξτε την χώρα από την διαπλοκή και την κλεπτοκρατία. Τούτο δεν πρέπει να αργήσει γιατί ο λαός είναι ανήσυχος, πονεμένος και αγανακτισμένος. Κάθε αργοπορία σας θα τον κουράσει και θα τον απογοητεύσει. Αν κάποιοι δικαστικοί λειτουργοί παρακωλύουν το έργο της κάθαρσης, έχετε την υποχρέωση να τους ελέγξετε, γιατί κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου. Ο λαός απαιτεί να δικαστούν οι ένοχοι της οικονομικής χρεωκοπίας, όχι για λόγους εκδικήσεως, αλλά για λόγους παραδειγματισμού και κυρίως για την επαναφορά των κλοπιμαίων. ίσως η δήμευση των παράνομων περιουσιών κάποιον που έβαλαν βαθιά το χέρι στο μέλι, θα ήταν η ελάχιστη δικαίωση για τους δυστυχείς ανέργους, για του εξαθλιωμένους των δρόμων, για τους ξεριζωμένους νέους, και ελάχιστη τιμή για τους συγγενείς των απελπισμένων που αυτοκτόνησαν για να γλιτώσουν από την αβάσταγη ταπείνωση.
9. Χειριστήκατε καλά την εξέγερση-μπλόκα των αγροτών, αλλά λίγο αργήσατε. Κάνατε όμως άριστα που δεν χρησιμοποιήσατε τον κατασταλτικό μηχανισμό. Γιατί συχνά τα μέτρα που παίρνονται για την καταστολή των κοινωνικών εξεγέρσεων και ταραχών βλάπτουν περισσότερο μακροπρόθεσμα την κοινωνική εξέλιξη, από τα αποτελέσματα μιας πρόσκαιρης νίκης. Το ποτάμι, όσο να το σπρώξεις, δεν πάει πιο γρήγορα και να το εμποδίσεις είναι λάθος. Η φιλία μαζί του γεννάει όλον τον πλούτο, τις χαρές και την ευτυχία.
Πρόταση: Ενημερώστε καλύτερα τους αγρότες. Συνεργαστείτε μαζί τους προτείνοντες νέες ιδέες. Φτιάχτε από τους ίδιους τους αγρότες μηχανισμούς ανέξοδους παραγωγής ρεαλιστικών προτάσεων, ώστε οι ίδιοι να πειστούν πως οι παραγωγές των στο μέλλον δε θα πρέπει να στηρίζονται στις επιδοτήσεις. Ορισμένες καλλιέργειες –προϊόντος του χρόνου- είναι ανάγκη να αλλάξουν, προς όφελος των αγροτών και της ελληνικής οικονομίας.
10. Τί θα κάνουμε με τα χρέη; Ο λαός γνωρίζει πως δεν ευθύνεστε εσείς που κυβερνάτε. Εξάλλου, τιμώρησε πολιτικά τους προηγούμενους. Εσείς λέτε ότι η πολιτική της λιτότητας οδήγησε τη χώρα στην ύφεση και την υπέρμετρη ανεργία. Πώς θα περάσουμε στην ανάπτυξη χωρίς δικό μας νόμισμα και με τη θηλιά στο λαιμό μας από τους πιστωτές; Το 2015 τα κρατικά έσοδα ήταν μόνο 75 δις ευρώ, και τα έξοδα ήσαν 81 δις ευρώ, εκ των οποίων 34 δις για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους(πηγή: Βάμβουκας, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών). Πότε και πώς θα περισσέψουν χρήματα για την ανάπτυξη, όταν οι δαπάνες απόσβεσης των χρεών υπερβαίνουν τα δημοσιονομικά έσοδα; Άραγε θα πείσουμε τους «εταίρους» εν μέσω γενικευμένης κρίσης, για παραγραφή ή επιμήκυνση ενός μέρους των χρεών ή θα πνιγούμε ακόμη περισσότερο στην ύφεση, στις περικοπές μισθών και στην ανεργία; Πόσο θα αντέξετε, και πόσο ο λαός θα περιμένει αγόγγυστα; Χρόνια χτίστηκε η ωραία ιδέα της ευρωπαϊκής Ένωσης, των λαών-όπως λέγατε εσείς- και του κοινού νομίσματος. Και ο λαός, σχεδόν σύσσωμος, το πίστεψε. Τί θα γίνει όμως αν πάμε χειρότερα, δεδομένου και του μεταναστευτικού που ταλανίζει τη χώρα και κινδυνεύει να μας πνίξει;
