Ένα εξαιρετικό άρθρο υπογράφει ο Ρόμπερτ Φισκ στο βρετανικό Indipendent για τη στάση της Δύσης και την απελευθέρωσης της Παλμύρα.
Ο αναλυτής εξηγεί πολύ σωστά πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη στρατιωτική ήττα που έχει υποστεί η ISIL εδώ και περισσότερο από δύο χρόνια. Ωστόσο ο Φισκ με φλεματικό χιούμορ σχολιάζει:
«Ναι, μάγκες, οι κακοί κέρδισαν, δεν κέρδισαν; Διαφορετικά, όλοι θα έπρεπε να γιορτάζουμε, όχι;»
Κι αμέσως υπογραμμίζει πως σε χρόνο λιγότερο από μια εβδομάδα από το φονικό χτύπημα στις Βρυξέλλες «όλοι θα έπρεπε να χειροκροτούμε τη μεγαλύτερη στρατιωτική συντριβή της ISIL στην ιστορία της. Αλλά όχι! Όπως οι μαύροι αφέντες διέφυγαν από την Παλμύρα αυτό το Σαββατοκύριακο, οι κ.κ. Ομπάμα και Κάμερον ήταν τόσο σιωπηλοί όπως ο τάφος στον οποίο έχουν σταλεί τόσα θύματα της Οργάνωσης».
Κι ο Φισκ βγάζει αμέσως στη σέντρα τον Κάμερον:
«Αυτός που έβαλε την εθνική μας σημαία να κυματίσει μεσίστια προς τιμήν του αποκεφαλιστή βασιλιά της Αραβία (μιλάω για τον Dave, φυσικά) δεν είπε μια λέξη».
Ο Φισκ υπογραμμίζει το άβολο του πράγματος και προσθέτει πως ο συριακός στρατός, με την υποστήριξη του Βλαντιμίρ Πούτιν, πέταξε έως τους «κλόουν» της ISIL και ο Κάμερον δεν μπόρεσε καν να πει ότι καλώς έπραξαν.
Κι αμέσως ο αρθρογράφος απογυμνώνει τη Δύση λέγοντας πως όταν η Παλμύρα έπεσε πέρυσι, προέβλεπαν την πτώση του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Ωστόσο αγνοούσαν ένα βασικό ερώτημα του συριακού στρατού: γιατί, οι Αμερικανοί αν μισούν τόσο πολύ την ISIL, δε βομβάρδισαν τα κονβοί με τα οχήματα αυτοκτονίας που έσπασαν τις πρώτες γραμμές άμυνας του συριακού στρατού; Γιατί δεν επιτέθηκαν στους τζιχαντιστές;
Κι εδώ αξίζει να ενισχύσουμε το συλλογισμό του Φισκ επαναλαμβάνοντας κάτι που είχαμε από τότε σχολιάσει στη Freepen.gr, πως οι ΗΠΑ τουλάχιστον στην περίπτωση της Παλμύρα θα μπορούσαν και ενδεχομένως όφειλαν να ανακόψουν τους τζιχαντιστές για να αποτρέψουν μια πιθανή πολιτιστική καταστροφή. Ωστόσο είδαν κι αυτοί την "ευκαιρία" κατάρρευσης της Δαμασκού.
«Εάν οι Αμερικανοί ήθελαν να καταστρέψουν την ISIL, γιατί δεν τους βομβάρδισαν όταν τους είδαν;» ρώτησε το Φισκ ένας Σύριος στρατηγός μου ζήτησε μετά την ήττα των στρατιωτών τους, ο γιος του οποίου είχε σκοτωθεί στην υπεράσπιση της Χομς. Οι δε άνδρες του είχαν συλληφθεί και αποκεφαλιστεί στα ρωμαϊκά ερείπια. Επίσης ο αρθρογράφος υπενθυμίζει πως ακόμη και ο διευθυντής των αρχαιοτήτων αποκεφαλίστηκε με τους τρομοκράτες να ξαναφορούν τα γυαλιά στο κομμένο του κεφάλι.
«Αλλά και τότε ήμασταν σιωπηλοί» προσθέτει ο Φισκ και συμπληρώνει πως ο Πούτιν το παρατήρησε αυτό, έκανε λόγο σχετικά και και προέβλεψε με ακρίβεια την ανακατάληψη της Παλμύρας.
«Τα αεροσκάφη του επιτέθηκαν στην ISIL όπως δεν έκαναν αυτά των ΗΠΑ, προς όφελος του συριακού στρατού. Αλλά δεν μπορούσα να μη βάλω τα γέλια όταν διάβασα ότι η διοίκηση των ΗΠΑ ισχυρίστηκε πως έδωσε έντολή για δύο αεροπορικές επιδρομές εναντίον της ISIL γύρω από την Παλμύρα κατά τις ημέρες που πραγματοποιήθηκε η απελευθέρωσή της. Αυτό πραγματικά να σας πω σας λέει όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε για τον αμερικανικό "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας". Ήθελαν να καταστρέψουν την ISIL, αλλά όχι τόσο πολύ» συμπληρώνει ο Φισκ.
Έτσι, στο τέλος, σχολιάζει ο Φισκ, ήταν το συριακό στρατό και τα "φιλαράκια" του της Χεζμπολάχ με τους Ιρανούς και τους Ρώσους που έδιωξαν τους δολοφόνους της ISIL από την Παλμύρα, και οι οποίοι μπορεί να πλήξουν το προπύργιο της οργάνωσης, τη Raqqa αλλά «ο Θεός να μας φυλάει από αυτό» τονίζει ειρωνικά ο αρθρογράφος.
Ο Φισκ θα κλείσει με μια ρεαλιστική πρόβλεψη, ότι ο συριακός στρατός θα είναι αυτός που θα αποφασίσει για το μέλλον της Συρίας. Αν απελευθερώσει τη Raqqa - και το Deir el-Zour (για το οποίο γράψαμε νωρίτερα σήμερα στη Freepen.gr), «εμείς θα σιωπήσουμε και πάλι».
Και κλείνει ακόμη πιο φλεγματικά:
«Εμείς δεν υποτίθεται ότι πρέπει να καταστρέψουμε την ISIL; Ξεχάστε το! Αυτή είναι η δουλειά του Πούτιν. Και του Ασαντ. Προσευχηθείτε μόνο για την ειρήνη των λαών, οι λαοί. Αυτό δεν είναι που μετράει; Και η Γενεύη (αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις). Πού είναι αυτή ακριβώς;»