Στο άτυπο Eurogroup της 22ας Απριλίου στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας,
παρά το γεγονός ότι έχει τεθεί ως πρώτο θέμα στην agenda το «ελληνικό
ζήτημα» ,δεν πρόκειται να είναι ληφθούν αποφάσεις.
Την ακριβώς επόμενη μέρα, θα υπάρξει η συνάντηση κορυφής Ομπάμα –
Μέρκελ στο Αννόβερο, με επίσημη θεματολογία το Προσφυγικό και το
Ελληνικό Ζήτημα. Επομένως οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης θα
περιμένουν τις οδηγίες των ηγετών προτού αξιολογήσουν την «πρόοδο του
ελληνικού προγράμματος».
Το σκηνικό ωστόσο είναι πλέον ξεκάθαρο:
- Κοινή συνισταμένη όλων των επίσημων και ανεπίσημων δηλώσεων των αξιωματούχων στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες είναι η λέξη «θυσίες των Ελλήνων». Περαιτέρω θυσίες των Ελλήνων.
Η Ελλάδα ως «ευρωπαϊκή αποθήκη προσφύγων» απολαμβάνει μιας
επιεικέστερης αντιμετώπισης στα θέματα της οικονομίας, χωρίς όμως αυτό
να σημαίνει ότι αλλάζουν οι στόχοι.
Οι Ευρωπαίοι απλώς μετακινούν τα χρονοδιαγράμματα και η Ελληνική
κυβέρνηση βρίσκει χρόνο για βαθιές αναπνοές και πολιτική –στο εσωτερικό-
εκμετάλλευση της «γενναίας διαπραγματευτικής στρατηγικής της».
Με λίγα λόγια, η Ελλάδα θα ενισχυθεί περαιτέρω στην διαχείριση του
προσφυγικού ζητήματος, για να μην πονοκεφαλιάζει η υπόλοιπη Ευρώπη.
- Στα οικονομικά, ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2018 δεν αλλάζει.
- Μπορεί όμως να αλλάξουν οι μετέπειτα –μετά το 2018- δημοσιονομικοί στόχοι, με τη βοήθεια μιας «νέας διευθέτησης» των αποπληρωμών του δημοσίου χρέους, με μεγαλύτερες περιόδους χάριτος και επιμήκυνση των προθεσμιών με χαμηλά επιτόκια.
Άλλωστε ο ESM έχει πλέον αποδείξει ότι μπορεί να δανείζεται για
χρονικές περιόδους έως 8 χρόνια με επιτόκιο δανεισμού 0,125% άρα μπορεί
να διευκολύνει και τις Ελληνικές αποπληρωμές.
Η συζήτηση για το Ελληνικό Χρέος, έχει ήδη ξεκινήσει και δεν προβλέπεται να ολοκληρωθεί σύντομα.
- Η ΠΦΑ Κυβέρνηση θα διακηρύσσει στο εσωτερικό ότι «έκλεισα την πρώτη αξιολόγηση, δεν πήρα επιπλέον μέτρα πέραν του 3% ΑΕΠ, ξεκίνησα τη συζήτηση για το Χρέος».
- Το ΔΝΤ θα περιμένει υπομονετικά μέχρι το Φθινόπωρο, στη β’ αξιολόγηση του Προγράμματος, για να θέσει τους δικούς του όρους στο νέο Μνημόνιο MEFP που θα υπογράψει η Ελληνική Δημοκρατία, για να δανειστεί όχι περισσότερα από 8 δις Ευρώ, με τους όρους και τις προϋποθέσεις της κυρίας Λαγκάρντ.
Σ’ αυτή τη συζήτηση λείπει ένα κρίσιμο στοιχείο: Η ανάπτυξη. Η αύξηση
των μεγεθών της πραγματικής οικονομίας που είναι ο παρανομαστής στο
κλάσμα Χρέος/ΑΕΠ.
Ουδείς συζητά πως θα δημιουργηθούν δουλειές στην Ελλάδα, πως θα
διατηρηθούν οι δουλειές που υπάρχουν, πως θα πληρωθούν οι μισθοί με
διεθνώς εξαγώγιμα ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες.
Γι’ αυτό λοιπόν οι έξω μιλούν για «θυσίες των Ελλήνων» και οι ΠΦΑ
Υπουργοί της Κυβέρνησης υπόσχονται περισσότερες μαγκιές και προσλήψεις
στο Δημόσιο…