Σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου (πηγή), η χώρα θεωρείται ως το Eldorado του ξεπλύματος μαύρου χρήματος – ενώ όλα τα εγχειρήματα αυτού του είδους που συμβαίνουν εκτός του χρηματοπιστωτικού τομέα συνήθως δεν ανακαλύπτονται.
Έχοντας αναφερθεί διεξοδικά στο θέμα, τονίζοντας πως η Γερμανία ευρίσκεται στην 8η θέση των φορολογικών παραδείσων διεθνώς, μας έκανε εντύπωση το ποσόν των μαύρων χρημάτων που πλέον υπολογίζεται – αφού τοποθετείται στα 100 δις € ετησίως, τα οποία είναι διπλάσια από τα μέχρι σήμερα γνωστά.
Το ξέπλυμα εκτός του χρηματοπιστωτικού
τομέα υπολογίζεται στα 20 έως 30 δις €, αφορώντας κυρίως τα ακίνητα και
τα έργα τέχνης – ενώ τα περισσότερα χρήματα που ξεπλένονται προέρχονται
από το εξωτερικό.
Υπενθυμίζουμε ότι, η Γερμανία αποτελεί έναν βασικό παίκτη στο διεθνές δίκτυο του «ξεπλύματος» χρημάτων, καθώς επίσης της φοροδιαφυγής (πηγή) – ενώ ο ΟΟΣΑ απαιτεί περισσότερη διαφάνεια από την κυβέρνηση της, όπως ακριβώς και από το Λουξεμβούργο.
Στη σύγκριση που αφορούσε τις 73 σημαντικότερες χώρες, όσον
αφορά το τραπεζικό απόρρητο, τη χαλαρή εποπτεία των τραπεζών, καθώς
επίσης τα κίνητρα που διευκολύνουν τη φοροδιαφυγή σε διεθνές επίπεδο,
η Γερμανία κατατάχθηκε από τον ΟΟΣΑ στην 8η θέση – όταν γνωστές χώρες,
όπως το Λιχτενστάιν (34η θέση), τα νησιά των Βερμούδων (12η θέση) και οι
Σεϋχέλλες (55η θέση), κατέλαβαν χαμηλότερες θέσεις.
Περαιτέρω, υπολογίσθηκε πως έχουν τοποθετηθεί στη Γερμανία 1,3 τρις € από ξένους, λόγω της τραπεζικής και φορολογικής δομής της –
ενώ είναι γνωστό πως παράνομα ή μαύρα χρήματα, ύψους περί τα 1,6 τρις $
ετησίως, εισρέουν σε χώρες της Ευρώπης ή των Η.Π.Α., προερχόμενα κατά
το ήμισυ από τις αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες (στις οποίες η
ετήσια φοροδιαφυγή μόνο, υπολογίζεται στα 250 δις $).
Σύμφωνα με γερμανούς οικονομολόγους, τα χρήματα που εισρέουν στη Γερμανία από χώρες εκτός της ΕΕ, δεν είναι υποχρεωτικό να δηλωθούν ή να φορολογηθούν –
ενώ η εφορία της Γερμανίας δεν παρέχει πληροφορίες σε άλλα κράτη, όσον
αφορά τους τόκους των καταθέσεων των ξένων υπηκόων. Το γεγονός αυτό
σημαίνει ουσιαστικά πως προσκαλεί επίσημα το διεθνές ξέπλυμα χρημάτων
και τη φοροδιαφυγή, να χρησιμοποιήσει τις δικές της τράπεζες.
Εκτός αυτού, οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των ιδιωτικών εταιρειών δεν φαίνονται στη χώρα – ενώ μπορεί κανείς πολύ εύκολα να δώσει σε έναν διαχειριστή την εντολή αγοράς ακινήτων, χωρίς να αποκαλύπτεται η ταυτότητα του. Στη
Γερμανία δεν υπάρχει άλλωστε υποχρέωση δήλωσης της ακίνητης περιουσίας –
ενώ, με τη βοήθεια των ιδρυμάτων, μπορεί κανείς να αποκρύψει οτιδήποτε
θελήσει. Από την Ελλάδα βέβαια απαιτεί διαφορετικά πράγματα – παριστάνοντας παράλληλα τον «ηθικό τιμωρό», στην υπηρεσία των αδυνάτων.
Σε κάθε περίπτωση, οι Πολίτες άλλων
κρατών διευκολύνονται να αποκρύψουν τα χρήματα τους στη Γερμανία – με
αποτέλεσμα να δημιουργούνται ακόμη περισσότερα προβλήματα στις χώρες του
Νότου, από τις οποίες εκρέουν μεγάλα ποσά με προορισμό τη Γερμανία, η οποία ουσιαστικά παρέχει «φορολογική ασυλία» στους πάντες.