Αν επιχειρηθεί η δημιουργία ενός τεχνητού νησιού στα ανοικτά της Γάζας, η ελπίδα να καταστεί η Κύπρος ενεργειακός κόμβος ξεθωριάζει.
Ομολογώ, πως δεν είχα σκεφθεί να συνδέσω την περίπτωση της κατασκευής τεχνητού νησιού από τους Κινέζους, με περιστατικά που θα μας αφορούσαν. Κακώς δεν το έπραξα, ελπίζω δε να έγινε αντιληπτή η επικινδυνότητα μιας τέτοιας κατασκευής στην περιοχή μας, και κάποιοι πεπειραμένοι και ευσυνείδητοι διπλωμάτες να έχουν επεξεργαστεί μεθόδους αντιμετώπισης.
Ως γνωστόν η Κίνα έχει ήδη δημιουργήσει τέσσερα τεχνητά νησιά, στα οποία έχει κατασκευάσει λιμένες και αεροδρόμια. Ένα εξ αυτών αποτελεί αντικείμενο σοβαρής έντασης με το Βιετνάμ, τις Φιλιππίνες και τη Μαλαισία, λόγω του ότι το περί ου λόγος νησί βρίσκεται πολύ κοντύτερα στις χώρες αυτές, παρά στην Κίνα (με 1.200 χλμ. από τις κινεζικές ακτές). Φυσικά, η μεγαλύτερη αντίδραση προήλθε από τις ΗΠΑ.
Το νησί αυτό χρησιμοποιείται και για στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά το πρόβλημα βρίσκεται και αλλού. Στο ότι η Κίνα το συμπεριλαμβάνει στην επικράτειά της, άρα από εκεί και πέρα υποστηρίζει πως αρχίζει η ΑΟΖ της. Μ’ αυτόν τον τρόπο διεκδικεί ως δικό της χώρο που δεν προήλθε από φυσικές διεργασίες, και βρίσκεται όπως έγραψα 1.200 χλμ. μακριά από τις ακτές της.
Αν το παράδειγμά της ακολουθήσουν και άλλες ισχυρές χώρες υπάρχει κίνδυνος να καταστεί θεσμικό δικαίωμα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν άπειρες καταπατήσεις της επικράτειας των αδύναμων χωρών, που δεν έχουν την δυνατότητα να απαντήσουν με τον ίδιο τρόπο. Αν αυτό θεωρείται μακρόχρονο ενδεχόμενο για την δική μας περίπτωση, υπάρχει άλλη παράμετρος που μπορεί να ανατρέψει τα μέχρι σήμερα δεδομένα.
Στο πλαίσιο της προσπάθειας εξομάλυνσης των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ και προκειμένου να επιλυθεί μεταξύ άλλων και το πρόβλημα της ασφάλειας, συμφώνως προ πληροφορίες του defence-point, οι δυο πλευρές ανέσυραν μια πρόταση επίλυσης από την εποχή των συμφωνιών του Όσλο του 1993, που περιλάμβανε ένα σημαντικό κατασκευαστικό έργο, ενώ τον επόμενο χρόνο είχαν υπογραφεί μάλιστα και συμφωνίες για την έναρξή του.
Η ενδιαφέρουσα λύση που βρίσκεται λοιπόν στο τραπέζι που θα επιτρέψει την άρση του αποκλεισμού από τη μία πλευρά και από την άλλη την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου ώστε να αντιμετωπιστούν οι φόβοι ασφαλείας των Ισραηλινών, είναι η δημιουργία ενός τεχνητού νησιού στα ανοικτά της Γάζας (βλ. τη φωτογραφία από το Κόμπε της Ιαπωνίας), το οποίο μάλιστα εκτός από λιμένα ελέγχου, θα μπορούσε να έχει ακόμα και αεροδρόμιο!
Με δεδομένη την απόρριψη των λύσεων δημιουργίας ειδικών λιμένων είτε στην Αίγυπτο είτε στο Ισραήλ που θα γίνεται η υποδοχή όλων των φορτίων που έχουν προορισμό τη Λωρίδα της Γάζας, το τεχνητό νησί που βρίσκεται υπό συζήτηση θα μπορούσε να συνδέεται με την πόλη της Γάζας με μια γέφυρα, σε ένα κολοσσιαίο κατασκευαστικό έργο που θα μπορούσε να αναζωογονήσει την οικονομία της περιοχής και να δώσει δουλειά σε πολλούς Παλαιστίνιους.
Το Ισραήλ θα διατηρήσει την αρμοδιότητα θαλάσσιας ασφάλειας και διενέργειας ελέγχων - επιθεωρήσεων ασφαλείας στο λιμάνι, ενώ ο έλεγχος της γέφυρας θα περάσει σε κάποιον διεθνή φορέα που θα συσταθεί, ώστε να προσπεραστούν τα μη αποδεκτά σενάρια και των δυο πλευρών…
Ασφαλώς, η διατύπωση υπερβολικής αισιοδοξίας για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος είναι ακόμα εξαιρετικά παρακινδυνευμένη, δεδομένου μάλιστα του ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου είχε ανέκαθεν επιφυλάξεις, καθώς τέτοιες ρυθμίσεις είναι φυσικό να αφήνουν μεγάλα περιθώρια για την έγερση σοβαρών τριβών οι οποίες στο τέλος καταλήγουν να ενταφιάζουν τις υπερβολικές αρχικές προσδοκίες.
Αν τελικά επιχειρηθεί η υλοποίηση αυτού του σχεδίου, η Κύπρος πρέπει να ξεχάσει τον τερματικό σταθμό, για τον οποίο πολύς λόγος έχει γίνει, και φυσικά η ελπίδα να καταστεί ενεργειακός κόμβος, ξεθωριάζει. Την περίπτωση να θεωρηθεί το τεχνητό νησί ως προέκταση του φυσικού χώρου του Ισραήλ ή της Παλαιστίνης, και να ανοίξει η όρεξη στους βουλημικούς γείτονές μας να φτιάξουν κάτι παρόμοιο σε διεθνή ύδατα, ούτε που θέλω να την σκέπτομαι.
Μακεδών
voria.gr