Για σκεφτείτε το! Ζούμε μια από τα ίδια, τα περσινά, όσο αφορά στις αγωνίες μας, για την ολοκλήρωση της Αξιολόγησης, στο κόστος που θα υποστούμε και στην ανασφάλεια για τα χρήματα και τις περιουσίες μας (όσοι ακόμα έχουν). Όμως φέτος, τώρα, έχουμε και «κάποια θέματα» άλλα, που φαίνεται να άρχισαν να μας απασχολούν και να μας προβληματίζουν.
Όταν ξεκίνησε η κρίση, επέμενα επανειλημμένα ότι «η οικονομική επίπτωση, θα είναι το λιγότερο, σε σχέση με τις άλλες που θα υποστούμε ως λαός» και ότι «οι πιο οδυνηρές επιπτώσεις, θα είναι τελικά αυτές, που θα αφορούν στη μετάλλαξη της Κοινωνίας μας και στις απώλειες για τα Εθνικά μας θέματα».
Τους λόγους και το σκεπτικό μου, το είχα εξηγήσει πολλές φορές και αναλυτικότατα (ως συνήθως) και αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος, που ΠΟΤΕ δεν έχω διαμαρτυρηθεί ή σχολιάσει, εδώ και ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού, τις οικονομικές επιπτώσεις (μέτρα, προαπαιτούμενα, περικοπές, χαράτσια, κλπ). Γνωρίζοντας ότι η Οικονομία, έχει τα πάνω της και τα κάτω της και ότι τελικά «αναγεννάται σαν τον Φοίνικα», είναι δυστυχώς ΟΛΑ τα «άλλα», που με ανησυχούν πολύ περισσότερο και τα οποία ΔΕΝ διορθώνονται. Είναι αυτά δηλαδή, που έχουν να κάνουν, κυρίως με το μέλλον μας και την τύχη της Πατρίδας μας.
Σήμερα, μας φλομώνουν καθημερινά, με αυτό το «προπέτασμα καπνού», των μειώσεων στις συντάξεις, τις νέες φορολογίες και τα χαράτσια, το συνταξιοδοτικό κ.α., που κάνουν τους περισσότερους, να χάνονται στους λογαριασμούς, ΕΚΕΙ, μπροστά στην τσέπη τους και έτσι να ΜΗ κοιτούν γύρω τους και παρά πέρα.
Ποιος κακόμοιρος Έλληνας, που αγωνιά για την καθημερινή επιβίωση του και το να μη χάσει το σπίτι του, είναι αυτός, που θα δώσει μεγαλύτερη σημασία, σε ΑΛΛΑ γεγονότα, όπως (ενδεικτικά):
1.Απωλέσαμε οριστικά, την κυριαρχία των θαλάσσιων συνόρων μας και ότι, στο «τέλος της ημέρας» (όταν κι αν ποτέ έρθει αυτό), ΤΟΤΕ μια νέα de facto κατάσταση θα έχει δημιουργηθεί (ανεπιστρεπτί), με τις «ευλογίες» της Τουρκίας, την οποία αναγορεύσαμε ως βασικό παίκτη και που επίσης, τότε, θα πρέπει και να της κάνουν και άλλα «χατίρια», για τα κόστη που θα επωμισθεί, στις επικείμενες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, μέσα και γύρω της.
2.Τα ίδια ασφαλώς ισχύουν και για το Κυπριακό. Η Κύπρος είναι πλέον ΜΟΝΗ της, να παλέψει με όλους (ακόμα και για μας).
3. Στο Σκοπιανό, ποιος έδωσε σημασία, σ’ όλες αυτές τις διεθνιστικές διακηρύξεις, συνιστωσών και οργανώσεων του Κυβερνώντος κόμματος ή και στις σημερινές όλο και πιο συχνές δηλώσεις Υπουργών και στελεχών του, περί «Μακεδονίας», που μεθοδευμένα, αναγορεύονται ως σαρδάμ και ως μεμονωμένες γραφικότητες ορισμένων. Και τι κάνουμε τώρα, ως Κράτος, όταν και τα επίσημα Θεσμικά Κοινοτικά Όργανα τους μιμούνται (σε τέτοια σαρδάμ), αλλά και που πολύ χειρότερα, εισαγάγουν επισήμως, την προπαγάνδα των Σκοπίων, εντός του Ευρωκοινοβουλίου!? (βλ. http://mignatiou.com/2016/04/anakalipse-makedoniki-mionotita-stin-ellada-o-soults-diamartiria-apo-evrovouleftes-nd/).
