Του Αλέξανδρου Παπαδόπουλου
Ιδού η απορία!
Να είμαι ανεκτικός. Να είμαι ανοικτόμυαλος. Να είμαι "πολυπολιτισμικός" που είναι και της μόδας.
Πολύ ευχαρίστως να είμαι.
Αλλά αναρωτιέμαι, αν το δικό μου παιδί πήγαινε να παρελάσει σε μια Αραβική χώρα, θα δεχόντουσαν να παρελάσει χωρίς (!) μαντήλα σεβόμενοι κι εκείνοι με τον ίδιο τρόπο τον δικο μας πολιτισμό? Δεν νομίζω.
Άρα γεννιέται ένα ερώτημα: αφού εκείνοι δεν με σέβονται πως έχουν απαίτηση να τους σεβαστώ εγώ? Θα μου πεις: "μα εσύ πρέπει να είσαι ανώτερος άνθρωπος". Πολύ ωραία, να είμαι.
Αλλά να είμαι ανώτερος σε μια ανόδυνη παραξενιά, το καταλαβαίνω. Αν θες να βάφεις τα μαλλιά σου πράσινα, βάφε τα. Λογικό δεν είναι, αλλά κάνε το κατά παραχώρηση της κοινωνίας.
Όταν όμως θες, επειδή το επιτάσει η θρησκεία ο πολιτισμός ή απλώς το γούστο σου, να μειώνεις όλες τις γυναικες υποχρεώνοντας τες "να κρύβουν το πρόσωπό τους από το θεό", δεν μπορώ να είμαι ανεκτικός. Δεν μπορώ να είμαι συνένοχος στην επιβολή του δικού σου σκοταδισμού. Εγώ είμαι υποχρεωμένος να βοηθήσω αυτό το κοριτσάκι που παρελαύνει με μαντήλα, να καταλάβει πως δεν έχει να κρύψει τίποτα από το θεό. Πως σε αυτή τη χώρα και σε αυτό τον πολιτισμό που ήρθε να ζήσει, δεν κρύβουμε τις γυναίκες μας από το θεό. Δεν τις θεωρούμε "βρώμικες".
Το κοριτσάκι αυτό δεν φοράει μαντίλα από επιλογή της. Φοράει λόγω της ψυχολογικής επιβολής και της πλύσης εγκεφάλου του πατέρα της. Φοράει γιατί έτσι την έμαθαν. Την έμαθαν πως είναι άνθρωπος δεύτερης κατηγορίας διότι γεννήθηκε γυναίκα.
Εγώ λοιπόν όχι μόνο μπορώ, αλλά και πρέπει να την βοηθήσω να ξεφύγει από αυτά τα δεσμά.
Δεν μιλάμε για μια γραφική λαογραφική παράδοση ενός λαού, αλλά για μια βαθιά σκοταδιστική διαφοροποίηση των δύο φύλων που διαμορφώνει ένα τρόπο σκέψεως ο οποίος γεννά τρομοκράτες. Γεννά τρομοκράτες γιατί γεννά ανθρώπους που δεν σκέφτονται. Φόρα τη μαντίλα και μην σκέφτεσαι γιατί το κάνεις ή αν θες να το κάνεις. Φόρα τη γιατί το λέει ο θεός.
Όχι λοιπόν. Σε αυτή την ήπειρο, δεν κάνουμε ότι λέει ο θεός. Κάνουμε ότι λένε οι άνθρωποι, οι αρχές του διαφωτισμού και της δημοκρατίας. Και είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύουμε αυτούς που δεν μπορούν να προστατέυσουν τον εαυτό τους, από τον πατέρα τους, από την θρησκεία τους ακόμα και από τον ίδιο τους τον εαυτό!
Αυτό το κοριτσάκι δεν έχει ανάγκη να του δείξω ανεκτικότητα. Έχει ανάγκη να το βοηθήσω να ελευθερώσει το μυαλό της.
Η ανοχή των μεσαιωνικών αντιλήψεων κάθε πολιτισμού ή θρησκευτικού δόγματος δεν είναι δείγμα προόδου, ούτε κοινωνικής ανωτερότητας. Είναι ο ασφαλέστερος δρόμος προς την επιστροφή στον σκοταδισμό.
Υ.Γ.: Ακούω και μερικά "έξυπνα" επιχειρήματα από "προοδευτικούς", πως και η γιαγιά μου στο χωριό φόραγε τσεμπέρη. Σωστά. Μόνο που:
1. Τη γιαγιά μου δεν την υποχρέωσε κανείς. Αν ήθελε το φόραγε, αν δεν ήθελε δεν το φόραγε.
2. Το τσεμπέρι της γιαγιάς μου χρησίμευε για να την προστατεύει από τον ήλιο και όχι για να "κρύβει τη βρωμιά της από το θεό".
3. Η γιαγιά μου το φόραγε πριν από 100 χρόνια. Από τότε προόδευσε και κάνει skype calls για να δει τα εγγόνια της.