Συμπέρασμα-πρόταση: Επειδή το ΑΕΠ της Ελλάδος είναι ελάχιστο, σε σχέση με αυτό της νομισματικής Ένωσης, και δεδομένης της γεωγραφικής θέσης μας και ιστορίας, σε συνδυασμό με τους πολιτικοστρατιωτικούς παράγοντες που συγκρούονται στην περιοχή, δεν νομίζω να μας αφήσουν να φύγουμε, κι αν ακόμη εμείς το θέλαμε. Γι’ αυτό πρέπει με τόλμη να επιμείνουμε στη χρήση του όποιου πλεονάσματος στις κρατικές επενδύσεις και όχι στην αποπληρωμή του χρέους, πιέζοντας για «κούρεμα» ή μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση. Εκτός εάν νομίζετε πως είναι αποφασισμένοι για Grexit, οπότε μοιραία θα οδηγηθούμε στο εθνικό μας νόμισμα. Η καλύτερη άμυνά μας, που θα προσδώσει κύρος στις αντιστάσεις μας έναντι των δόλιων απαιτήσεων από τους τραπεζοτοκογλύφους, είναι οι επενδύσεις να έχουνε κύριο στόχο τη διατροφική μας αυτάρκεια. Παράλληλα, η ψυχολογική θωράκιση του ελληνικού λαού, ώστε ενωμένος και πληροφορημένος να δράσει μεθοδικά και αποτελεσματικά για την απελευθέρωσή του. Μπόρα είναι, θα περάσει. Έχουμε περάσει χειρότερα στο παρελθόν. Ο λαός μας διαχρονικά ακόνισε το μυαλό του πάνω στις σκληρές, ηλιοκαμένες πέτρες, και έγινε ευφυής από τα παθήματά του. Η επινοητικότητα του λαού μας δεν έχει ταίρι, πηγάζει μέσα από την ικανότητά του να στερείται τα πάντα και να αναγεννάται από την τέφρα του. Από τους πολιτικούς του εκπροσώπους περιμένει μεγαλύτερη γενναιότητα, σωφροσύνη και ήθος. Αν κάνετε λάθη, ο λαός θα τα πληρώσει και πάλι. Και επειδή το δίκαιον μεταβαίνει, καθώς έλεγε ο Σοφοκλής, από τα λάθη σας θα κερδίσουν οι αντίπαλοι έσωθεν και έξωθεν. Εκμεταλλευτείτε στο έπακρον τις αντιθέσεις των μεγάλων οικονομικών κέντρων, ελιχθείτε έντεχνα μέσα σε αυτές, μην κολλάτε, τα πράγματα αλλάζουν, καθώς και οι συσχετισμοί δυνάμεων. Ευχαρίστως διαπιστώνω, πως το ΥΠ.ΕΞ. εργάζεται μεθοδικά, αθόρυβα και αποτελεσματικά. Ελπίζω σε μεγαλύτερες επιτυχίες.
11. Ενώ η πολιτική είναι η επιστήμη των επιστημών, κατά Πλάτωνα, που θεμελίωσε θεωρητικά τις επιστήμες, στην καθημερινή πρακτική της έκφραση από αυτούς που την ασκούν, μοιάζει με πονηρία, ψεύδος και απάτη. Τούτο οφείλεται στη σκληρότητα σύγκρουσης των συμφερόντων και στην κυνικότητα των επαγγελματιών της πολιτικής. Ο στίβος της πολιτικής είναι ανελέητος, επικρατεί ο δόλος, η έριδα και η διαβολή, η προπαγάνδα και η επίμονη προσπάθεια παγίδευσης του αντιπάλου και διαστρέβλωσης των λεγομένων, η κακοπιστία και ακύρωση των συμφωνών. Δυστυχώς τις συμφωνίες τις υπαγορεύουν κατά κανόνα οι δυνατοί, που είναι οι μόνοι ικανοί να τις παραβιάσουν, γιατί γνωρίζουν πως είναι αδύνατον να τιμωρηθούν από τους αδυνάτους. Ο Κλεμενσώ του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, έλεγε κυνικά: -Οι ισχυροί μιλούν για δικαιοσύνη και πράττουν το άδικο. Ο δε Τσώρτσιλ, του δευτέρου μεγάλου Πολέμου, απολογιόταν για τις αδικίες των συμμάχων έναντι της θυσιασμένης Ελλάδας: -Δεν πρέπει να περιμένουμε συνέπεια από τα μεγάλα έθνη, μερικές φορές έχουν συνέπεια και