4. Στο προσφυγικό, πόσες φορές και πόσοι πολλοί, εκφράσαμε την έντονη ανησυχία μας, ΟΧΙ από εθνικιστικούς ή άλλους συντηρητικούς λόγους, αλλά από πλευράς οργάνωσης, ετοιμότητας και ασφάλειας της Χώρας μας, στον χειρισμό και στην αντιμετώπιση του. Δεν είναι μόνο, η κοινωνική αναταραχή και η συναισθηματική σύγχυση, που έχει επιφέρει το προσφυγικό, αλλά είναι και όλα τ’ άλλα ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ, που δυστυχώς έπονται, όποτε και αν ποτέ, τα πράγματα καταλαγιάσουν. (βλ. https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10207643125650468&set=a.3310281270139.150787.1061334138&type=3&theater)
5. Για την κατάσταση στο Στράτευμα και στα Σώματα Ασφαλείας και την ασφάλεια της Χώρας και των πολιτών, λόγοι συναίσθησης της ευθύνης, επιβάλλουν να την αφήσουμε ΕΚΤΟΣ σχολιασμού μας.
6. Στην Παιδεία, επανήλθαμε στην πρώιμη μετά του «Πολυτεχνείου» δόξα, όπου η αναρχία αναγορεύτηκε σε «άσυλο» και η διοίκηση της, ανατέθηκε ξανά, στις επαναστατικές οργανώσεις των «αιώνιων φοιτητών» και σε αγράμματους αφισοκολλητές. Και όλα αυτά, διότι απλά, η Κυβέρνηση πιστεύει ότι «η αριστεία, είναι ρετσινιά». Όσο για τον Πολιτισμό, εδώ η ανωμαλία και η διαστροφή, η κακογουστιά και η χυδαιότητα, είναι πλέον ο επίσημος κανόνας.
7. Στην Υγεία, πρέπει απλά, «να μη σου τύχει».
8. Στο Κράτος επικρατεί γενικευμένη παράλυση, ως αν να είναι σκάφος, που το κυβερνούν βοσκοί, εν μέσω τρικυμίας. Όλα δουλεύουν στην τύχη τους, όσο υπάρχει ακόμα καύσιμο. Όσο για τη διαφθορά ΜΟΝΟΙ τους είναι που την τρέφουν και μετά αλληλο-κατηγορούνται, έτσι για να ικανοποιούν τα «φτωχά μυαλά», αυτών που ακόμα τους πιστεύουν. Όσο για την αξιοπιστία, την εμπιστοσύνη, την ισότητα και την ισονομία, είναι απλά φιλολογικές έννοιες, σε εκθέσεις ιδεών.
9. Αξιοκρατία! Και εδώ πλέον γελάμε! Ένα νέο σκληρό ΚΑΘΕΣΤΩΣ ημετέρων και πραιτοριανών, αναλαμβάνει θέσεις και καθήκοντα με τον φανατισμό μάλιστα, του λιγούρη πρωτάρη. Γεμίσαμε αγράμματους Υπουργούς και ανεπάγγελτα στελέχη, που θέλουν να μας «διδάξουν» έμπρακτα, ότι «είναι χαζομάρα να ιδρώνεις για να διακριθείς, διότι απλά, η καριέρα είναι χολέρα» ή ότι «σήμερα μόνο οι μ@λάκες και τα ρολόγια, δουλεύουνε». Όποιος προσπαθεί να διακριθεί, να παλέψει και να αποδώσει, είτε θα τον κατηγορήσουν ότι «κάτι σκαρώνει», είτε θα τον γονατίσουν οικονομικά (επειδή κερδίζει), είτε και θα τον ισοπεδώσουν «προς τα κάτω», στο όνομα ενός ιδιότυπου Αριστερο-λαϊκίστικου ιδεολογικού βερμπαλισμού.
10. Και το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, το πιο εγκληματικό και Εθνικά απαράδεκτο. ΔΙΧΑΣΑΝ ξανά τον Ελληνικό λαό, σε βαθμό ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. Δεν τολμάς να μιλήσεις και να εκφράσεις ανησυχία ή διαφορετική άποψη και αμέσως θα σε χαρακτηρίσουν ως «βαλτό» ξένων συμφερόντων, ως υπονομευτή, ως συνένοχο του ΔΝΤ και των τοκογλύφων, ως Γερμανοτσολιά και δοσήλογο.
Μια κατάντια, που όμως έχει βαθιές ιστορικές ρίζες και γονίδια.
Και όλα αυτά, πρέπει να είσαι πολύ ΕΝΟΧΟΣ, για να ισχυριστείς ότι, οφείλονται στα Μνημόνια, στη λιτότητα και σε ξένες συνομωσίες!