ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΖΑΧΑΡΟΣ
Ο Γιάνης Βαρουφάκης κυριολεκτικά “τα βρόντηξε” όταν συνειδητοποίησε ότι βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδο. Πολλοί, μεταξύ των οποίων και η “δεύτερη φορά αριστερά”, του χρέωσαν το επιπλέον κόστος του τρίτου μνημόνιου αλλά σίγουρα η καθυστέρηση της δημιουργικής ασάφειας κόστισε χρόνο στη χώρα, επιτείνοντας την ασφυξία που είχαν δημιουργήσει τα 5 προηγούμενα χρόνια στην αγορά.
Εν συνεχεία, ανέλαβε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με καλές προθέσεις αλλά μαρξιστικό υπόβαθρο. Τόσο μαρξιστικό που έφτασε μέχρι το σημείο να συγγράψει βιβλίο με το οποίο υπερασπίζεται “τις προσπάθειες του Ανδρέα Παπανδρέου και του επιτελείου του την περίοδο 1981-89 για μια προοδευτική οικονομική στρατηγική κόντρα στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία” (wikipedia). Τέλος πάντων ο Ε.Τ. (όπως τον αποκαλούν “χαιδευτικά” οι δημοσιογράφοι κάνοντας αναφορά στην διάσημη ταινία) έδωσε διαβεβαιώσεις ότι θα κάνει το παν για να βοηθήσει τη χώρα και αρχικά έδειξε ότι παραμερίζει τις προσωπικές του απόψεις, υπογράφοντας τρισκατάρατα μνημόνια.
AdTech Ad
Συνέχισε όμως να συμμετέχει στους 53 (ή όσοι είναι τέλος πάντων), όπως επίσης και να διαπραγματεύεται για πράγματα που η Κυβέρνηση είχε υπογράψει προηγουμένως. Αφού χάσαμε άλλους 6 μήνες η κατάσταση άρχισε να ζορίζει και τα επιπλέον μέτρα που ζητά η τρόικα θα δημιουργήσουν πολιτικό πρόβλημα όπως παραδέχτηκε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κος Δραγασάκης μιλώντας σε φιλικό κύκλο σε εκδήλωση του Φώτη του Κουβέλη. Ο Ε.Τ. δυσκολεύεται να διαχειριστεί το κόστος. Δεν δέχεται να παραβιαστούν λέει οι κόκκινες γραμμές του. Έτσι κάπως άρχισαν οι φήμες περί πρόθεσής του να αποχωρήσει από το ΥΠΟΙΚ.
Είναι άλλωστε η μοίρα των Υπουργών Οικονομικών να θυσιάζονται όταν Η Κυβέρνηση καλείται να λάβει σκληρά μέτρα. Πιστεύει όμως κανείς ότι αυτά τα μέτρα δεν τα ήξερε όταν αναλάμβανε ξανά τη θέση του Υπουργού Οικονομικών στη Δεύτερη Κυβέρνηση Αριστερά; Ακόμη και με δεδομένο ότι τώρα η τρόικα ζητά επιπλέον μέτρα, ο ΥΠΟΙΚ και ακαδημαικός οικονομολόγος δεν γνωρίζει ότι ο χρόνος είναι μια παράμετρος που αλλάζει τα δεδομένα στην οικονομία; Ιδίως όταν η οικονομία αυτή βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό από τα capital controls και την απραξία των Υπουργών;
Αν από την αρχή διαφωνούσε με τη “συνταγή”, θα μπορούσε είτε να μην είχε αναλάβει καθήκοντα είτε να παρουσιάσει ένα δικό του πλάνο. Πράγμα που ουδέποτε έκανε. Μέχρι στιγμής από τον ΥΠΟΙΚ έχουμε ακούσει τοποθετήσεις σχετικές με τη διαχείριση της “διαπραγμάτευσης” μαζί με κάποια ευχολόγια.