μεγαλοσύνη, άλλοτε τα ίδια έθνη είναι απερίγραπτα γλοιώδη. Κάτι ήξερε ο δικός μας Θουκυδίδης από τα παλιά, όταν έγραφε πως: - Οι ισχυροί είναι πάντα στην πολιτική τους ευπρεπώς άδικοι. Άλλα και ο Πολύβιος ο Αρκάς, σε χαλεπούς καιρούς, που τόνιζε πως: -Ουκ εκ των έξω κοσμούνται πόλεις, αλλ’ εκ της αρετής των οικούντων. Επειδή όμως οι μεγάλες αποφάσεις τώρα, λόγω του ολιγαρχικού πολιτικού συστήματος, δεν παίρνονται άμεσα από τον λαό, αλλά από τους εκπροσώπους του, εκλεγμένους, εσείς που κυβερνάτε έχετε την μεγάλη μερίδα της ευθύνης, δηλαδή την ηρωοποίηση στην επιτυχία και το ανάθεμα στην αποτυχία. Πρώτος εσύ Πρωθυπουργέ, που ο λαός σου ανέθεσε την τύχη του, στηρίξου σ’ αυτόν και μόνο σ’ αυτόν, και τίμησέ τον δια της επιτυχίας, διότι καθώς μας γνώρισε ο αρχαίος Πλούταρχος: - εξ όλων των ερώτων, ο πιο ισχυρός είναι αυτός μεταξύ του λαού και του ηγέτη του. Αλλιώς η Νέμεσις και η Ύβρις παραμονεύουν κρυμμένες στο σκοτάδι υπομονετικά για να πάρουν αιφνιδιαστικά και ύπουλα τη σκληρή τους εκδίκηση. Φωνή λαού, οργή Θεού!
12. Δυστυχώς η αγορά ταυτίστηκε με τον κεφαλαιοκρατισμό, και το χειρότερο, με τους νόμους της φύσης. Θεοποιήθηκε η κερδοσκοπία, που είναι θεμιτή, και ταυτίστηκε με το μηχανισμό της αγοράς, που δήθεν όλα τα ελέγχει, τα καθοδηγεί και τα διορθώνει. Τούτο το προβάλλουν με στόμφο όλοι οι εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας, και δεν βλέπουν, ή δεν τους συμφέρει να ιδούν, πως η μη ελεγχόμενη αγορά γεννά τέρατα. Η υπερσυγκέντρωση πλούτου σε πολύ ολίγους φέρνει την φτώχεια, την ανεργία, την ύφεση, τον αυταρχισμό, τις δικτατορίες, τους πολέμους, τις οικονομικές κρίσεις, τις επαναστάσεις και τα αθρόα μεταναστευτικά ρεύματα.
Συμπέρασμα-πρόταση: Επειδή οι ελληνικές ιδέες από τα παλιά λειτουργούσαν ως καταλύτες, έτσι και τώρα έχουμε το μεγάλο καθήκον να επηρεάσουμε και τους άλλους λαούς, πρωτίστως τους ομοιοπαθούντες της Ενωμένης Ευρώπης. Ανάγκη να χτίσουμε το μεγάλο μέτωπο, προβάλλοντας την ανάγκη ελέγχου των αγορών και υποταγής τους στην εξυπηρέτηση της κοινωνίας. Ο Πρωθυπουργός σωστά προωθεί τις σχέσης αλληλεγγύης και ενότητας των χωρών του Νότου. Σιγά σιγά, θα κατανοήσουν και οι άλλοι, πως η σχετική τους ευημερία είναι έωλη αν δεν «βάλουν το άλογο μπροστά από το κάρο». Αυτό όμως απαιτεί μακροχρόνια προσπάθεια, χωρίς επανάπαυση και εφησυχασμό, κρατώντας πάντα τις ισορροπίες και τις αναλογίες επιδιωκόμενου σκοπού και μέσων. Μην απογοητευτείτε από τις μη ευήκοες συζητήσεις μεταξύ πολιτικών. Συχνά μένουν μετέωρες και άκαρπες, χωρίς να καταλήγουν πουθενά, σαν να χάθηκε μάταιος χρόνος. Και όμως, πάντα μένουν κάποιες σταγόνες για να ποτίσουν έναν νέο στοχασμό. Η δεύτερη συζήτηση και η δεύτερη σκέψη είναι κατά τεκμήριον καλύτερη από την πρώτη.
Επίλογος
Τούτα τα έγραψα, νιώθοντας την ανάγκη, ως υπεύθυνος πολίτης, να πω τη γνώμη μου, τώρα που ο λαός μας βρίσκεται μπροστά σε μεγάλα διλήμματα, για να πει τα κρίσιμα ναι ή τα όχι. Εξάλλου διαχρονική είναι η αλήθεια πως: - Έτερος εξ ετέρου σοφός!-