Το κοσμοπολίτικο Πολύκαστρο ζει μέρες δόξης λαμπρές. Διεθνή τηλεοπτικά συνεργεία, ένα κάρο μέλη ξένων ΜΚΟ που καταφθάνουν κάθε μέρα. Τα φαγάδικα, τα καφέ και τα μπαράκια ζητούν να προσλάβουν προσωπικό. Αυτή είναι η επιφανειακή εικόνα της γκλαμουριάς.
Απ’ την άλλη, στις σχετικά απομονωμένες συνοικίες της πόλης εμφανίζονται πιεστικοί πρόσφυγες και μετανάστες που κατεβαίνουν απ’ την Ειδομένη. Τα κλειδαμπαρώματα των ντόπιων, που στην Ειδομένη ήταν δεδομένα, άρχισαν σιγά σιγά και στο Πολύκαστρο. Ο κόσμος που δεν ζει απ’ τις οικονομικές δραστηριότητες των ΜΚΟ έχει αρχίσει να βράζει. Η έκρηξη είναι θέμα ολίγου σχετικά χρόνου.
Την ίδια στιγμή, τόσο στο Πολύκαστρο όσο και στην Ειδομένη δρα ορατά πλέον η άτυπη αντιεξουσιαστική διεθνής. Ιδεοληπτικοί που βλέπουν στους εξαθλιωμένους μουσουλμάνους που προσπαθούν να φτάσουν στην Γερμανία, «το νέο επαναστατικό υποκείμενο» -αφού στη Δύση αυτό είναι ανύπαρκτο πλέον. Αυτοί βεβαίως συμβουλεύουν και καθοδηγούν πολιτικά τις κινήσεις για open borders, αυτοί διακινούν τις φρούδες ελπίδες ότι σήμερα, αύριο ή μεθαύριο τα σύνορα ανοίγουν. Αυτοί πήραν στον λαιμό τους τους πνιγμένους και τους σακατεμένους από τη σκοπιανή αστυνομία, όταν προσπάθησαν να τους καθοδηγήσουν ομαδικά, για να περάσουν τα σύνορα με ντου.
Και, βέβαια, δεν λείπουν οι δήθεν ανθρωπιστικές ξένες οργανώσεις, μετωπικά σχήματα των διάφορων Σόρος, άλλοι φονταμενταλιστές, καθώς και ποικίλα ενεργούμενα μυστικών υπηρεσιών· ένα πανηγύρι διάλυσης του ελληνικού κράτους και πάνω από όλους αυτούς οι κυβερνώντες συριζαίοι, που κατάφεραν το ακατόρθωτο, να φτάσουν την κατάσταση σε τέτοιο σημείο διάλυσης.
Για τους 14.000 πρόσφυγες και μετανάστες σε Ειδομένη και Πολύκαστρο, κράτος είναι οι ΜΚΟ, τις οποίες πλέον δεν πολυσέβονται και τους φέρονται με απαξίωση, σε ορισμένες περιπτώσεις δικαιολογημένα, αλλά συνήθως άδικα. Όσο για τα πολυδιαφημισμένα λεωφορεία που θα αδειάσουν τον κόσμο από εκεί, κάθε μέρα 50 άνθρωποι φεύγουν, 100 έρχονται. Παρακινούνται από ανώνυμα μηνύματα που αποστέλλονται με sms και υποστηρίζουν ότι επίκειται άνοιγμα των συνόρων. Ποιος προβοκάρει με τέτοιες ειδήσεις; Αυτή η άτυπη διεθνής; Μήπως η MIT; Τέτοια ευαγή ιδρύματα; Τρέχα γύρευε…
Βεβαίως, όσο η κατάσταση χειροτερεύει, τέως, νυν ή εντός, εκτός και επί τα αυτά συριζαίοι, αριστεριστές κ.λπ. έχουν κόψει πλέον τον τουρισμό αλληλεγγύης, κοινώς έχουν κόψει ρόδα μυρωμένα, που λέει και ο λαός. Ούτως ή άλλως, ο καθηγητής Κοντογιώργης έχει δίκιο: «Τα σύνορα της Ευρώπης είναι πια στα Σκόπια και η Ελλάδα γλίστρησε στη Μέση Ανατολή». Και σε αυτό, οι συριζαίοι τα κατάφεραν.