ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΛΑΚΑ
Από έναν υπουργό αυτό που περιμένει κάποιος δεν είναι να ακούσει τις απόψεις και τα σχόλιά του για τα τεκταινόμενα, αλλά το έργο του. Και όπου δεν υπάρχει έργο, περισσεύουν τα λόγια. Και στην προκειμένη περίπτωση, ο Αναπληρωτής Υπουργός Νίκος Τόσκας μιλάει διαρκώς και πολύ…
Προφανώς ο Νίκος Τόσκας έχει λησμονήσει ότι δεν είναι παρατρεχάμενος υπουργικών γραφείων ή συμβουλάτορας ή καφενόβιος στο Ψυχικό, για να λέει τη γνώμη του σε παρεούλες. Είναι υπουργός που- όποια κι αν είναι η γνώμη του- οφείλει να παίρνει και να υλοποιεί αποφάσεις.
Υπό αυτήν την έννοια οι απόψεις που εξέφρασε ο Ν. Τόσκας ότι οι δαρμένοι της Ειδομένης θα γίνουν οι αυριανοί τζιχαντιστές, και ότι ο ελληνικός λαός δεν βιώνει το προσφυγικό πρόβλημα, αλλά το νιώθει μόνο μέσω τηλεόρασης έχουν όση αξία μπορεί να έχει η ανάλυση του Τσουκαλά και του Αλέφαντου.
Σημασία ωστόσο έχουν οι πράξεις του Αναπληρωτή Υπουργού Προστασίας του Πολίτη στον τομέα των αρμοδιοτήτων του. Όπως για παράδειγμα τι ακριβώς κάνει ο Ν. Τόσκας για να αντιμετωπίσει την άψογη συνεργασία των δυνάμεων των ΜΑΤ με τα «καταδρομικά» Χρυσαυγήτικα τάγματα που είδαμε (και) προσφάτως;
Και κάτι επίσης που έχουμε την εντύπωση εμπίπτει στις αρμοδιότητες του έργου (και όχι των λόγων) του Αναπληρωτή (σχολιαστή) υπουργού, είναι τι ακριβώς πράττει ώστε να μην υπάρχουν δαρμένοι πρόσφυγες – αυριανοί τζιχαντιστές κατά την άποψή του-- παρατημένοι και συβασμένοι στην Ειδομένη και τον Πειραιά;
Τι πράττει ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός για τον έλεγχο των «περίεργων» καταστάσεων εκμετάλλευσης του δράματος των χιλιάδων ανθρώπων από εγχώριους και ξένους επιτήδειους;
Θα… σχολιάσει ο… σχολιαστής Ν. Τόσκας;