Μπορεί η κυβέρνηση να έπεσε πέρυσι στα τέσσερα για να μην έρθει το Grexit, και τα κατάφερε υπογράφοντας μνημόνιο, όμως, ένα νέο Grexit είναι εδώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερή ανοησία, η πολιτικής της φούντας, της παρλαπίπας και της «ανοικτής» κοινωνίας του μπάτε σκύλοι αλέστε τα κατάφερε αυτή τη φορά.
Όπως όλα δείχνουν, και με τη σφραγίδα της Συνόδου Κορυφής, η Ελλάδα είναι εκτός της Ευρωπαϊκής οικογένειας. Μια χώρα περικυκλωμένη από φράχτες, μια χώρα στην οποία οι πολίτες της, κι όχι μόνο οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, θα αισθάνονται ξένοι στην Ευρώπη που με τόσο κόπο χτίστηκε τα προηγούμενα χρόνια.
Μια Ελλάδα που μετατρέπεται σε φρούριο και μένει να δούμε ποια είναι τα 30 αργύρια της προδοσίας αυτών που άκριτα μας κυβερνούν. Είναι χαλάρωση της λιτότητας; Είναι υπόσχεση για το χρέος; Ή μήπως είναι τα ψίχουλα που θα μας δίνουν για να κρατάμε τους μουσουλμάνους στη χώρα μας και να μην του «εξάγουμε» γι' αλλού;
Ό,τι και να είναι πρόκειται για μια τραγική εξέλιξη που θα έχει οδυνηρές συνέπειες για τη χώρα μας. Ο βαλκανικός δρόμος θα κλείσει με το πρόσχημα ότι οι δουλέμποροι θα σταματήσουν να στέλνουν στην Ελλάδα πρόσφυγες. Και όσοι είναι εδώ που θα πάνε; Το 1 εκατ. και πλέον που περιμένουν στα τουρκικά παράλια που θα πάνε; Θα υποχρεωθεί η Τουρκία να τους κρατήσει εκεί; Πολύ αμφιβάλλουμε.
Ακόμη κι αν σταματήσει το δουλεμπόριο επισήμως, αυτό θα γίνεται κάτω από τη μύτη των αρχών και η Ελλάδα θα μετατρέπεται καθημερινά σε όλο και μεγαλύτερο στρατόπεδο. Αυτή είναι η αλήθεια για το μέλλον της χώρας και θα πρέπει να δούμε τώρα την επόμενη ημέρα. Τι θα τους κάνουμε τους 100, 200 ή 500 χιλιάδες ξένους; Θα τους αφομοιώσουμε; Μπορούμε να τους αφομοιώσουμε; Εδώ τους Έλληνες και χριστιανούς της Σμύρνης και των ελληνικών περιοχών της Μικράς Ασίας δεν καταφέραμε (ή δεν θελήσαμε) ποτέ να τους αφομοιώσουμε, θα το κάνουμε με μουσουλμάνους στην συντριπτική τους πλειοψηφία;
Το πιο πιθανό είναι ότι η επόμενη ημέρα θα βρει την Ελλάδα γεμάτη με στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών. Θα βρει τη χώρα ένα απέραντο γκέτο, διαφορετικούς λαούς όλους μαζί και τους Έλληνες να φοβούνται για τα παιδιά τους. Αλλά δημιουργείται και το εξής ερώτημα: Όσα λεφτά κι αν μας δώσουν οι Ευρωπαίοι τι θα είναι η Ελλάδα; Μια φτωχοποιημένη χώρα, με πολίτες που θα έχουν χαμηλούς μισθούς και απαράδεκτες συντάξεις και ταυτόχρονα με εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένους, απομονωμένους και απελπισμένους ξένους; Είναι σίγουρο ότι θα φάει ο ένας τις σάρκες του άλλου. Είναι σίγουρο ότι θα δούμε πρωτόγνωρες σκηνές με συγκρούσεις στους δρόμους για ένα κομμάτι ψωμί. Για μια θέση στον ήλιο.
Μακάρι να βγούμε ψεύτες αλλά η Ελλάδα των παιδιών μας θα είναι πολύ χειρότερη από εκείνη αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Τότε, το περί δικαίου αίσθημα μπορεί να ικανοποιήθηκε από τις εκτελέσεις στο Γουδή. Σήμερα δεν είναι τόσο εύκολα να ικανοποιήσεις ένα λαό που έχει περάσει τα πάνδεινα και περίμενε να δει φως στο τούνελ. Ακόμη κι αν δικάσεις τους υπευθύνους, το στομάχι δε γεμίζει με αέρα, η κοινωνία δεν θα είναι πιο ασφαλής, τα παιδιά μας δεν θα έχουν στήριγμα για να μείνουν στη χώρα τους.
Αυτό είναι το πιο τραγικό απ' όλα. Η Ελλάδα θα γεμίσει πρόσφυγες και οι Έλληνες θα γίνουν οι ίδιοι πρόσφυγες σε μια άλλη χώρα.