Η γνωστή συνταγή και η αποτελεσματικότητα που μένει μόνο στα χαρτιά. Η φοροκαταιγίδα που έρχεται θα αποτελέσει τη χαριστική βολή σε όσους αντέχουν ακόμα να καταναλώνουν, χωρίς να διασφαλίζει ότι σε λίγους μήνες δεν θα συζητάμε για νέα μέτρα
Το κλείσιμο κάθε αξιολόγησης εδώ και 6 χρόνια, περιλαμβάνει κάθε φορά και ένα κοκτέιλ φορολογικών μέτρων, που πρόσκαιρα μόνο κλείνουν τρύπες για να αποδυναμώσουν στη συνέχεια ακόμα περισσότερο την ελληνική οικονομία. Δυστυχώς ζούμε ένα ακόμα φοροθρίλερ με κακή σκηνοθεσία και πολλά λάθη.
Πώς αλλιώς να χαρακτηριστούν για παράδειγμα, τα σενάρια για νέα αύξηση του φόρου στα καύσιμα, στην κινητή τηλεφωνία, σε ποτά, καπνό, στο φυσικό αέριο στη βιομηχανία και στις σκέψεις για επιβολή τέλους στη συνδρομητική τηλεόραση και ποιος ξέρει τι άλλο αν υπάρχει διαφορά με τους δανειστές, λίγο πριν κλείσει η αξιολόγηση.
Πώς να δεχθούμε ότι τρέχουμε τώρα για ισοδύναμα, επειδή δεν εισπράχθηκε ο φόρος του 5λεπτου στη στήλη του ΟΠΑΠ. Αν δεν είχε διασφαλιστεί η δυνατότητα να εισπραχθεί γιατί επιβλήθηκε; Εφόσον δεν εφαρμόστηκε ποτέ, γιατί φτάσαμε στο παρά πέντε να ψάχνουμε πώς θα καλυφθεί η τρύπα στα έσοδα.
Σε κάθε περίπτωση, μπορεί με την υπερφορολόγηση, να υπάρξουν έσοδα στα χαρτιά, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι η ανάπτυξη δεν θα έρθει, φορολογώντας ό,τι κινείται και αποτελειώνοντας την όποια δυνατότητα των πολιτών να καταναλώνουν.
Τα έσοδα που θεωρείται ότι θα εισπραχθούν, θα υπάρχουν σε νομοσχέδια και συμφωνίες. Το ερώτημα είναι ποιος θα μπορέσει στην πραγματικότητα να τα πληρώσει όλα αυτά, ώστε να μην αναρωτηθεί σε λίγους μήνες κάποιος φωτεινός οικονομικός εγκέφαλος εντός και εκτός Ελλάδος “γιατί να είναι αφορολόγητος ο αέρας”.
Το τσίπουρο και ο ήλιος της Ελλάδας, όπως είχε πει ο πρωθυπουργός, παραμένουν προς το παρόν εκτός συζήτησης.