Όπως αυτό που είπε από το Βήμα της Βουλής προ ενός μήνα. Ότι δηλαδή ότι έως τις 22 Απριλίου –που συνεδριάζει το Εurogroup– θα έχει επιτευχθεί συμφωνία με τους δανειστές και για το θέμα της περαιτέρω ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Υπονοώντας ότι θα έχει κλείσει φυσικά προηγουμένως και η αξιολόγηση. Σύμφωνα με όσα είπε τότε ο κος Τσακαλώτος απαιτούνται λιγότερες από 48 ώρες υπομονής μέχρι να έχουμε λύση στο μεγάλο θέμα.
Επιπλέον θα πρέπει κανείς να είναι αφελής αν πιστεύει ότι για ένα τόσο μεγάλο θέμα δεν ήταν ενήμερη η Κυβέρνηση. Ο Τσακαλώτος δεν έκανε απλά ότι ήθελε. Η ενδεχόμενη παραίτησή του όμως βαραίνει τον ίδιο αποκλειστικά. Κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ρίψασπις αν τολμήσει να επιβεβαιώσει τις φήμες.
Διότι ακόμη και αν δεχτούμε ότι υπέστη ενδοκυβερνητικό πόλεμο, η κατάσταση δεν αλλάζει. Οι σύντροφοι που ροκάνιζαν την καρέκλα του, θα του είναι προφανώς γνωστοί. Ας βγει να τους καταγγείλει, αν υπάρχουν. Και φαίνεται να υπάρχουν. Δεδομένου ότι οι “μεταρρυθμιστές” της Κυβέρνησης έχουν ουκ ολίγες φορές εκτοξεύσει δηλητηριώδη σχόλια εναντίον του. Φυσικά αυτοί που θέλουν να τον “φάνε” κατά καιρούς, το κάνουν για το καλό του τόπου, χωρίς όμως να έχουν οι ίδιοι συμβάλλει μέχρι τώρα σε κάτι τέτοιο.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε επίγνωση της καυτής πατάτας που παρέλαβε όταν ορκίστηκε για δεύτερη φορά Υπουργός Οικονομικών. Τώρα όμως βρίσκεται σε ένα πολύ δύσκολο σταυροδρόμι. Αν τα παρατήσει και αυτός, θα έχουμε χάσει ξανά χρόνο, χωρίς να βρούμε λύση. Αν μείνει, θα πρέπει να παραμερίσει τις απόψεις του και να σηκώσει το βάρος των μέτρων, αν μπορεί να γίνει τελικά κάτι τέτοιο μετά από τόση “ασάφεια”. Σε κάθε περίπτωση η ανάληψη μιας θέσης ευθύνης δεν συνεπάγεται μόνο φήμη, παροχές και τουπέ. Ήξερε ότι θα έρθουν δύσκολες ώρες και παρολ' αυτά το έκανε. Συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα.
Τίποτα επίσης δεν μας διασφαλίζει ότι δεν θα χάσουμε άλλους έξι μήνες με όποιον άλλον εκφράσει την επιθυμία να “παίξει” με το Υπουργείο Οικονομικών. Όλοι ξεκινάνε Κάνοντας του παλικαράδες για να καταλήξουν να φεύγουν “νύχτα” υπό το Βάρος των συνθηκών τις οποίες οι ίδιοι δημιούργησαν. Με τις δοκιμές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ χάσαμε ήδη ενάμιση χρόνο. Ενάμιση χρόνο κατά τον οποίο η αγορά στενάζει και η Κυβέρνηση πασχίζει για το καλό μας επιμένοντας στις ανορθόδοξες πρακτικές της, πανηγυρίζοντας ότι “κερδάει” και αποδεικνύοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ κάποιου είδους διαφορετικό σχέδιο πέρα από τα ηρωικά νταούλια. Τα οποία και παίζει κάθε φορά που βρίσκεται σε αδιέξοδο…
news247.gr